Traduction de «gemeenschappelijke verblijfplaats toegewezen » (Néerlandais → Allemand) :

Wat betreft de in het eerste lid, 3°, bedoelde vaststelling van de afzonderlijke verblijfplaats, indien een echtgenoot of een wettelijk samenwonende zich tegenover de andere schuldig gemaakt heeft aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, krijgt de andere echtgenoot of wettelijk samenwonende behalve bij uitzonderlijke omstandigheden, het genot van de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats toegewezen, indien hij daarom verzoekt.
Was die in Absatz 1 Nr. 3 erwähnte Festlegung von getrennten Wohnorten betrifft, wird, wenn ein Ehepartner oder gesetzlich Zusammenwohnender sich dem Partner gegenüber einer in den Artikeln 375, 398 bis 400, 402, 403 oder 405 des Strafgesetzbuches erwähnten Tat schuldig gemacht hat oder versucht hat, eine in den Artikeln 375, 393, 394 oder 397 desselben Gesetzbuches erwähnte Tat zu begehen, oder wenn es ernsthafte Indizien für solche Verhaltensweisen gibt, dem anderen Ehepartner oder gesetzlich Zusammenwohnenden, wenn er dies beantragt und vorbehaltlich außergewöhnlicher Umstände, die Nutzung des ehelichen oder gemeinsamen Wohnorts zugewiesen.

Meer in het bijzonder vloeit uit artikel 1253ter/5, eerste lid, 3°, van het Gerechtelijk Wetboek, in samenhang gelezen met het derde lid ervan, voort dat, wat betreft de vaststelling van de afzonderlijke verblijfplaats, indien de echtgenoot of de wettelijk samenwonende zich schuldig heeft gemaakt aan een van de feiten van geweld opgesomd in artikel 1253ter/5, derde lid, de andere echtgenoot of de andere wettelijk samenwonende de familierechtbank erom kan verzoeken de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats toegewezen te krijgen.
Insbesondere ergibt sich aus Artikel 1253ter/5 Absatz 1 Nr. 3 des Gerichtsgesetzbuches in Verbindung mit dessen Absatz 3, dass hinsichtlich der Festlegung der getrennten Wohnorte, wenn der Ehepartner oder der gesetzlich Zusammenwohnende sich einer der in Artikel 1253ter/5 Absatz 3 aufgelisteten Gewalttaten schuldig gemacht hat, der andere Ehepartner oder der andere gesetzlich Zusammenwohnende beim Familiengericht beantragen kann, ihm den ehelichen oder gemeinsamen Wohnort zuzuweisen.

Uit die bepaling vloeit immers voort dat de echtgenoot of de wettelijk samenwonende de familierechtbank, in het geval dat de andere echtgenoot of de andere wettelijk samenwonende zich schuldig heeft gemaakt aan een van de feiten van geweld zoals bedoeld in die bepaling, erom kan verzoeken de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats toegewezen te krijgen, wat de feitelijk samenwonende die het slachtoffer is van eenzelfde feit op grond van die bepaling niet kan vragen.
Aus dieser Bestimmung geht nämlich hervor, dass ein Ehepartner oder ein gesetzlich Zusammenwohnender dem Familiengericht, falls der andere Ehepartner oder der andere gesetzlich Zusammenwohnende sich einer der Gewalttaten im Sinne dieser Bestimmung schuldig macht, bei dem Familiengericht beantragen kann, dass ihm der eheliche oder der gemeinsame Wohnort zugewiesen wird, was ein faktisch Zusammenwohnender, der Opfer einer gleichen Tat ist, nicht auf der Grundlage dieser Bestimmung beantragen kann.