Vertaling van "geïnterneerde persoonlijk " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

(als) (zijn) persoonlijke mening (weergevend) | à titre personnel | ad personam (statuut) | in zijn/haar persoonlijke hoedanigheid | naar (zijn) eigen opvatting | officieus | op persoonlijke titel | persoonlijk | uit eigen naam | visie
ad personam | im eigenen Namen | im Rahmen einer persönlichen Stellungnahme | persönlich

persoonlijke ruimte (nom féminin) | persoonlijke webruimte (nom féminin)
persönlicher Bereich (nom masculin)

letten op persoonlijke spullen van klanten | letten op persoonlijke bezittingen van klanten | letten op persoonlijke voorwerpen van klanten
sich um die persönlichen Gegenstände von Kunden und Kundinnen kümmern

persoonlijke geluiddosismeter | persoonlijke geluidexpositiemeter | persoonlijke lawaaidosismeter
persönlicher Lärmdosismesser

persoonlijke hygiëne onderhouden | voor de normen voor persoonlijke hygiëne zorgen | 0.0 | normen voor persoonlijke hygiëne handhaven
Hygienestandards aufrechterhalten | Hygienestandards pflegen | persönliche Hygieneanforderungen einhalten | persönliche Hygienevorschriften einhalten

persoonlijke beschermingsmiddelen gebruiken | persoonlijk beschermingsmateriaal gebruiken | uitrusting voor persoonlijke bescherming gebruiken
persönliche Schutzausrüstung verwenden

geïnterneerde
Internierter

persoonlijke medewerkers | persoonlijke staf | PERS [Abbr.]
Persönlicher Stab | PERS [Abbr.]

Micromarketing | Persoonlijke marketing
Individualmarketing | Mikro-Marketing

Universal personal telecommunications | Universeel persoonlijk communicatiesysteem
Universal personal telecomunication | UPT

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het vierde middel, afgeleid uit de schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 5.4 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, is gericht tegen de artikelen 27, 43, 53, § 5, 58, § 4, 70, § 3, 74, 86, § 1, en 99 van de Wet betreffende de internering, in zoverre de bestreden bepalingen vereisen dat de geïnterneerde persoonlijk verschijnt, op grond van de overweging dat ook die bepalingen voorbijgaan aan de bijzondere aard van de vrijheidsberoving van geesteszieken die vaak niet voor zichzelf kunnen optreden.
Der vierte Klagegrund, der aus einem Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 5 Absatz 4 der Europäischen Menschenrechtskonvention abgeleitet ist, ist gegen die Artikel 27, 43, 53 § 5, 58 § 4, 70 § 3, 74, 86 § 1 und 99 des Gesetzes über die Internierung gerichtet, insofern die angefochtenen Bestimmungen verlangten, dass der Internierte persönlich erscheine, aufgrund der Erwägung, dass auch die Bestimmungen an der besonderen Beschaffenheit des Freiheitsentzugs von Geisteskranken, die oft nicht für sich selbst handeln könnten, vorbeigingen.

Bovendien houden de bestreden wetsbepalingen rekening met de specifieke problemen waartoe een persoonlijke verschijning van de geïnterneerde aanleiding zou kunnen geven, namelijk bij de behandeling van de medisch-psychiatrische vragen in verband met de toestand van de geïnterneerde, zoals onder meer blijkt uit de artikelen 43 en 86, § 1, van de Wet betreffende de internering.
Ausserdem berücksichtigen die angefochtenen Gesetzesbestimmungen die spezifischen Probleme, zu denen ein persönliches Erscheinen des Internierten führen könnte, nämlich bei der Behandlung der medizinisch-psychiatrischen Fragen im Zusammenhang mit dem Zustand des Internierten, wie unter anderem aus den Artikeln 43 und 86 § 1 des Gesetzes über die Internierung hervorgeht.

De specifieke wijze van gevangenhouding, die de internering is, vereist precies dat de rechter zich persoonlijk kan vergewissen van de toestand waarin de geïnterneerde zich bevindt op het ogenblik dat door de rechter over de internering en de voortzetting of de modaliteiten ervan dient te worden beslist.
Die spezifische Art der Inhaftierung, die die Internierung darstellt, erfordert es gerade, dass der Richter sich persönlich des Zustandes des Internierten zu dem Zeitpunkt vergewissern kann, in dem der Richter über die Internierung und die Fortsetzung ihrer Modalitäten zu entscheiden hat.