Traduction de «heeft het hof van justitie al meermaals benadrukt » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

een bij het Hof van Justitie ingesteld beroep heeft geen schorsende werking
die Klage bei dem Gerichtshof hat keine aufschiebende Wirkung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Ten aanzien van de sancties die eventueel kunnen worden opgelegd wanneer zou blijken dat misbruik wordt gemaakt van de mogelijkheid om opeenvolgende arbeidsovereenkomsten van bepaalde duur te sluiten, heeft het Hof van Justitie al meermaals benadrukt dat uit de raamovereenkomst geen algemene verplichting voortvloeit om te voorzien in de omzetting van arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd in een overeenkomst van onbepaalde duur (HvJ, 4 juli 2006, C-212/04, Adeneler, punt 91; 3 juli 2014, C-362/13, C-363/13 en C-407/13, Fiamingo e.a., punt 64; 26 november 2014, C-22/13, C-61/13 tot C-63/13 en C-418/13, Mascolo e.a., punt 80).
In Bezug auf die Sanktionen, die gegebenenfalls auferlegt werden können, wenn sich herausstellen sollte, dass die Möglichkeit, aufeinander folgende befristete Arbeitsverträge zu schließen, missbraucht würde, hat der Europäische Gerichtshof bereits mehrfach hervorgehoben, dass die Rahmenvereinbarung keine allgemeine Verpflichtung enthält, die Umwandlung befristeter Arbeitsverträge in unbefristete Verträge vorzusehen (EuGH, 4. Juli 2006, C-212/04, Adeneler, Randnr. 91; 3. Juli 2014, C-362/13, C-363/13 und C-407/13, Fiamingo u.a., Randnr. 64; 26. November 2014, C-22/13, C-61/13 bis C-63/13 und C-418/13, Mascolo u.a., Randnr. 80).

Bij zijn arrest van 27 januari 2011, C-489/09, Vandoorne NV t. Belgische Staat, heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld : « 28.
In seinem Urteil vom 27. Januar 2011, C-489/09, Vandoorne NV gegen Belgischer Staat, hat der Gerichtshof der Europäischen Union erkannt: « 28.

Aangaande de bestanddelen van het begrip « arbeidstijd » heeft het Hof van Justitie met betrekking tot het tweede bestanddeel volgens hetwelk de werknemer gedurende die tijd ter beschikking van de werkgever moet staan, gepreciseerd dat « beslissend is dat de werknemer fysiek aanwezig moet zijn op de door de werkgever bepaalde plaats en zich er tot diens beschikking moet houden teneinde zo nodig onmiddellijk de adequate prestaties te kunnen verlenen » (HvJ, Dellas e.a., voormeld, punt 48; Vorel, voormeld, punt 28; Grigore, voormeld, punt 53; Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.), voormeld, punt 35).
Zu den Bestandteilen des Begriffs « Arbeitszeit » hat der Europäische Gerichtshof, was den zweiten Bestandteil betrifft, wonach der Arbeitnehmer während dieser Zeit dem Arbeitgeber zur Verfügung stehen muss, präzisiert, dass « der Umstand entscheidend ist, dass der Arbeitnehmer verpflichtet ist, sich an einem vom Arbeitgeber bestimmten Ort aufzuhalten und sich zu dessen Verfügung zu halten, um gegebenenfalls sofort seine Leistungen erbringen zu können » (EuGH, Dellas u.a., vorerwähnt, Randnr. 48; Vorel, vorerwähnt, Randnr. 28; Grigore, vorerwähnt, Randnr. 53; Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.), vorerwähnt, Randnr. 35).

Bij zijn arrest Fu{beta} (HvJ, 14 oktober 2010, C-243/09) heeft het Hof van Justitie gesteld : « 34.
In seinem Urteil Fuß (EuGH, 14. Oktober 2010, C-243/09) hat der Europäische Gerichtshof erkannt: « 34.

In de voormelde beschikking Personalrat der Feuerwehr Hamburg heeft het Hof van Justitie geoordeeld : « 50.
In dem vorerwähnten Beschluss Personalrat der Feuerwehr Hamburg hat sich der Europäische Gerichtshof erkannt: « 50.

Om ervoor te zorgen dat het btw-stelsel neutraal blijft en om oneerlijke concurrentie op de interne markt te voorkomen, heeft het Hof van Justitie er meermaals op gewezen dat de vrijstellingen die volgens de btw-richtlijn mogelijk zijn strikt moeten worden geïnterpreteerd.
Der Gerichtshof hat allerdings mehrfach klargestellt, dass die Befreiungen in der MwSt-Richtlinie eng auszulegen sind, um die Neutralität des MwSt-Systems zu gewährleisten und unlauteren Wettbewerb im Binnenmarkt zu unterbinden.

Voorts heeft het Hof van Justitie zich meermaals kunnen uitspreken over de toepassing van het beginsel van het vrij verkeer van goederen en diensten op het gebied van de toegang tot gezondheidszorg van de verzekerden.
Außerdem hat sich der Gerichtshof mehrmals zu der Anwendung des Grundsatzes des freien Waren- und Dienstleistungsverkehrs auf den Zugang der Versicherten zur medizinischen Versorgung geäußert.

- Evenmin heeft het Hof van Justitie in zijn op 19 januari 1994 gewezen arrest een datum vastgesteld; wel wordt in dat arrest herinnerd aan de in de richtlijn vastgelegde beginselen en wordt benadrukt dat "methoden ter vaststelling van het einde van de jachttijd waardoor al dan niet opzettelijk een bepaalde fractie van de vogels van de door de richtlijn verleende bescherming wordt uitgesloten", onwettelijk zijn.
Zu diesem Zeitpunkt haben außerdem viele Arten den Rückflug noch nicht angetreten. - Das Urteil des Gerichtshofes vom 19.1.1994 legt ebenfalls kein Datum fest, sondern verweist auf die Grundsätze der Richtlinie und erklärt Verfahren zur Festlegung der Daten für das Ende der Bejagung für illegal, die darauf abzielen oder dazu führen, daß ein bestimmter Prozentsatz der Vögel vom Schutz der Richtlinie ausgenommen wird.

In hogere voorziening van de Commissie heeft het Hof van Justitie bij arrest van deze dag de Commissie gedeeltelijk gelijk gegeven. Met name heeft het Hof beslist dat het Gerecht van eerste aanleg een formele dwaling had begaan door Beschikking 89/190 van de Commissie niet-bestaande te verklaren.
Insbesondere hat er entschieden, daß das Gericht Erster Instanz einen Rechtsirrtum begangen hat, indem es die Entscheidung 89/190 der Kommission für inexistent erklärte.

Arresten waaraan nog geen uitvoering werd gegeven In 1992 vertoont het aantal arresten van het Hof van Justitie waaraan nog geen uitvoering werd gegeven, een lichte neerwaartse ontwikkeling, te weten van 105 naar 100. Twee factoren hebben er wellicht toe bijgedragen dat er een positieve ombuiging heeft plaatsgevonden : - bij zijn arresten van 20 november 1991 (arresten Francovitch en Bonifaci) heeft het Hof van Justitie als beginsel gesteld dat de Lid-Staten verplicht zijn om de schade te vergoeden die aan particulieren wordt berokkend door niet-toepassing van een richtlijn, en heeft het de volgende voorwaarden voor de toepassing ervan vastgesteld : het door de richtlijn voorgeschreven resultaat brengt de toekenning mee van rechten aan particulieren; de inhoud van deze rechten moet kunnen worden vastgesteld op grond van de bepalingen van de richtlijn; het bestaan van een causaal verband tussen de niet-nakoming van de verplichting die op de Staat rust, en de door de betrokkenen geleden schade moet worden aangetoond; - het nieuwe artikel 171 van het Verdrag betreffende de Europese Unie zal het Hof, zodra het Verdrag in werking treedt, de mogelijkheid geven om de Lid-Staat die na een eerste veroordeling wegens niet-naleving van zijn verplichtingen het arrest van het Hof niet is nagekomen, de betaling van een forfaitaire som of een dwangsom op te leggen.
Angaben zu den einzelnen Mitgliedstaaten In Anhang 2 sind die Angaben über die einzelnen Verfahrensphasen je Mitgliedstaat aufgeführt. Noch nicht befolgte Urteile 1992 war die Zahl der nicht befolgten Urteile des Gerichtshofs leicht rückläufig (100 gegenüber 105 im Vorjahr). Hier zeichnet sich eine positive Entwicklung ab, für die es möglicherweise folgende Erklärung gibt: - Der Gerichtshof hat mit seinen Urteilen vom 20. November 1991 (Urteile Francovitch und Bonifaci) den Grundsatz aufgestellt, wonach die Mitgliedstaaten verpflichtet sind, Privatpersonen zu entschädigen, denen durch die Nichtanwendung einer Richtlinie ein Schaden entsteht. Für die Anwendung dieses Grundsatzes hat der Hof folgende Bedingungen festgelegt: das durch die Richtlinie vorgegebene Ziel beinhaltet die Gewährung von Rechten zugunsten von Privatpersonen; der Inhalt dieser Rechte ist auf der Grundlage der Bestimmungen der Richtlinie erkennbar; es muß nachgewiesen sein, daß ein ursächlicher Zusammenhang zwischen der Verletzung der dem Mitgliedstaat obliegenden Verpflichtung und dem Schaden besteht, der den geschädigten Personen entstandenen ist. - Gemäß dem neuen Artikel 171 des Vertrags über die Europäische Union kann der Gerichtshof ab dem Inkrafttreten des Vertrags einen Mitgliedstaat, der bereits einmal verurteilt wurde, weil er gegen seine Verpflichtungen aus dem Vertrag verstoßen hat, dem Urteil des Gerichtshofs aber nicht nachgekommen ist, zur Zahlung einer Pauschalsumme oder eines Zwangsgeldes verurteilen.