Vertaling van "gewijsde kan aanvoeren " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

verzoek tot herroeping van gewijsde | herroeping van het gewijsde
Wiederaufnahmeantrag

gezag van het rechterlijk gewijsde | gezag van gewijsde
materielle Rechtskraft | Autorität der abgeurteilten Sache

in kracht van gewijsde gegane beslissing | onherroepelijke beslissing | vonnis in kracht van gewijsde
rechtskräftige Entscheidung | rechtskräftiges Urteil

tot staving van de oppositie feiten, bewijzen en opmerkingen aanvoeren
zur Stützung des Widerspruchs Tatsachen, Beweismittel und Bemerkungen vorbringen

geldige redenen tot verschoning aanvoeren
berechtigte Ablehnungsgründe geltend machen

exceptie van gewijsde
Einrede der Rechtskraft | Einrede der abgeurteilten Sache

herroeping van het gewijsde
Wiederaufnahmeantrag

kracht van gewijsde
formell rechtskräftig

exceptie van gewijsde
Einrede der Rechtskraft

tenuitvoerlegging van het vonnis [ gezag van het gewijsde | tenuitvoerlegging van een arrest | werking van het vonnis | wijze van tenuitvoerlegging ]
Urteilsvollstreckung [ Urteilswirkung | Vollstreckungsweg ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

...n het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 (onder voorbehoud evenwel van de restrictieve afwijkingsregeling bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969) niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhavige vreemdelingschap, een situatie die ertoe zou leiden dat de vertegenwoordigers van de eerste groep zich uiteindelijk zouden kunnen vrijstellen van de hun bij artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 opgelegde verplichtingen en sancties (onder voorbehoud evenwel van de restrictieve afwijkingsregeling bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969), terwijl de in België gevestigde opdrachtgever die een beroep doet op een in België gevestigde dienstverrichter om de werken uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 zich zijnerzijds zou dienen te onderwerpen aan de verplichtingen voorgeschreven bij artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 en de daarin bedoelde sancties zou moeten ondergaan bij niet-naleving van die verplichtingen in het geval bedoeld in artikel 30bis van de wet van 27 juni 1969 (in België gevestigde dienstverrichter die niet of niet langer geregistreerd is op het ogenblik waarop het contract wordt afgesloten of die zijn registratie is verloren op het ogenblik van de betaling), zonder te zijnen bate het voordeel te kunnen opeisen van het absolute gezag van gewijsde van het op 9 november 2006 door het Hof van Justitie uitgesproken arrest inzake niet-nakoming (dat, wegens identieke motieven, van toepassing is, onder voorbehoud van de afwijking bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969, op het sociale deel van de Belgische wetgeving die de ' inhoudingsplicht ' en de ' hoofdelijke aansprakelijkheid ' oplegt) en bijgevolg zonder te kunnen worden vrijgesteld van de hoofdelijke aansprakelijkheid tot betaling van de bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlintresten beperkt tot 50 pct. van de totale prijs van het werk, exclusief belasting over de toegevoegde waarde, noch van de inhoudingsplicht (onder voorbehoud evenwel van de afwijkingsregeling die op restrictieve wijze is ingevoerd bij artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969), en zulks bij gebrek aan het vreemdelingschap waarbij de inachtneming van het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters binnen de Europese Unie kan worden opgelegd en de bepalingen van artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 die strijdig worden geacht met het Europees recht kunnen worden geweerd ? ...
...olute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (Slg., 2006, S. 10653) in Anspruch nehmen kann, mit dem Belgien wegen der Verletzung der aufgrund des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten, in der innerstaatlichen belgischen Rechtsordnung anwendbaren Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs ihm obliegenden Verpflichtungen verurteilt wurde, wodurch auf Unvereinbarkeit von Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 (jedoch vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgesehenen restriktiven Abweichungsregelung) mit dem europäischen Recht zu schliessen ist, und zwar in Anbetracht des vorliegenden Auslandsbezugs, wobei diese Situation dazu führen würde, dass die Vertreter der ersten Gruppe sich letztendlich den durch Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 ihnen auferlegten Verpflichtungen und Sanktionen (jedoch vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgesehenen restriktiven Abweichungsregelung) entziehen könnten, während ein in Belgien ansässiger Auftraggeber oder Bauherr, der sich zwecks Durchführung von Arbeiten im Sinne des königlichen Erlasses vom 5. Oktober 1978 an einen in Belgien ansässigen Dienstleister wendet, sich seinerseits den durch Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgeschriebenen Verpflichtungen und den darin vorgesehenen Sanktionen bei Nichterfüllung dieser Verpflichtungen in dem in Artikel 30bis des Gesetzes vom 27. Juni 1969 erwähnten Fall (in Belgien ansässiger Dienstleister, der zum Zeitpunkt des Vertragsschlusses nicht oder nicht mehr registriert ist oder seine Registrierung zum Zeitpunkt der Zahlung verloren hat) zu unterwerfen hätte, ohne zu seinen Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (aus identischen Gründen, vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgesehenen Abweichung, anwendbar auf den sozialen Teil der belgischen Gesetzgebung, der die ' Einbehaltungspflicht ' und die ' gesamtschuldnerische Haftung ' auferlegt) in Anspruch nehmen zu können und demzufolge ohne von der gesamtschuldnerischen Haftung für die Bezahlung der Beiträge, Beitragszuschläge und Verzugszinsen in Höhe von bis zu 50 Prozent des Gesamtpreises der Arbeiten zuzüglich Mehrwertsteuer sowie von der Einbehaltungspflicht (jedoch vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 restriktiv vorgesehenen Abweichungsregelung) befreit werden zu können, und zwar in Ermangelung des Auslandsbezugs, wodurch die Beachtung des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs innerhalb der Europäischen Union auferlegt und die Anwendung jener Bestimmungen von Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969, bei denen davon ausgegangen wird, dass sie gegen das europäische Recht verstossen, ausgeschlossen werden könnte? ...

...n het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhavige vreemdelingschap, een situatie die ertoe zou leiden dat de vertegenwoordigers van de eerste groep zich uiteindelijk zouden kunnen vrijstellen van de hun bij artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 opgelegde verplichtingen en sancties, terwijl de in België gevestigde opdrachtgever die een beroep doet op een in België gevestigde dienstverrichter om de werken uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 zich zijnerzijds zou dienen te onderwerpen aan de verplichtingen voorgeschreven bij artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 en de daarin bedoelde sancties zou moeten ondergaan in het geval bedoeld in artikel 30bis van de wet van 27 juni 1969 (in België gevestigde dienstverrichter die niet of niet langer geregistreerd is op het ogenblik waarop het contract wordt afgesloten of die zijn registratie is verloren tijdens de uitvoering van het contract), zonder te zijnen bate het voordeel te kunnen opeisen van het absolute gezag van gewijsde van het op 9 november 2006 door het Hof van Justitie uitgesproken arrest inzake niet-nakoming en bijgevolg zonder te kunnen worden vrijgesteld van de hoofdelijke aansprakelijkheid tot betaling van de bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlintresten beperkt tot 50 pct. van de totale prijs van het werk, exclusief belasting over de toegevoegde waarde, en zulks bij gebrek aan het vreemdelingschap waarbij de inachtneming van het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters binnen de Europese Unie kan worden opgelegd en de bepalingen van artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 die strijdig worden geacht met het Europees recht kunnen worden geweerd ? ...
... Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (Slg., 2006, S. 10653) in Anspruch nehmen kann, mit dem Belgien wegen der Verletzung der aufgrund des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten, in der innerstaatlichen belgischen Rechtsordnung anwendbaren Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs ihm obliegenden Verpflichtungen verurteilt wurde, wodurch auf Unvereinbarkeit von Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 mit dem europäischen Recht zu schliessen ist, und zwar in Anbetracht des vorliegenden Auslandsbezugs, wobei diese Situation dazu führen würde, dass die Vertreter der ersten Gruppe sich letztendlich den durch Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 ihnen auferlegten Verpflichtungen und Sanktionen entziehen könnten, während ein in Belgien ansässiger Auftraggeber oder Bauherr, der sich zwecks Durchführung der Arbeiten im Sinne des königlichen Erlasses vom 5. Oktober 1978 an einen in Belgien ansässigen Dienstleister wendet, sich seinerseits den durch Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgeschriebenen Verpflichtungen und den darin vorgesehenen Sanktionen in dem in Artikel 30bis des Gesetzes vom 27. Juni 1969 erwähnten Fall (in Belgien ansässiger Dienstleister, der zum Zeitpunkt des Vertragsschlusses nicht oder nicht mehr registriert ist oder seine Registrierung im Laufe der Ausführung des Vertrags verloren hat) zu unterwerfen hätte, ohne zu seinen Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils in Anspruch nehmen zu können und demzufolge ohne von der gesamtschuldnerischen Haftung für die Bezahlung der Beiträge, Beitragszuschläge und Verzugszinsen in Höhe von bis zu 50 Prozent des Gesamtpreises der Arbeiten zuzüglich Mehrwertsteuer befreit werden zu können, und zwar in Ermangelung des Auslandsbezugs, wodurch die Beachtung des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs innerhalb der Europäischen Union auferlegt und die Anwendung jener Bestimmungen von Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969, bei denen davon ausgegangen wird, dass sie gegen das europäische Recht verstossen, ausgeschlossen werden könnte? ...

In zoverre de verzoekende partijen in de zaak nr. 4012 een schending aanvoeren van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 8 en 9 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 en met de beginselen van rechtszekerheid en van gezag van gewijsde, is hun grief niet gegrond; de wetgever heeft immers het gezag van gewijsde van het arrest nr. 202/2004 niet geschonden.
Insofern die klagenden Parteien in der Rechtssache Nr. 4012 einen Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit den Artikeln 8 und 9 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 und mit den Grundsätzen der Rechtssicherheit und der Rechtskraft geltend machen, ist ihre Beschwerde unbegründet; der Gesetzgeber hat nämlich nicht gegen die Rechtskraft des Urteils Nr. 202/2004 verstossen.

In zoverre de verzoekende partijen in de zaak nr. 4012 de schending aanvoeren van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 142 van de Grondwet, met de artikelen 8 en 9 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 en met het beginsel van het gezag van gewijsde, is het middel niet gegrond, nu de wetgever, door een rechterlijke controle op de bijzondere opsporingsmethoden van observatie en infiltratie te organiseren, de ongrondwettigheid heeft rechtgezet die door het arrest nr. 202/2004 werd afgekeurd.
Insofern die klagenden Parteien in der Rechtssache Nr. 4012 einen Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit deren Artikel 142, mit den Artikeln 8 und 9 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 und mit dem Grundsatz der Rechtskraft geltend machen, ist der Klagegrund unbegründet, da der Gesetzgeber, indem er eine richterliche Kontrolle der besonderen Ermittlungsmethoden der Observation und Infiltrierung organisiert, die durch das Urteil Nr. 202/2004 sanktionierte Verfassungswidrigkeit behoben hat.