Vertaling van "hebben verdiend tijdens " (Nederlands → Duits) :

Het voornaamste gevolg van dit verschil in salaris wordt zichtbaar als de pensioenleeftijd is bereikt: omdat ze minder hebben verdiend tijdens hun werkend bestaan hebben vrouwen ook lagere pensioenen.
Die wichtigste Auswirkung dieser Ungleichheit zeigt sich im Rentenalter: Da Frauen während ihres Erwerbslebens weniger verdienen, erhalten sie auch niedrigere Pensionen und Renten.

« Schendt artikel 39 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de werknemer die wordt ontslagen tijdens de periode waarin hij zijn arbeidsprestaties in het kader van het tijdskrediet met toepassing van de CAO nr. 77bis heeft verminderd, slechts recht heeft op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon waarop hij effectief recht heeft op het ogenblik van zijn ontslag, terwijl de werknemer die wordt ontslagen tijdens de periode waarin hij ouderschapsverlof opneemt, met toepassing van artikel 105, § 3, van de herstelwet van 22 januari 1985 recht heeft op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon dat hij krachtens zijn arbeidsovereenkomst zou hebben verdiend indien hij zijn arbeidsprestaties niet had verminderd, en dit terwijl aan beide vormen van loopbaanonderbreking de bezorgdheid ten grondslag om de werknemer toe te laten zijn privé- en beroepsleven beter te kunnen combineren ?
« Verstösst Artikel 39 des Gesetzes vom 3. Juli 1978 über die Arbeitsverträge gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem der Arbeitnehmer, der während der Zeitspanne, in der er seine Arbeitsleistungen im Rahmen des Zeitkredits in Anwendung des kollektiven Arbeitsabkommens Nr. 77bis verkürzt hat, entlassen wird, nur Anrecht auf eine auf der Grundlage der zum Zeitpunkt der Entlassung ihm tatsächlich zustehenden Entlohnung berechnete Entlassungsentschädigung hat, während der Arbeitnehmer, der während der Zeitspanne, in der er seinen Elternurlaub in Anspruch nimmt, entlassen wird, in Anwendung von Artikel 105 § 3 des Sanierungsgesetzes vom 22. Januar 1985 Anrecht auf eine Entlassungsentschädigung hat, die auf der Grundlage der Entlohnung, auf die er kraft seines Arbeitsvertrages Anspruch gehabt hätte, wenn er seine Leistungen nicht verkürzt hätte, berechnet wird, während beiden Formen der Laufbahnunterbrechung das Bemühen, dem Arbeitnehmer die Möglichkeit zu bieten, sein Privat- und sein Berufsleben besser miteinander zu verbinden, zugrunde liegt?

« Schendt artikel 39 van de wet van 3 juli 1978 betreffende de arbeidsovereenkomsten de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de werknemer die wordt ontslagen tijdens de periode waarin hij zijn arbeidsprestaties in het kader van het tijdskrediet met toepassing van de CAO nr. 77bis heeft verminderd, slechts recht heeft op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon waarop hij effectief recht heeft op het ogenblik van zijn ontslag, terwijl de werknemer die wordt ontslagen tijdens de periode waarin hij ouderschapsverlof opneemt, met toepassing van artikel 105, § 3, van de herstelwet van 22 januari 1985 recht heeft op een opzeggingsvergoeding berekend op basis van het loon dat hij krachtens zijn arbeidsovereenkomst zou hebben verdiend indien hij zijn arbeidsprestaties niet had verminderd, en dit terwijl aan beide vormen van loopbaanonderbreking de bezorgdheid ten grondslag om de werknemer toe te laten zijn privé- en beroepsleven beter te kunnen combineren ?
« Verstösst Artikel 39 des Gesetzes vom 3hhhhqJuli 1978 über die Arbeitsverträge gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem der Arbeitnehmer, der während der Zeitspanne, in der er seine Arbeitsleistungen im Rahmen des Zeitkredits in Anwendung des kollektiven Arbeitsabkommens Nr. 77bis verkürzt hat, entlassen wird, nur Anrecht auf eine auf der Grundlage der zum Zeitpunkt der Entlassung ihm tatsächlich zustehenden Entlohnung berechnete Entlassungsentschädigung hat, während der Arbeitnehmer, der während der Zeitspanne, in der er seinen Elternurlaub in Anspruch nimmt, entlassen wird, in Anwendung von Artikel 105 § 3 des Sanierungsgesetzes vom 22hhhhqJanuar 1985 Anrecht auf eine Entlassungsentschädigung hat, die auf der Grundlage der Entlohnung, auf die er kraft seines Arbeitsvertrages Anspruch gehabt hätte, wenn er seine Leistungen nicht verkürzt hätte, berechnet wird, während beiden Formen der Laufbahnunterbrechung das Bemühen, dem Arbeitnehmer die Möglichkeit zu bieten, sein Privat- und sein Berufsleben besser miteinander zu verbinden, zugrunde liegt?

De waarden die Europa belichaamt – solidariteit, verdraagzaamheid, openheid naar anderen, respect voor minderheden, eerbied voor de mensenrechten en de menselijke waardigheid – hebben onze steun nog nooit zo verdiend als in deze tijden van mondialisering, nu het machtsevenwicht alle andere belangen te vaak naar de achtergrond dringt.
Jedoch haben die Werte, die Europa verkörpert – Solidarität, Toleranz, Offenheit gegenüber anderen, der Respekt gegenüber Minderheiten, der Respekt vor den Menschenrechten und vor der Menschenwürde –, noch nie mehr Unterstützung verdient als in diesen Zeiten der Globalisierung, in denen die Machtbalance nur allzu oft Vorrang vor allem anderen erhält.

Met verwijzing naar het voorbeeld waarin een werknemer in één dag het dubbele zou verdienen van wat een andere werknemer tijdens diezelfde dag verdient, waarbij laatstgenoemde dus twee dagen moet werken om hetzelfde te verdienen, terwijl eerstgenoemde tevreden zou zijn met wat hij op één dag heeft verdiend of een arbeidsregeling zou hebben die met de aard zelf van zijn activiteiten is verbonden (zoals in het geval van een podiumkunstenaar), stelt de Rechtbank de vraag naar een afdoende objectieve reden, ten aanzien van het recht op een rustpensioen, om die beide werknemers verschillend te behandelen door aan eerstgenoemde slechts de helft toe te kennen van datgene waarop de andere aanspraak zou kunnen maken, waarbij de ene 156 dagen heeft gewerkt en de andere 312 dagen om dezelfde jaarlijkse bezoldiging te verkrijgen; zij stelt aan het Hof de hiervoor vermelde prejudiciële vraag.
Unter Hinweis auf das Beispiel, in dem ein Arbeitnehmer an einem Tag doppelt soviel verdienen würde wie ein anderer Arbeitnehmer während desselben Tages, wobei Letztgenannter demnach zwei Tage arbeiten müsste, um genau soviel zu verdienen, während Erstgenannter zufrieden wäre mit einem Tagesverdienst oder eine mit der Art seiner Tätigkeiten verbundene Arbeitsregelung haben würde (wie im Fall eines Bühnenkünstlers), stellt das Gericht hinsichtlich des Rechts auf ein Ruhegehalt die Frage nach einem ausschlaggebenden objektiven Grund dafür, weshalb die beiden Arbeitnehmer unterschiedlich behandelt würden, indem Erstgenanntem nur die Hälfte dessen bewilligt würde, was der andere beanspruchen könnte, wobei der eine 156 Tage gearbeitet hätte und der andere 312 Tage, um dieselbe Jahresentlohnung zu erhalten; das Gericht stellt dem Hof die vorgenannte präjudizielle Frage.