Traduction de «had hij bijvoorbeeld » (Néerlandais → Allemand) :

Terwijl de wetgever in 1971 de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds beoogde te waarborgen omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd.
Während der Gesetzgeber 1971 die Beteiligung des Gemeinsamen Entschädigungsfonds gewährleisten wollte, da es « aus Gründen sozialer Gerechtigkeit nicht angebracht ist, die Opfer von Verkehrsunfällen ohne Entschädigung zu lassen, wenn diese nicht vergütet werden können » (Parl. Dok., Senat, 1970-1971, Nr. 570, S. 52), hat er gleichwohl 1975 diese Beteiligung begrenzt, und dies aufgrund folgender Rechtfertigung des Abänderungsantrags der Regierung, der zur beanstandeten Bestimmung geführt hat: « Laut Nr. 2 des § 1 von Artikel 50, wie er im Dok. 570 abgefasst war, war die Intervention des Gemeinsamen Entschädigungsfonds in gleich welcher Hypothese einer ausbleibenden Intervention einer zugelassenen Versicherungsgesellschaft obligatorisch; dies bezog sich z.B. auf alle Beschränkungen, die durch die Gesetzgebung über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung der Vergütung der benachteiligten Personen auferlegt werden.

Terwijl de wetgever in 1971 in de tegemoetkoming van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds heeft voorzien omdat het « om redenen van sociale rechtvaardiging niet past de slachtoffers van verkeersongevallen zonder schadeloosstelling te laten, wanneer deze niet kunnen worden vergoed » (Parl. St., Senaat, 1970-1971, nr. 570, p. 52), heeft hij evenwel in 1975 die tegemoetkoming beperkt op grond van de volgende verantwoording van het amendement van de Regering dat tot de in het geding zijnde bepaling zou leiden : « Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd. De geldelijke gevolgen van die beschikking zouden zeer zwaar geweest zijn. Dit is de reden waarom het amendement de tekst overneemt van de oorspronkelijke wet op de controle der verzekeringsondernemingen (Doc. Senaat 269) waarin de tussenkomst van het Fonds voorzien was wanneer, ingevolge de niet-naleving der verzekeringsverplichting, geen enkele toegelaten verzekeringsonderneming door de wet tot schadevergoeding verplicht is. Die zienswijze is trouwens ook die van het wetsontwerp op de verplichte verzekering van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorvoertuigen (art. 20, § 1, 2°), dat reeds door de Kamer werd goedgekeurd. Het amendement voert, bovendien, een beschikking in die de wil weergeeft van de leden der Commissie van Economische Zaken om de verplichte tussenkomst van het Fonds uit te breiden tot het herstel van de schade die veroorzaakt wordt door een verkeersongeval dat aan een toeval te wijten is (Doc. Senaat, 570, blz. 52) » (Parl. St., Senaat, 1974-1975, nr. 468-2, p. 19).
Während der Gesetzgeber 1971 die Beteiligung des Gemeinsamen Entschädigungsfonds vorgesehen hat, weil es « aus Gründen sozialer Gerechtigkeit nicht angebracht ist, die Opfer von Verkehrsunfällen ohne Entschädigung zu lassen, wenn diese nicht vergütet werden können » (Parl. Dok., Senat, 1970-1971, Nr. 570, S. 52), hat er gleichwohl 1975 diese Beteiligung begrenzt aufgrund folgender Rechtfertigung des Abänderungsantrags der Regierung, der zur beanstandeten Bestimmung geführt hat: « Laut Nr. 2 des § 1 von Artikel 50, wie er im Dok. 570 abgefasst war, war die Intervention des Gemeinsamen Entschädigungsfonds in gleich welcher Hypothese einer ausbleibenden Intervention einer zugelassenen Versicherungsgesellschaft obligatorisch; dies bezog sich z.B. auf alle Beschränkungen, die durch die Gesetzgebung über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung der Vergütung der benachteiligten Personen auferlegt werden. Die finanziellen Folgen dieser Bestimmung wären sehr schwer gewesen. Aus diesem Grund übernimmt der Änderungsantrag den Text des ursprünglichen Gesetzes über die Versicherungsaufsicht (Dok. Senat 269), in dem die Intervention des Fonds für den Fall vorgesehen war, dass wegen der Nichtbeachtung der Versicherungspflicht kein einziges zugelassenes Versicherungsunternehmen gesetzlich zum Schadensersatz verpflichtet ist. Dieser Standpunkt findet sich übrigens auch in dem Gesetzesentwurf über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung wieder (Art. 20 § 1 Nr. 2), der schon durch die Kammer angenommen wurde. Der Änderungsantrag führt überdies eine Bestimmung ein, in der sich der Wille der Mitglieder des Wirtschaftsausschusses widerspiegelt, die obligatorische Intervention des Fonds auf die Wiedergutmachung des Schadens auszudehnen, der durch einen auf einen Zufall zurückzuführenden Verkehrsunfall entstanden ist (Dok. Senat, 570, S. 52) » (Parl. Dok., Senat, 1974-1975, Nr. 468-2, S. 19).

« Volgens de tekst van het 2° van § 1 van artikel 50 zoals hij in het Doc. 570 was opgesteld, was de tussenkomst van het Gemeenschappelijk Waarborgfonds verplichtend in om 't even welke hypothese van niet-interventie van een toegelaten verzekeringsmaatschappij; dit had, bijvoorbeeld, betrekking op alle beperkingen die door de wetgeving op de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen aan het vergoeden der benadeelde personen worden opgelegd.
« Laut Nr. 2 des § 1 von Artikel 50, wie er im Dok. 570 abgefasst war, war die Intervention des Gemeinsamen Entschädigungsfonds in gleich welcher Hypothese einer ausbleibenden Intervention einer zugelassenen Versicherungsgesellschaft obligatorisch; dies bezog sich z.B. auf alle Beschränkungen, die durch die Gesetzgebung über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung der Vergütung der benachteiligten Personen auferlegt werden.

Als hij gebleven was, had hij bijvoorbeeld kunnen horen dat de informatie die hij ons verstrekt heeft, niet klopt. Mevrouw Dührkop heeft gelijk als zij zegt dat de overgrote meerderheid van de terroristische aanslagen in de Europese Unie wordt gepleegd door vrijheidsstrijders en niets te maken heeft met Al-Qaida, in tegenstelling tot wat de minister heeft gezegd.
Frau Dührkop hat in der Tat Recht, wenn sie sagt, das die große Mehrheit der Terrorakte, die in der Europäischen Union verübt werden, unabhängig ausgeführt werden und nichts mit Al-Qaida zu tun haben, im Gegensatz zur Erklärung von Herrn Jouyet.

Voor het bepalen van het op de erfopvolging toepasselijke recht kan de autoriteit die de erfopvolging behandelt, in uitzonderlijke gevallen — bijvoorbeeld indien de erflater vrij kort voor zijn overlijden naar de staat van zijn gewone verblijfplaats was verhuisd en uit alle omstandigheden blijkt dat hij kennelijk een nauwere band had met een ander land — tot de slotsom komen dat het op de erfopvolging toepasselijke recht niet het recht moet zijn van de staat van de gewone verblijfplaats van de erflater, maar dat van de staat waarmee de erflater de kennelijk nauwere band had.
In Bezug auf die Bestimmung des auf die Rechtsnachfolge von Todes wegen anzuwendenden Rechts kann die mit der Erbsache befasste Behörde in Ausnahmefällen — in denen der Erblasser beispielsweise erst kurz vor seinem Tod in den Staat seines gewöhnlichen Aufenthalts umgezogen ist und sich aus der Gesamtheit der Umstände ergibt, dass er eine offensichtlich engere Verbindung zu einem anderen Staat hatte — zu dem Schluss gelangen, dass die Rechtsnachfolge von Todes wegen nicht dem Recht des gewöhnlichen Aufenthalts des Erblassers unterliegt, sondern dem Recht des Staates, zu dem der Erblasser offensichtlich eine engere Verbindung hatte.

Meer bepaald stelt hij dat het door het regionale gerechtshof van Vilnius goedgekeurde schema van de data waarop hij verhoord zal worden hem verhinderen de vergaderingen van het Europees Parlement bij te wonen, zoals bijvoorbeeld "op maandagmorgen" (uit de verdere opmerkingen van de heer Uspaskich blijkt in feite dat de verhoren iedere donderdag plaatsvinden, waardoor hij op woensdag, donderdag en vrijdag niet voor het Europees Parlement kan werken. Hij had liever gezien dat de verhoren op steeds op een maandagmorgen zouden plaatsvinden).
Er trägt insbesondere vor, dass der durch das Regionalgericht Vilnius beschlossene Zeitplan der Anhörungen ihn daran hindere, an Sitzungen des Europäischen Parlaments „etwa am Montagmorgen“ teilzunehmen (Tatsächlich wird aus den weiteren Einlassungen von Viktor Uspaskich deutlich, dass die Anhörungen jeden Donnerstag stattfinden würden, so dass er Mittwoch, Donnerstag und Freitag als Arbeitstage im Europäischen Parlament verliere. Er würde es bevorzugen, wenn die Anhörungen auf den Montagvormittag jeder Woche gelegt würden.)

De afdeling wetgeving van de Raad van State heeft, in haar advies over het voorontwerp van wet dat heeft geleid tot de in het geding zijnde bepaling, eveneens opgemerkt dat de gemachtigde ambtenaar, op de vraag welke betekenis moest worden gegeven aan de voorwaarde van de daadwerkelijke uitoefening van het ambt van magistraat, te kennen had gegeven dat het de bedoeling was te voorkomen dat een magistraat de premie krijgt terwijl hij gedetacheerd is, bijvoorbeeld bij een internationale organisatie of een ministerieel kabinet (ibid., p. 10).
Die Gesetzgebungsabteilung des Staatsrates hat in ihrem Gutachten zum Gesetzesvorentwurf, der zu der fraglichen Bestimmung geführt hat, ebenfalls bemerkt, dass auf die Frage, welcher Sinn der Bedingung der tatsächlichen Ausübung des Amtes als Magistrat zu verleihen sei, der beauftragte Beamte erklärt habe, es solle vermieden werden, dass ein Magistrat die Prämie erhalte, während er entsandt worden sei, beispielsweise zu einer internationalen Organisation oder einem ministeriellen Kabinett (ebenda, S. 10).

In andere gevallen heeft hij uitermate kritische opmerkingen geformuleerd: bijvoorbeeld in verband met de regels van het Europees Parlement inzake stages, die wel kunnen worden gewijzigd met het oog op de bekendmaking van de lijst van geselecteerde personen die het stageaanbod hebben aanvaard, waartoe een klager de wens had geuit.
In anderen Fällen hat er durchaus kritische Anmerkungen gemacht, beispielsweise in Bezug auf die EP-Bestimmungen für Praktika, die sehr wohl geändert werden können, so dass die Liste der ausgewählten Personen, die ein Praktikumsangebot angenommen haben, veröffentlicht wird, wie dies der Wunsch eines Beschwerdeführers war.

De lidstaten moeten de mogelijkheid hebben de schadeloosstelling te verlagen of af te wijzen als het slachtoffer gedeeltelijk zelf schuldig was aan het misdrijf, bijvoorbeeld als hij het had uitgelokt.
Die Mitgliedstaaten müssen die Möglichkeit haben, die Entschädigung zu verringern oder abzulehnen, wenn das Opfer eine Mitschuld an der Straftat trifft, beispielsweise wenn eine Provokation seitens des Opfers vorlag.

Wij zouden hen graag geloven, maar dat wordt ons onmogelijk gemaakt door de bittere ervaringen die wij bijvoorbeeld met commissaris Lamy's voorganger, de heer Leon Brittan, hebben opgedaan. Hij had hier in het Parlement beloofd dat hij de verpletterende Amerikaanse wals niet over zich heen zou laten gaan, maar daar is niets van terechtgekomen. Kijkt u maar eens naar het geval van de Helms-Burton-wetgeving en de WTO.
Wir möchten ihnen glauben, doch verbieten uns das unsere bitteren Erfahrungen mit dem Vorgänger von Herrn Lamy, Sir Leon Brittan, dessen vor diesem Parlament eingegangene Verpflichtungen, sich dem Druck der USA zu widersetzen, regelmäßig nicht eingelöst wurden: siehe beispielsweise den Fall der Helms­Burton-Gesetze und der WTO.