Vertaling van "heeft gemaakt duidelijk politieke doeleinden " (Nederlands → Duits) :

B. overwegende dat uit de in de aanklacht genoemde feiten blijkt dat de klacht tijdens een verkiezingscampagne is ingediend drie jaar nadat de beweerde overtredingen werden begaan; overwegende dat de particuliere persoon die de klacht aanhangig heeft gemaakt duidelijk politieke doeleinden nastreeft, zoals blijkt uit de documentatie die deze persoon zelf aan de Voorzitter van het Parlement heeft voorgelegd en uit het feit dat hij beweert op te treden namens burgers die in algemene termen bezwaar maakten tegen de manier waarop Marek Siwiec zijn publieke taak uitoefent; overwegende dat het aanspannen van de onderhavige strafrechtelijke zaak een fumus persecutionis vormt, aangezien er serieuze redenen bestaan om te geloven dat de klachten tegen Marek Siwiec door een politiek tegenstander zijn ingediend, met als voornaamste doel zijn activiteit als lid van het Europees Parlement te ondermijnen,
B. in der Erwägung, dass aus dem Zeitpunkt der Klage während eines Wahlkampfes drei Jahre nach der Verübung der angeblichen Vergehen und aus den offenkundig politischen Zielen des Privatklägers, die insbesondere aus den Dokumenten, die dem Präsidenten des Parlaments von dieser Privatperson selbst vorgelegt wurden, und aus der Tatsache hervorgehen, dass diese Person behauptet, für Bürger zu handeln, die grundsätzlich dagegen sind, dass Marek Siwiec ein öffentliches Amt bekleidet, ersichtlich ist, dass das in Frage stehende Betreiben eines Strafverfahrens insoweit einen Fall von fumus persecutionis darstellt, als es berechtigte Gründe zu der Annahme gibt, dass die gegen Marek Siwiec vorgebrachten Beschuldigungen von einem politischen Gegner mit dem Hauptziel erhoben wurden, dessen Tätigkeit als Mitglied des Europäischen Parlaments zu schaden,

B. overwegende dat uit de in de aanklacht genoemde feiten blijkt dat de klacht tijdens een verkiezingscampagne is ingediend drie jaar nadat de beweerde overtredingen werden begaan; overwegende dat de particuliere persoon die de klacht aanhangig heeft gemaakt duidelijk politieke doeleinden nastreeft, zoals blijkt uit de documentatie die deze persoon zelf aan de Voorzitter van het Parlement heeft voorgelegd en uit het feit dat hij beweert op te treden namens burgers die in algemene termen bezwaar maakten tegen de manier waarop de heer Siwiec zijn publieke taak uitoefent; overwegende dat het aanspannen van de onderhavige strafrechtelijke zaak een fumus persecutionis vormt, aangezien er serieuze redenen bestaan om te geloven dat de klachten tegen de heer Siwiec door een politiek tegenstander zijn ingediend, met als voornaamste doel zijn activiteit als lid van het Europees Parlement te ondermijnen,
B. in der Erwägung, dass aus dem Zeitpunkt der Klage während eines Wahlkampfes drei Jahre nach der Verübung der angeblichen Vergehen und aus den offenkundig politischen Zielen des Privatklägers, die insbesondere aus den Dokumenten, die dem Präsidenten des Parlaments von dieser Privatperson selbst vorgelegt wurden, und der Tatsache hervorgehen, dass diese Person behauptet, für Bürger zu handeln, die grundsätzlich dagegen sind, dass Marek Siwiec ein öffentliches Amt bekleidet, ersichtlich ist, dass das in Rede stehende Betreiben eines Strafverfahrens insoweit einen Fall von fumus persecutionis darstellt, als es berechtigte Gründe zu der Annahme gibt, dass die gegen Marek Siwiec vorgebrachten Beschuldigungen von einem politischen Gegner mit dem Hauptziel erhoben wurden, dessen Tätigkeit als Mitglied des Europäischen Parlaments zu schaden,

Het arrest van het Grondwettelijk Hof nr. 48/2012 van 22 maart 2012 heeft immers duidelijk gemaakt dat de decreetgever de regelgeving anders had moeten redigeren.
Der Entscheid des Verfassungsgerichtshofes Nr. 48/2012 vom 22. März 2012 hat nämlich verdeutlicht, dass der Dekretgeber die Regelung anders hätte formulieren müssen.

De bevoegde autoriteit van een lidstaat schrijft voor dat vertrouwelijke informatie die door haar aan een bevoegde autoriteit van een derde land wordt medegedeeld, door die bevoegde autoriteit alleen aan derde partijen of autoriteiten openbaar mag worden gemaakt met uitdrukkelijke voorafgaande toestemming van de bevoegde autoriteit die de informatie heeft doorgegeven, in overeenstemming met haar nationaal recht en mits de informatie alleen openbaar wordt gemaakt voor de doeleinden waarmee deze bevoegde autoriteit van de lidstaat heeft ingestemd, of indien deze openbaarmaking krachtens het Unierecht of nationaal recht vereist is of noodzakelijk is in het kader van gerechtelijke procedures in dat derde land.
Die zuständige Behörde eines Mitgliedstaats verlangt, dass vertrauliche Informationen, die sie einer zuständigen Behörde eines Drittlands übermittelt hat, von dieser zuständigen Behörde nur mit ausdrücklicher vorheriger Zustimmung der zuständigen Behörde, die die Informationen übermittelt hat, im Einklang mit dem geltenden nationalen Recht und nur für die Zwecke, für die die zuständige Behörde des Mitgliedstaats ihre Zustimmung erteilt hat, oder dann bekanntgegeben werden dürfen, wenn die Bekanntgabe nach Unionsrecht oder nationalem Recht vorgeschrieben ist oder für ein gerichtliches Verfahren in dem betreffenden Drittland erforderlich ist.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 30 juni 2016 in zake het openbaar ministerie tegen M.S., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 19 juli 2016, heeft de Correctionele Rechtbank Luik, afdeling Verviers, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 38, § 6, van de wet van 16 maart 1968, zoals ingevoegd bij artikel 9 van de wet van 9 maart 2014 tot wijziging van de wet betreffende de politie over het wegverkeer, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met de artikelen 2 van het Strafwetboek, 15 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten van 19 december 1966 en 6 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre het de rechter bij wie de zaak na de inwerkingtreding van de wet van 9 maart 2014 aanhangig is gemaakt, ertoe verplicht om, bij een veroordeling van een recidiverende beklaagde tot een straf van verval van het recht tot het besturen van een motorvoertuig, wegens een overtreding die vóór de inwerkingtreding van die wet is begaan, het herstel van het recht tot sturen afhankelijk te maken van het slagen voor een theoretisch en een praktisch examen alsook voor een geneeskundig en een psychologisch onderzoek, aangezien het opleggen van die examens en onderzoeken de situatie van de beklaagde in feite verergert ten opzichte van de stand van de vroegere wetgeving ?
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 30. Juni 2016 in Sachen der Staatsanwaltschaft gegen M.S., dessen Ausfertigung am 19. Juli 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Korrektionalgericht Lüttich, Abteilung Verviers, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 38 § 6 des Gesetzes vom 16. März 1968, eingefügt durch Artikel 9 des Gesetzes vom 9. März 2014 zur Abänderung des Gesetzes über die Straßenverkehrspolizei, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 2 des Strafgesetzbuches, Artikel 15 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte vom 19. Dezember 1966 und Artikel 6 der Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten, indem er dem nach dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 9. März 2014 befassten Richter dazu verpflichtet, im Falle der Verurteilung eines im Wiederholungsfall Angeklagten zu einer Strafe der Entziehung der Erlaubnis zum Führen eines Motorfahrzeugs, wegen eines vor dem Inkrafttreten dieses Gesetzes begangenen Verstoßes, die Wiedererlangung der Fahrerlaubnis vom Bestehen einer theoretischen und praktischen Prüfung sowie einer ärztlichen und psychologischen Untersuchung abhängig zu machen, während die Auferlegung dieser Prüfungen und Untersuchungen die Situation des Angeklagten im Vergleich zum Stand der früheren Gesetzgebung faktisch verschlimmert?

De wetgever heeft integendeel een duidelijke scheiding gemaakt tussen, enerzijds, artikel 19bis-11, § 1, van de wet van 21 november 1989, waar de gevallen worden opgesomd waarin dat Fonds dient op te treden, waaronder het geval waarin het voertuig dat het ongeval heeft veroorzaakt niet geïdentificeerd is, en, anderzijds, artikel 19bis-11, § 2, waarin een vergoedingsplicht wordt opgelegd aan de verzekeraars bij een ongeval waarbij meerdere voertuigen zijn betrokken en niet kan worden vastgesteld wie het ongeval heeft veroorzaakt.
Der Gesetzgeber hat hingegen deutlich unterschieden zwischen einerseits Artikel 19bis-11 § 1 des Gesetzes vom 21. November 1989, in dem die Fälle aufgezählt werden, in denen der Fonds auftreten muss, darunter der Fall, in dem das Fahrzeug, das den Unfall verursacht hat, nicht identifiziert wurde, und andererseits Artikel 19bis-11 § 2, in dem den Versicherern eine Entschädigungspflicht auferlegt wird bei einem Unfall, an dem mehrere Fahrzeuge beteiligt sind und bei dem nicht festgestellt werden kann, wer den Unfall verursacht hat.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 13 januari 2016 in zake F.D. tegen M.V., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 3 februari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 1253ter/5, in fine, van het Gerechtelijk Wetboek, dat de feitelijk samenwonenden duidelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, in het geval dat een feitelijk samenwonende zich tegenover de andere schuldig zou hebben gemaakt aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, de andere feitelijk samenwonende uitsluit van het recht om, om die reden, het genot van de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats te vorderen, hetgeen klaarblijkelijk nadelig voor hem is en een discriminatie tussen de gezinnen kan doen ontstaan naargelang zij bestaan uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden, in een periode waarin het feitelijk samenwonen een ruim verspreide samenlevingsvorm is, die zelfs de meerderheid uitmaakt ?
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 13. Januar 2016 in Sachen F.D. gegen M.V., dessen Ausfertigung am 3. Februar 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat der Gerichts erster Instanz Namur, Abteilung Namur, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 1253ter/5 in fine des Gerichtsgesetzbuches, der die faktisch Zusammenwohnenden eindeutig von seinem Anwendungsbereich ausschließt, insbesondere gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit anderen, überstaatlichen Gesetzesbestimmungen wie der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er in dem Fall, dass ein faktisch zusammenwohnender Partner sich seinem Lebenspartner gegenüber einer in Artikel 375, 398 bis 400, 402, 403 oder 405 des Strafgesetzbuches erwähnten Tat schuldig machen würde oder versucht hat, eine in Artikel 375, 393, 394 oder 397 desselben Gesetzbuches erwähnte Tat zu begehen, oder wenn schwerwiegende Indizien für derartige Verhaltensweisen bestehen, den anderen faktisch Zusammenwohnenden von dem Recht ausschließt, das Nutzungsrecht am ehelichen oder gemeinsamen Wohnort aus diesem Grund zu beantragen, was offensichtlich nachteilig für ihn ist und eine Diskriminierung zwischen den Familien einführen könnte, je nachdem, ob sie sich aus verheirateten, gesetzlich zusammenwohnenden oder faktisch zusammenwohnenden Lebenspartnern zusammensetzen, in einer Zeit, in der das faktische Zusammenwohnen eine weit verbreitete, sogar mehrheitlich vorkommende Form des Zusammenlebens ist?

· '(.) de Italiaanse burgers zijn opgelicht door een minister die van zijn bevoegdheid gebruik heeft gemaakt voor andere doeleinden dan waartoe hij bevoegd is' (ANSA 12.46 uur, 17 maart 2005).
· „ (...) Die italienischen Bürger wurden von einem Minister hinters Licht geführt, der seine Befugnisse für unrechtmäßige Zwecke benutzte.“ (ANSA 12.46 Uhr, 17. März 2005)

25. herinnert eraan dat armoede een uitermate ernstig probleem blijft in Roemenië, ondanks een lichte daling van de desbetreffende indicatoren in 2003-2004; is verheugd over de werkzaamheden van de Roemeense regering die van de bestrijding van sociale uitsluiting en armoede een van haar prioriteiten heeft gemaakt, duidelijk vooruitgang heeft geboekt ten aanzien van de identificatie van de bevolkingsgroepen die de belangrijkste uitdagingen vormen, te weten kinderen na het verlaten van kindertehuizen, jongeren die er niet in slagen tot de arbeidsmarkt door te dringen, boerengezinnen, gepensioneerden, daklozen en Roma; spoort de Roemeense regering er dan ook toe aan naar de meest adequate politieke oplossingen te zoeken; is verheugd over de totstandbrenging van een rechtskader voor de verstrekking van sociale voorzieningen en het streven om niet-gouvernementele organisaties bij de verstrekking van deze voorzieningen te betrekken; verzoekt de Roemeense autoriteiten voort te gaan met de opstelling van statistieken inzake armoede en zich toe te leggen op de voltooiing van het memorandum over maatschappelijke integratie dat in samenwerking met de Commissie wordt opgesteld;
25. verweist darauf, dass die Armut nach wie vor ein extrem großes Problem in Rumänien ist, obwohl die Armutsrate im Zeitraum 2003/2004 leicht gesunken ist; begrüßt die Arbeit der rumänischen Regierung, die den Kampf gegen soziale Ausgrenzung und Armut zu einer ihrer Prioritäten gemacht hat und Fortschritte bei der Feststellung größten Herausforderungen gemacht hat: Kinder nach dem Verlassen von Kinderheimen, junge Menschen, denen die Eingliederung auf dem Arbeitsmarkt nicht gelingt, Familien von Landwirten, Rentner, Obdachlose und Roma; fordert die Regierung auf, nach den am besten geeigneten Lösungen zu suchen; begrüßt die Tatsache, dass ein rechtlicher Rahmen für die Sozialfürsorge geschaffen wurde und dass geprüft wurde, wie gemeinnützige Organisationen an der Erbringung dieser Leistung beteiligt werden können; fordert die rumänische Regierung auf, die Entwicklung der Statistiken zur Armut und die Fertigstellung der Erklärung zur sozialen Eingliederung, die gemeinsam mit der Kommission erstellt wurde, zu betreiben;