Vertaling van "geoordeeld dat verzoeker " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

er is met betrekking tot de feiten over enig punt onjuist geoordeeld
es liegt in sachlicher Hinsicht ein Fehlurteil vor

prejudicieel verzoek (EU) [ prejudicieel beroep EG | prejudiciële procedure | verzoek om een prejudiciële beslissing (EU) ]
Vorabentscheidungsverfahren [ Antrag auf Vorabentscheidung | Auslegungsantrag EG | Vorabentscheidungsersuchen (EU) | Vorabentscheidungsvorlage | Vorlage zur Vorabentscheidung ]

vraag met verzoek om mondeling antwoord | vraag met verzoek om mondeling antwoord gevolgd door een debat
Anfrage zur mündlichen Beantwortung | Anfrage zur mündlichen Beantwortung mit Aussprache

verzoek om informatie | verzoek om inlichtingen
Bitte um Information | Einholung von Auskünften | Informationsabfrage

verzoek
Aufforderung

op verzoek
auf Antrag

verzoeker
Antragsteller

aan een verzoek gevolg geven
einem Ersuchen stattgeben

politiek asiel [ diplomatiek asiel | verzoek om politiek asiel ]
politisches Asyl [ Antrag auf politisches Asyl | diplomatisches Asyl ]

advies [ met redenen omkleed advies | verzoek om advies ]
Stellungnahme [ befürwortende Stellungnahme | Einholung einer Stellungnahme | gleich lautende Stellungnahme | mit Gründen versehene Stellungnahme ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Verzoeker baseert zich verder op rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens over de uitlegging van artikel 6 EVRM, volgens hetwelk rechtzoekenden voor terechtzittingen moeten worden opgeroepen op een zodanige manier dat zij niet alleen op de hoogte worden gebracht van de datum en de plaats van de zitting, maar ook genoeg tijd hebben om hun zaak voor te bereiden en de terechtzitting bij te wonen, en dat een formele verzending van een notificatiebrief zonder redelijk vertrouwen dat deze verzoeker tijdig bereikt, niet als een correcte notificatie kan worden beschouwd Daarnaast verwijst verzoeker naar het arrest Kapetanios e.a.tegenGriekenland, waaruit blijkt dat het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft geoordeeld dat de beslissing tot het opleggen van administratieve geldboetes aan van smokkel beschuldigde justitiabelen die zijn vrijgesproken van een strafbaar feit, een schending van artikel 6, lid 2, EVRM inzake het vermoeden van onschuld en van artikel 4 van Protocol nr. 7 inzake het recht op niet tweemaal te worden berecht of gestraft, oplevert.
Der Kläger stützt sich auch auf die Rechtsprechung des Europäischen Gerichtshofs für Menschenrechte zur Auslegung von Art. 6 EMRK, in der festgestellt worden sei, dass die Prozessparteien so zu einer Gerichtsverhandlung zu laden seien, dass sie nicht nur über den Zeitpunkt und den Ort der Verhandlung Bescheid wüssten, sondern auch genügend Zeit hätten, um das Verfahren vorzubereiten und an der Gerichtsverhandlung teilzunehmen, und dass die förmliche Versendung von Benachrichtigungsschreiben, ohne dass die berechtigte Aussicht bestehe, dass sie den Kläger rechtzeitig erreichten, nicht als eine ordnungsgemäße Zustellung angesehen werden könne. Des Weiteren verweist der Kläger auf das Urteil in Kapetanios u. a./Griechenland, in dem der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte festgestellt hat, dass die Verhängung von Geldbußen gegen Personen, die des Schmuggels angeklagt gewesen seien, aber von einer Straftat freigesprochen worden seien, ein Verstoß gegen Art. 6 Abs. 2 EMRK über die Unschuldsvermutung und gegen Art. 4 des Protokolls Nr. 7 über das Recht, wegen derselben Straftat nicht zweimal strafrechtlich verfolgt oder bestraft zu werden, darstelle.

In het licht daarvan moet worden geoordeeld dat verzoeker niet rechtens genoegzaam heeft aangetoond dat de omstandigheid dat de kandidaten die als laatsten aan de beurt waren meer tijd hebben gehad om zich voor te bereiden op de casestudytest en dat sommige kandidaten aan andere kandidaten informatie hebben kunnen vragen over de variant die zij voorgelegd zouden krijgen, tot gevolg kon hebben dat de kandidaten die de casestudytest als laatsten hebben afgelegd, daadwerkelijk werden bevoordeeld ten opzichte van andere kandidaten.
Vor dem Hintergrund dieser Erwägungen ist festzustellen, dass der Kläger nicht rechtlich hinreichend nachgewiesen hat, dass der Umstand, dass die Bewerber, die als Letzte geprüft wurden, mehr Zeit hatten, um sich auf die Fallstudie vorzubereiten, und dass manche Bewerber von anderen Bewerbern Informationen zum Inhalt der Variante erhalten konnten, mit der sie geprüft werden würden, geeignet war, den Bewerbern, die die Fallstudie als Letzte bearbeitet haben, einen tatsächlichen Vorteil gegenüber den anderen Bewerbern zu verschaffen.

Bij zijn arrest nr. 88/2012 van 12 juli 2012 heeft het Hof in verband met de synthesememorie geoordeeld dat de afschaffing van de mogelijkheid voor de verzoeker voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen om schriftelijk te repliceren op de argumenten van de tegenpartij « aanzienlijk afbreuk [deed] aan de rechten van de verdediging van die categorie van verzoekers » (B.36.1) en dat die aantasting onevenredig was (B.37).
In seinem Entscheid Nr. 88/2012 vom 12. Juli 2012 hat der Gerichtshof im Zusammenhang mit dem Syntheseschriftsatz geurteilt, dass die Abschaffung der Möglichkeit für die antragstellende Partei vor dem Rat für Ausländerstreitsachen, schriftlich auf die Argumente der Gegenpartei zu replizieren, « erheblich die Rechte der Verteidigung dieser Kategorie von Antragstellern [verletzt] » (B.36.1) und dass diese Antastung unverhältnismäßig ist (B.37).

Er is herhaaldelijk geoordeeld dat een uitdrukkelijk besluit tot afwijzing van een klacht, gelet op de inhoud ervan, mogelijkerwijs het door de verzoeker bestreden besluit niet bevestigt.
Es ist wiederholt entschieden worden, dass eine ausdrückliche Entscheidung über die Zurückweisung einer Beschwerde in Anbetracht ihres Inhalts möglicherweise die vom Kläger angefochtene Maßnahme nicht lediglich bestätigt.

Het vijfde middel is eraan ontleend dat indien de voormelde argumenten gegrond worden bevonden, de relevante voorwaarden nietig moeten worden verklaard, niettegenstaande dat deze voorwaarden tot Cyprus waren gericht, aangezien zij verzoekers rechtstreeks en individueel raken. De relevante voorwaarden en uitvoeringsmodaliteiten vormen immers een schending van het Verdrag en/of een rechtsregel houdende toepassing daarvan en/of misbruik van bevoegdheid, voor zover wordt geoordeeld dat het ontnemen van verzoekers’ bankdeposito’s in strijd met artikel 6, lid 1, VEU het beginsel van de rechtsstaat heeft ondermijnd.
Fünfter Klagegrund: Wenn die obigen Ausführungen begründet seien, müssten die betreffenden Bedingungen für nichtig erklärt werden, auch wenn diese an Zypern gerichtet gewesen seien, denn sie beträfen jeden der Kläger unmittelbar und individuell, da sie und die Art und Weise ihrer Implementierung gegen den Vertrag und/oder eine bei seiner Durchführung anzuwendende Rechtsnorm verstießen und/oder — sofern festgestellt werde, dass der Entzug der Bankeinlagen der Kläger gegen Art. 6 Abs. 1 EUV verstoßen habe — einen Befugnismissbrauch darstellten.

In punt 27 van dit arrest heeft het Gerecht weliswaar geoordeeld dat, daar de verzoekers geen enkele aanwijzing hadden gegeven die het voor alle handelingen van de instellingen geldende vermoeden van geldigheid kon aantasten, het niet de gevraagde maatregelen van instructie kon gelasten, doch het heeft zich hierbij niet uitgesproken over de opportuniteit om de door de verzoekers gevraagde maatregelen van instructie te treffen.
Das Gericht hat nämlich zwar in Randnr. 27 dieses Urteils angenommen, dass es ihm, da die Klägerinnen nicht den geringsten Anhaltspunkt für die Unrichtigkeit der für Rechtsakte der Organe bestehenden Gültigkeitsvermutung vorgebracht hatten, nicht zustand, die beantragten Beweiserhebungen anzuordnen.

In de vijfde plaats heeft het Gerecht voor ambtenarenzaken gevolgen verbonden aan het bestaan van die bijzondere omstandigheden en geoordeeld dat, ook al vormde de mededeling aan verzoeker van het onvoldoende deelcijfer dat hem voor het mondeling examen was toegekend, namelijk het cijfer 24,5/50, meer dan enkel een aanzet tot motivering, die volgens de rechtspraak (zie arrest Gerecht van 6 november 1997, Berlingieri Vinzek/Commissie, T‑71/96, JurAmbt. blz. I‑A‑339 en II‑921, punt 79) in de loop van het geding nader kon worden gepreciseerd, dit cijfer alleen evenwel ontoereikend was om in de omstandigheden van het geval volledig aan de motiveringsplicht te voldoen.
Fünftens hat das Gericht für den öffentlichen Dienst die Konsequenzen aus dem Vorliegen dieser besonderen Umstände gezogen und entschieden, dass die Mitteilung der zum Ausschluss führenden Note des Klägers in der mündlichen Prüfung, nämlich 24,5 von 50 Punkten, an den Kläger zwar mehr als lediglich den Ansatz einer Begründung darstelle, die nach der Rechtsprechung (Urteil des Gerichts vom 6. November 1997, Berlingieri Vinzek/Kommission, T-71/96, Slg. ÖD 1997, I-A-339 und II-921, Randnr. 79) durch zusätzliche Erläuterungen im Laufe des Verfahrens ergänzt werden könne, dass aber diese Note allein unter den Umständen des vorliegenden Falles nicht ausreiche, um die Begründungspflicht in vollem Umfang zu erfüllen.

4. Indien de in lid 1 vermelde termijn ten gevolge van overmacht niet in acht kon worden genomen, kan deze termijn op verzoek van de exporteur worden verlengd met een door de bevoegde instantie van de lidstaat van uitvoer op grond van de aangevoerde omstandigheid nodig geoordeelde termijn.
(4) Konnte die in Absatz 1 genannte Frist infolge höherer Gewalt nicht eingehalten werden, so kann sie auf Antrag des Ausführers von der zuständigen Stelle des Ausfuhrmitgliedstaats um eine aufgrund der geltend gemachten Umstände für erforderlich erachtete Dauer verlängert werden.

De door de verzoeker voor de Raad van State in zijn memorie met verantwoording uiteengezette overwegingen - volgens welke de auditeur in een verslag over een ander verzoekschrift tot vernietiging dan datgene dat aanleiding heeft gegeven tot de hier onderzochte prejudiciële vraag, zou hebben geoordeeld dat artikel 25, § 2, van de wet van 13 juli 1976 zou zijn afgeschaft voor sommige officieren uit het tijdelijk kader - zijn zonder pertinentie : de beslissing op grond waarvan aan het Hof de vraag wordt gesteld, vermeldt immers dat « hoewel die bepaling bij artikel 59, 5°, van de wet van 21 december 1990 houdende statuut van de kandidaat-militairen van het actief kader is opgeheven, zij niettemin op de verzoeker toepasselijk blijft door het effect van artikel 61 van die wet ».
Die von der vor dem Staatsrat klagenden Partei in ihrem Begründungsschriftsatz geäusserten Erwägungen - denen zufolge der Auditor in einem Bericht über eine andere Nichtigkeitsklageschrift als diejenige, die zu der im vorliegenden Fall untersuchten präjudiziellen Frage Anlass gegeben hat, geurteilt hätte, dass Artikel 25 § 2 des Gesetzes vom 13. Juli 1976 für bestimmte Offiziere des zeitweiligen Kaders aufgehoben worden wäre - sind unerheblich, denn die Entscheidung, auf deren Grundlage dem Hof die Frage unterbreitet wird, erwähnt nämlich, dass « obwohl diese Bestimmung durch Artikel 59 5° des Gesetzes vom 21. Dezember 1990 über die Rechtsstellung der Militäranwärter des aktiven Kaders aufgehoben worden ist, sie infolge der Wirkung von Artikel 61 dieses Gesetzes nichtsdestoweniger weiterhin auf den Kläger anwendbar ist ».

Voorts laat de verzoeker gelden : « Aangezien verzoeker nog gedurende jaren het gevaar loopt vervolgd te worden op grond van artikel 84 van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, gewijzigd door artikel 51 van de wet van 30 januari 1990; Dat dit blijkt uit een strafdossier berustend bij het Parket van de Procureur des Konings [.]; Dat verzoeker er een persoonlijk belang bij heeft dat er door het Parket over zijn eventuele vervolging op grond van artikel 84 van de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, gewijzigd door artikel 51 van de wet van 30 januari 1990, zou kunnen worden geoordeeld in alle onafhankelijkheid en zonder gebonden te zijn door mogelijke discriminatoire richtlijnen van de Minister van Justitie ».
Des weiteren bringt der Kläger vor, das er « noch jahrelang Gefahr läuft, aufgrund von Artikel 84 des Jugendschutzgesetzes vom 8. April 1965 in der durch Artikel 51 des Gesetzes vom 30. Januar 1990 abgeänderten Fassung verfolgt zu werden; das dies aus einer auf dem Amt des Prokurators des Königs [.] in Verwahrung befindlichen Strafakte hervorgeht; das der Kläger ein persönliches Interesse daran hat, dass die Staatsanwaltschaft über seine eventuelle Verfolgung aufgrund von Artikel 84 des Jugendschutzgesetzes vom 8. April 1965 in der durch Artikel 51 des Gesetzes vom 30. Januar 1990 abgeänderten Fassung in aller Unabhängigkeit urteilen kann, ohne an möglicherweise diskriminierende Richtlinien des Justizministers gebunden zu sein ».