Traduction de «gepleegd en strafrechtelijk vervolgd misdrijf » (Néerlandais → Allemand) :

2. « Schendt artikel 9 (de verboden lijst zoals opgenomen in het ministerieel besluit van 27 november 2013 houdende vaststelling van de verboden lijst, BS 9 december 2013, 97492 (verboden lijst ogenblik van de feiten)) juncto 46 en 47 van het Antidopingdecreet van 25 mei 2012, geïnterpreteerd in die zin dat door deze artikelen een sporter die tuchtrechtelijk vervolgd wordt en definitief veroordeeld wordt voor substanties die zowel verboden zijn ingevolge de verboden lijst, als bedoeld in artikel 9 van voormeld decreet (opgenomen in het ministerieel besluit van 27 november 2013 houdende vaststelling van de verboden lijst, BS 9 december 2013, 97492 (verboden lijst ogenblik van de feiten)) [...] als verboden zijn ingevolge de drugwet, niet langer strafrechtelijk vervolgd kan worden door het Openbaar Ministerie en gestraft kan worden door de rechtbanken op basis van de drugwet, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet terwijl rechtsonderhorigen die niet aan een tuchtregime onderworpen zijn wel strafrechtelijk kunnen worden vervolgd voor hetzelfde misdrijf ?
2. « Verstößt Artikel 9 (verbotene Liste, enthalten im ministeriellen Erlass vom 27. November 2013 zur Festlegung der verbotenen Liste, Belgisches Staatsblatt vom 9. Dezember 2013, S. 97492 (verbotene Liste zum Tatzeitpunkt)) in Verbindung mit den Artikeln 46 und 47 des Antidopingdekrets vom 25. Mai 2012, dahin ausgelegt, dass durch diese Artikel ein Sportler, der disziplinarrechtlich verfolgt und endgültig verurteilt wird wegen Substanzen, die sowohl infolge der verbotenen Liste im Sinne von Artikel 9 des vorerwähnten Dekrets (enthalten im ministeriellen Erlass vom 27. November 2013 zur Festlegung der verbotenen Liste, Belgisches Staatsblatt vom 9. Dezember 2013, S. 97492 (verbotene Liste zum Tatzeitpunkt)) als auch infolge des Betäubungsmittelgesetzes verboten sind, nicht länger von der Staatanwaltschaft strafrechtlich verfolgt und von den Gerichten aufgrund des Betäubungsmittelgesetzes bestraft werden kann, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, während Rechtsunterworfene, die keiner Disziplinarordnung unterliegen, wegen derselben Straftat wohl strafrechtlich verfolgt werden können?

Een onderneming kan worden onderworpen aan strafrechtelijke sancties indien een persoon die een leidende positie in de onderneming bekleedt een misdrijf voor zijn voordeel heeft gepleegd, ongeacht of deze persoon individueel of als deel van de onderneming heeft gehandeld.
Gegen Unternehmen können strafrechtliche Sanktionen verhängt werden, wenn eine Person in einer führenden Position in diesem Unternehmen eine Straftat zum Vorteil dieses Unternehmens, egal ob alleine oder als Teil des Unternehmens, begangen hat.

Omgekeerd wordt het fiscaal misdrijf dat zonder bedrieglijk opzet of zonder het oogmerk om te schaden wordt gepleegd, niet strafrechtelijk bestraft en kan de daarvan verdachte persoon derhalve alleen administratief worden gesanctioneerd.
Ein steuerrechtlicher Verstoß, der ohne betrügerische Absicht oder ohne Absicht zu schaden begangen wurde, wird hingegen nicht strafrechtlich geahndet, und eine Person, die dessen verdächtigt wird, kann also nur administrativ sanktioniert werden.

« Art. 483. Wanneer een vrederechter, een rechter in de politierechtbank, een rechter in de rechtbank van eerste aanleg, in de arbeidsrechtbank of in de rechtbank van koophandel, een raadsheer in het hof van beroep of in het arbeidshof, een raadsheer in het Hof van Cassatie, een magistraat van het parket bij een rechtbank of een hof, een referendaris bij het Hof van Cassatie, een lid van het Rekenhof, een lid van de Raad van State van het auditoraat of van het coördinatiebureau bij de Raad van State, een lid van het Grondwettelijk Hof, een referendaris bij dat Hof, de leden van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, een provinciegouverneur, ervan beschuldigd wordt in zijn ambt een misdrijf gepleegd te hebben dat een correctionele straf meebrengt, dan wordt dat misdrijf vervolgd en gevonnist zoals in artikel 479 is bepaald ».
« Art. 483. Wenn ein Friedensrichter, ein Richter am Polizeigericht, ein Richter am Gericht Erster Instanz, am Arbeitsgericht oder am Handelsgericht, ein Gerichtsrat am Appellationshof oder am Arbeitsgerichtshof, ein Gerichtsrat am Kassationshof, ein Magistrat der Staatsanwaltschaft bei einem Gericht oder Gerichtshof, ein Referent am Kassationshof, ein Mitglied des Rechnungshofs, ein Mitglied des Staatsrates, des Auditorats oder des Koordinationsbüros beim Staatsrat, ein Mitglied des Verfassungsgerichtshofs, ein Referent an diesem Gerichtshof, die Mitglieder des Rats für Ausländerstreitsachen, ein Provinzgouverneur beschuldigt werden, in der Ausübung ihres Amtes eine Straftat begangen zu haben, die eine Korrektionalstrafe mit sich bringt, wird diese Straftat verfolgt und wird darüber entschieden, wie in Artikel 479 bestimmt ».

Richtlijn 2005/35/EG en de onderhavige richtlijn zijn bedoeld om de definitie van het misdrijf verontreiniging vanaf schepen dat door natuurlijke of rechtspersonen wordt gepleegd, de reikwijdte van hun aansprakelijkheid en de strafrechtelijke aard van de sancties die kunnen worden opgelegd voor dergelijke misdrijven die door natuurlijke personen worden gepleegd, onderling aan te passen.
Zweck der Richtlinie 2005/35/EG und der vorliegenden Richtlinie ist es, die Definition der von natürlichen oder juristischen Personen im Zusammenhang mit der Verschmutzung durch Schiffe begangenen Straftaten, den Umfang der Verantwortlichkeit dieser Personen und den strafrechtlichen Charakter der Sanktionen, die wegen solcher Straftaten gegen natürliche Personen verhängt werden können, anzugleichen.

« Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals hersteld bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat de persoon die is tewerkgesteld door een privaatrechtelijke rechtspersoon en die een onopzettelijk misdrijf heeft gepleegd, eventueel niet kan worden veroordeeld indien hij een minder ernstige fout heeft begaan dan zijn werkgever, terwijl de persoon die is tewerkgesteld door een publiekrechtelijke rechtspersoon en die hetzelfde misdrijf heeft gepleegd, noodzakelijkerwijze zal moeten worden veroordeeld, waarbij de cumulatie van verantwoordelijkheden mogelijk is in het tweede geval, dat in dat artikel niet wordt beoogd ?
« Verstösst Artikel 5 Absatz 2 des Strafgesetzbuches, in der durch das Gesetz vom 4. Mai 1999 zur Einführung der strafrechtlichen Verantwortlichkeit von juristischen Personen wieder aufgenommenen Fassung, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem die Person, die von einer juristischen Person des privaten Rechts beschäftigt wird und die eine nicht vorsätzliche Straftat begangen hat, eventuell nicht verurteilt werden kann, wenn sie im Vergleich zu ihrem Arbeitgeber einen weniger ernsthaften Fehler begangen hat, während die Person, die von einer juristischen Person des öffentlichen Rechts beschäftigt wird und die gleiche Straftat begangen hat, notwendigerweise verurteilt werden muss, wobei die Kumulierung der Verantwortlichkeiten im zweiten Fall, auf den sich dieser Artikel nicht bezieht, möglich ist?

« Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals gewijzigd bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in samenhang gelezen met artikel 7 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en artikel 14 van het Internationaal Verdrag van New York inzake burgerrechten en politieke rechten, in zoverre het zo wordt geïnterpreteerd dat het geen terugwerkende kracht heeft, waardoor een beklaagde, natuurlijke persoon, wordt verhinderd zich op de erin vervatte strafuitsluitingsgrond te beroepen voor misdrijven die zijn gepleegd vóór de inwerkingtreding van die wet, terwijl die strafuitsluitingsgrond kan worden aangevoerd door beklaagden die worden vervolgd voor misdrijven die zijn gepleegd na de inwerkingtreding van die wet, en zulks ofschoon diezelfde oplossing zou kunnen leiden tot een strafrechtelijke immuniteit van de vervolgde natuurlijke persoon, en terwijl, volgens de hiervoor vermelde regels van internationaal recht in samenhang gelezen met de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie, elke beklaagde of verdachte het recht heeft om zich op een mildere strafwet te beroepen ?
« Verstösst Artikel 5 Absatz 2 des Strafgesetzbuches in der durch das Gesetz vom 4. Mai 1999 zur Einführung der strafrechtlichen Verantwortlichkeit von juristischen Personen abgeänderten Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 7 der Europäischen Menschenrechtskonvention und mit Artikel 14 des Internationalen Paktes von New York über bürgerliche und politische Rechte, insoweit er dahingehend ausgelegt wird, dass er keine Rückwirkung hat, wodurch eine angeschuldigte natürliche Person daran gehindert wird, sich bei vor dem Inkraftreten dieses Gesetzes begangenen Straftaten auf den im besagten Artikel enthaltenen Strafausschliessungsgrund zu berufen, wohingegen dieser Strafausschliessungsgrund durch Angeschuldigte, die wegen nach dem Inkrafttreten dieses Gesetzes begangener Straftaten verfolgt werden, sehr wohl geltend gemacht werden kann, wenngleich dieselbe Lösung zur strafrechtlichen Immunität der verfolgten natürlichen Person führen könnte, und wohingegen nach den vorgenannten internationalrechtlichen Regeln in Verbindung mit den Grundsätzen der Gleichheit und Nichtdiskriminierung jeder Angeschuldigte oder Beschuldigte berechtigt ist, sich auf ein milderes Strafgesetz zu berufen?

1. Schendt artikel 5, tweede lid, van het Strafwetboek, zoals hersteld bij de wet van 4 mei 1999 tot invoering van de strafrechtelijke verantwoordelijkheid van rechtspersonen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en de artikelen 12, tweede lid, en 14 van de Grondwet, doordat het de rechter laat oordelen over de criteria die moeten worden gehanteerd bij de beslissing om een natuurlijke persoon al dan niet te bestraffen in de gevallen van wettelijke toerekening wanneer de misdrijven die de rechtspersoon worden verweten, opzettelijk zijn en de strafrechter de natuurlijke persoon die over de bevoegdheden van de wettelijke dader beschikt en die een fout heeft begaan die aan de oorsprong ligt van het misdrijf, kan veroordelen, terwijl iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die voor een strafgerecht wordt vervolgd (of : terwijl iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon die wetens en willens een misdrijf heeft gepleegd en die voor een strafgerecht wordt vervolgd), alleen kan worden veroordeeld ten aanzien van precieze strafrechtelijke normen op grond waarvan hij ertoe gebracht wordt zich te verdedigen, die voorspelbaar zijn wat de toepassing ervan betreft en die met voldoende rechtszekerheid in werking kunnen worden gesteld ?
1. Verstösst Artikel 5 Absatz 2 des Strafgesetzbuches, so wie er durch das Gesetz vom 4. Mai 1999 zur Einführung der strafrechtlichen Verantwortlichkeit von juristischen Personen wieder aufgenommen wurde, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention und den Artikeln 12 Absatz 2 und 14 der Verfassung, indem er der Beurteilungs- und Ermessensfreiheit des Richters jene Kriterien überlässt, die bei der Entscheidung über die Bestrafung oder Nichtbestrafung einer natürlichen Person zu berücksichtigen sind, wenn es sich um einen Fall der gesetzlichen Zurechnung handelt, wobei die der juristischen Person angelasteten Straftaten vorsätzlich sind und wobei der Strafrichter die natürliche Person, die die Befugnisse des gesetzlichen Täters innehat und eine Verfehlung begangen hat, die der Straftat zugrunde liegt, verurteilen kann, obwohl jede vor einem Strafgericht verfolgte natürliche oder juristische Person (oder: obwohl jede natürliche oder juristische Person, die wissentlich und willentlich eine Straftat begangen hat und vor einem Strafgericht verfolgt wird) nur angesichts genauer strafrechtlicher Normen verurteilt werden kann, auf deren Grundlage sie sich verteidigen kann, deren Anwendung vorhersehbar ist und die mit ausreichender Rechtssicherheit zur Durchführung gebracht werden können?

Bijgevolg kunnen ook rechtspersonen voor de strafbare feiten in kwestie worden vervolgd. In het geval van misdrijven zoals fraude kan een rechtspersoon echter alleen aansprakelijk worden gesteld wanneer het misdrijf is gepleegd door iemand binnen de organisatie met een voldoende hoge gezagspositie en de verlangde geestesgesteldheid.
Allerdings kann eine juristische Person bei Delikten wie Betrug nur dann zur Verantwortung gezogen werden, wenn sich eine Person finden lässt, die innerhalb der Organisation eine mit geeigneten Befugnissen ausgestattete Position innehat, die Handlungen begangen hat und den erforderlichen Geisteszustand besitzt.