Het tweede middel is afgeleid uit de schending van de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet doordat de bestreden wet enkel een fiscale stimulans geeft aan één groep van belastingplic
htigen, namelijk de genieters van bezoldigingen (arbeiders, bediende
n en ambtenaren) en baten (zelfstandigen) die hun kosten
niet verantwoorden alsook diegenen die het plafond van 2 555 euro (basisbedrag)
niet ...[+++] overschrijden, zelfs zonder hun kosten te bewijzen, terwijl andere categorieën van belastingplichtigen, zoa
ls de genieters van bezoldigingen en baten die hun werkelijke kosten bewijzen, de ge
nieters van bezoldigingen van bedrijfsleiders en van de winsten en de overgrote meerd
erheid van de vrije beroepen die hun kosten verantwoorden, zijn uitgesloten van de fiscale stimulans die door de bestreden wet wordt ingevoerd, zonder dat hiervoor een objectieve en redelijke verantwoording zou bestaan.
Der zweite Klagegrund
ist abgeleitet aus einem Verstoss gegen die Artikel 10, 11 und 172 der Verfassung, da das angefochtene Gesetz nur
einer Gruppe von Steuerpflichtigen, nämlich den Empfängern von Entlohnungen (Arbeiter, Angestellte und Beamte) und Profiten (Selb
ständige), die ihre Kosten nicht nachwiesen, sowie denjenigen, die die Obergrenze von 2 555 Euro (Basisbetrag) nicht überschritten, selbst ohne ihre Kosten nachzuweisen,
eine ...[+++]n steuerlichen Anreiz biete, während andere Kategorien von Steuerpflichtigen, wie die Empfänger von Entlohnungen und Profiten, die ihre Realkosten nachwiesen, die Empfänger von Entlohnungen von Unternehmensleitern und von Gewinnen sowie die überwiegende Mehrheit der Freiberufler, die ihre Kosten nachwiesen, von dem durch das angefochtene Gesetz eingeführten Steueranreiz ausgeschlossen würden, ohne dass es hierfür eine objektive und vernünftige Rechtfertigung gebe.