In tegenstelling tot wat de verzoekende partijen aanvoeren, voorziet artikel 17, eerste lid, niet in de « automatische » afgifte van de vergunning tot het voorhanden hebben van een wapen, maar voorziet het alleen in de kosteloosheid ervan, zoals artikel 18, 2°, v
an de bestreden wet bevestigt, dat bepaalt dat de vergunning tot het voorhanden hebben van e
en wapen kan worden geweigerd aan een persoon bedoeld in artikel 17, met inbegrip van diegenen die in het eerste lid van artikel 17 worden bedoeld, wier wapen vergunningsplichtig wordt
...[+++]op grond van een koninklijk besluit genomen ter uitvoering van artikel 3, § 3, 2°.
Im Gegensatz zu den Darlegungen der klagenden Parteien sieht Artikel 17 Absatz 1 keine « automatische » Erteilung der Waffenbesitzerlaubnis vor, sondern lediglich die kostenlose Erteilung, wie Artikel 18 Nr. 2 des angefochtenen Gesetzes bestätigt, der vorsieht, dass die Waffenbesitzerlaubnis einer Person im Sinne von Artikel 17, einschliesslich derjenigen im Sinne von Absatz 1 des Artikels 17, deren Waffe erlaubnispflichtig wird aufgrund eines königlichen Erlasses zur Ausführung von Artikel 3 § 3 Nr. 2, verweigert werden kann.