In het verlengde van de vorige vraag: kan een rechterlijke instantie zoals de verwijzende rechter een regeling buiten
toepassing laten op grond waarvan de overheid van het Koninkrijk Spanje, bij insolventie van de werkgever, rechtstreeks aan de werknemers „salarios de tramitación” kan betalen vanaf het verstrijken van de 60ste (thans 90ste) werkdag na het instellen van het beroep, maar alleen voor ontslagen waarvan het kennelijk onredelijk karakter door de rechter is vastgesteld en niet voor ontslagen
waarvan de nietigheid door de rechter is vastgest
eld, wanne ...[+++]er tussen beide soorten ontslagen geen objectieve verschillen blijken te bestaan met betrekking tot die „salarios de tramitación”?
Im Sinne der zweiten Frage: Kann ein nationales Gericht wie das die Frage vorlegende eine Bestimmung unangewendet lassen, die es dem spanischen Staat bei Zahlungsunfähigkeit des Arbeitgebers gestattet, die so genannten „salarios de tramitación“, die nach dem 60 (derzeit 90.) Werktag nach Erhebung der Klage fällig geworden sind, nur dann unmittelbar an den Arbeitnehmer zu zahlen, wenn das Gericht die Rechtswidrigkeit der Kündigung, nicht aber, wenn es ihre Nichtigkeit festgestellt hat, wenn insoweit (in Bezug auf die „salarios de tramitación“) zwischen beiden objektiv keine Unterschiede ersichtlich sind?