Vertaling van "geen inhoudelijke criteria " (Nederlands → Duits) :

BE en FR hebben artikel 25, lid 2, niet omgezet, terwijl een aantal lidstaten dat wel van dit artikel gebruik maakt, geen bijzondere ontvankelijkheidsprocedure heeft (bv. EE, FI, IE, IT, NL) en andere lidstaten (bv. AT, BG, ES en PT) in een voorafgaande procedure hebben voorzien waarin zowel de ontvankelijkheid als inhoudelijke criteria worden onderzocht.
BE und FR haben Artikel 25 Absatz 2 nicht umgesetzt. Eine Reihe von Mitgliedstaaten, die diesen Artikel nicht anwenden, verfügen über kein gesondertes Zulässigkeitsverfahren (z. B. EE, FI, IE, IT, NL); andere (z. B. AT, BG, ES und PT) besitzen ein vorläufiges Verfahren, in dem sowohl die Zulässigkeit als auch stichhaltige Kriterien geprüft werden.

Hoewel de provincie heeft verklaard dat zij vergelijkbare keurmerken zou accepteren, heeft zij geen inhoudelijke criteria opgesteld aan de hand waarvan de inschrijvers konden uitmaken wanneer een keurmerk vergelijkbaar zou zijn.
Die Provinz erklärte zwar, dass sie auch vergleichbare Gütesiegel akzeptieren würde, legte jedoch keine klaren Kriterien fest, aus denen die Bieter ersehen konnten, wann ein Gütesiegel als vergleichbar gelten konnte.

Tijdens de onderhandelingen over de Dublin III-verordening hebben de medewetgevers besloten geen wezenlijke wijzigingen aan te brengen in de bepaling over niet-begeleide minderjarigen die in de Europese Unie een verzoek om internationale bescherming indienen en op het grondgebied van de lidstaten geen gezinsleden, broers of zusters hebben (artikel 8, lid 4). De tekst van dit artikel is inhoudelijk vrijwel identiek aan de tekst van artikel 6, tweede alinea, van Verordening (EG) nr. 343/2003 van de Raad van 18 februari 2003 tot vaststelling van de criteria en instrumenten om te bepalen welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van een asielverzoek dat door een onderdaan van een derde land bij een van de lidstaten wordt ingediend[2]. Aan de nieuwe verordening is de volgende verklaring gehecht:
Während der Verhandlungen über die Dublin-III-Verordnung einigten sich die Gesetzgebungsorgane darauf, die Frage unbegleiteter Minderjähriger, die internationalen Schutz in der Europäischen Union beantragen und keine Familienangehörigen, Geschwister oder Verwandten im Hoheitsgebiet der Mitgliedstaaten haben, offen und die damit verbundene Bestimmung – Artikel 8 Absatz 4 – im Wesentlichen unverändert zu lassen (d. h. im Sinne von Artikel 6 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 343/2003 des Rates vom 18. Februar 2003 zur Festlegung der Kriterien und Verfahren zur Bestimmung des Mitgliedstaats, der für die Prüfung eines von einem Drittstaatsangehörigen in einem Mitgliedstaat gestellten Asylantrags zuständig ist[2] (Dublin-Verordnung)) und eine der Verordnung beigefügte Erklärung mit folgendem Wortlaut abzugeben:

Vandaar de teleurstelling van velen toen de Commissie uiteindelijk deze mededeling publiceerde: een document dat inhoudelijk bijna niets voorstelt, waarin het onderwerp niet wordt geanalyseerd, totaal geen toezeggingen worden gedaan en dat criteria noch richtsnoeren bevat.
Daher die Enttäuschung, die einige von uns fühlten, als die Kommission schließlich diese Mitteilung veröffentlichte: ein nahezu inhaltsloses Dokument, dem es an Analyse mangelt, das sich zu absolut nichts verpflichtet und das weder Kriterien noch Leitlinien liefert.

5. benadrukt dat de criteria voor het functioneren of beheren van een programma in geen geval de aan het kaderprogramma ten grondslag liggende doelstellingen mogen versluieren of aantasten en dat de inhoudelijke en artistieke beoordeling op de voorgrond moet staan;
5. hebt hervor, dass die Kriterien für die Durchführung eines Programms auf keinen Fall die Zielsetzungen des Programms vernebeln oder in Frage stellen dürfen und die inhaltliche und künstlerische Bewertung im Vordergrund stehen muss;

De bepaling reikt geen inhoudelijke criteria aan en laat het volledig aan de discretie van de verstrekker van de informatie, waaronder partijen die niet onderworpen zijn aan de EU-wetgeving en de EU-normen inzake de bescherming van grondrechten.
Die Bestimmung enthält keine inhaltlichen Kriterien und überlässt die Entscheidung vollkommen den jeweiligen Urhebern der Daten, zu denen auch Parteien gehören, die nicht dem EU-Recht und den EU-Standards für den Schutz der Grundrechte unterliegen.