De arbeidstijdenrichtlijn, de richtlijn tijdelijke werknemers, het gemeenschappelijk landbouwbeleid: allemaal voorbeelden van een Europese Unie die weigert zich open te stellen voor de realiteit van wereldwijde markten, vrijhandel en efficiency, en die in plaats daarvan vasthoudt aan een achterhaald sociaal model, waarvoor geen plaats meer is in de mondiale economie.
Die Arbeitszeitrichtlinie, die Leiharbeitnehmer-Richtlinie und die Gemeinsame Agrarpolitik sind allesamt Beispiele für eine Europäische Union, die die Augen vor der Realität der globalen Märkte, des freien Handels und der Effizienz verschließt und stattdessen ein überholtes Sozialmodell verfolgt, das in der globalen Wirtschaft keinen Platz mehr hat.