Traduction de «heeft niet bijgedragen » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

dier dat nog niet geworpen heeft
Tier, das noch nicht geworfen hat

aardappel die nog geen suberine heeft gevormd | niet verkurkte aardappelen
Erdapfel ohne Korkschicht | Kartoffel ohne Korkschicht | losschalige Kartoffel

ouder die niet het gezag over het kind heeft
Elter ohne Sorgerecht | nicht sorgeberechtigter Elternteil

afgetrokken worden van de rechters van een land 3 van het Verdrag van 27.9.1968 bepaalt dat de verweerder niet kan worden afgetrokken van de rechters van het land waar hij zijn woonplaats heeft,dan in de gevallen die uitdrukkelijk in het Verdrag zijn genoemd
der Gerichtsbarkeit eines Staates entzogen werden Artikel 3 des Übereinkommens vom 27.9.1968 kann der Beklagte der Gerichtsbarkeit des Staates,in dem er seinen Wohnsitz hat,nur in den im Übereinkommen ausdrücklich bestimmten Fällen entzogen werden

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Het feit dat in de periode waarop dit verslag betrekking heeft, drie verschillende regeringen aan de macht waren, heeft niet bijgedragen tot de totstandkoming van deze consensus. Gebeurtenissen hebben evenwel ook aangetoond dat er bij het publiek een algemeen verlangen naar hervormingen aanwezig is.
Die unsicheren politischen Verhältnisse in Bulgarien waren einem solchen Konsens nicht gerade förderlich. Im Berichtszeitraum haben drei Regierungen einander abgewechselt, wenngleich die Ereignisse im Lande auch vom großen Reformwillen der Bevölkerung zeugen.

het gedrag van de landbouwer heeft niet bijgedragen tot een verhoogd ziekterisico (punt 132, onder d), van de richtsnoeren 2007-2013).
das Verhalten der Landwirte hat nicht die Seuchengefahr verstärkt (Randnummer 132 Buchstabe d der Rahmenregelung 2007-2013).

De verslagen zijn echter niet volgens een gemeenschappelijke structuur opgezet, waardoor het niet eenvoudig was precies te beoordelen op welke wijze het ESF daadwerkelijk actief en innovatief heeft bijgedragen.
Da allerdings die Berichte keinem einheitlichen Muster folgten, war es schwierig, den wirklich impulsgebenden und innovativen Beitrag des ESF zu präzisieren.

Art. 6. Artikel 287 van hetzelfde besluit wordt vervangen als volgt : « Art. 287. De evaluatie is het voorwerp van één van de volgende meldingen : 1° « gunstig » : indien de beheersopdrachten en de strategische en operationele doelstellingen vervat in de opdrachtbrief en in het bestuurscontract of het doelstellingencontract waarvoor de mandataris verantwoordelijk of medeverantwoordelijk is of waarin hij heeft bijgedragen, in het laatste geval evenwel enkel wat zijn bijdrage betreft, hetzij voldoende zijn gehaald op kwantitatief en kwalitatief vlak en binnen de voorgechreven termijnen, hetzij niet voldoende of niet binnen de voorgeschreven termijnen zijn gehaald maar dat, op basis van de rechtvaardigingselementen die de mandataris inroept, blijkt dat die toestand te wijten is aan onvoorspelbare omstandigheden of aan externe elementen die niet aan hem toe te schrijven zijn; 2° « gereserveerd » : indien de beheersopdrachten en de strategische en operationele doelstellingen vervat in de opdrachtbrief en in het bestuurscontract of het doelstellingencontract waarvoor de mandatatris verantwoordelijk of medeverantwoordelijk is of waarin hij heeft bijgedragen, in het laatste geval evenwel enkel wat zijn bijdrage betreft, slechts gedeeltelijk zijn gehaald op kwantitatief en kwalitatief vlak of niet binnen de voorgechreven termijnen; 3° « ongunstig » : indien de beheersopdrachten en de strategische en operationele doelstellingen vervat in de opdrachtbrief en in het bestuurscontract of het doelstellingencontract waarvoor de mandatatris verantwoordelijk of medeverantwoordelijk is of waarin hij heeft bijgedragen, in het laatste geval evenwel enkel wat zijn bijdrage betreft, onvoldoende zijn gehaald op kwantitatief en kwalitatief vlak of niet binnen de voorgechreven termijnen».
Art. 6 - Artikel 287 desselben Erlasses wird durch Folgendes ersetzt: "Art. 287 - Die Bewertung ist Gegenstand eines der nachstehenden Vermerke: 1° "günstig": Wenn die Verwaltungsaufgaben und die strategischen und operativen Ziele, die in der Aufgabenbeschreibung und in dem Verwaltungsvertrag oder in dem Zielsetzungsvertrag, für welchen der Mandatsträger verantwortlich, mitverantwortlich ist oder zu welchem er beiträgt, aber in letztgenanntem Fall nur was seinen Beitrag betrifft, enthalten sind, entweder ausreichend und innerhalb der vorgesehenen Fristen quantitativ und qualitativ erreicht wurden oder nicht ausreichend bzw. nicht innerhalb der vorgesehenen Fristen qualitativ und quantitativ erreicht wurden, der Mandatsträger jedoch den Nachweis erbringt, dass diese Situation auf unvorhersehbare oder von ihm völlig unabhängige Umstände zurückzuführen ist; 2° "vorbehaltlich": Wenn die Verwaltungsaufgaben und die strategischen und operativen Ziele, die in der Aufgabenbeschreibung und in dem Verwaltungsvertrag oder in dem Zielsetzungsvertrag, für welchen der Mandatsträger verantwortlich, mitverantwortlich ist oder zu welchem er beiträgt, aber in letztgenanntem Fall nur was seinen Beitrag betrifft, enthalten sind, quantitativ und qualitativ nur zu teilhaft, oder nicht innerhalb der vorgesehenen Fristen erreicht wurden; 3° "ungünstig": Wenn die Verwaltungsaufgaben und die strategischen und operativen Ziele, die in der Aufgabenbeschreibung und in dem Verwaltungsvertrag oder in dem Zielsetzungsvertrag, für welchen der Mandatsträger verantwortlich, mitverantwortlich ist oder zu welchem er beiträgt, aber in letztgenanntem Fall nur was seinen Beitrag betrifft, enthalten sind, quantitativ und qualitativ nur unzulänglich, oder nicht innerhalb der vorgesehenen Fristen erreicht wurden".

Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 7 januari 2015 in zake Marcel Yabili tegen de Belgische Staat en de Dienst voor de Overzeese Sociale Zekerheid, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 15 januari 2015, heeft de Franstalige Arbeidsrechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 51 van de wet van 17 juli 1963 betreffende de overzeese sociale zekerheid de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 26 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten, alsook met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met artikel 14 van dat Verdrag, in zoverre het tot gevolg heeft dat de ouderdomsrente die verschuldigd is aan de gerechtigden van vreemde nationaliteit, van wie alle met toepassing van de bepalingen van de genoemde wet gestorte bijdragen de in artikel 17 bedoelde bestemming hebben gekregen, niet wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud, noch wordt geïndexeerd indien die gerechtigden in het buitenland verblijven, terwijl de ouderdomsrente die verschuldigd is aan de gerechtigden van Belgische nationaliteit of onderdanen van landen waarmee een wederkerigheidsakkoord zal zijn gesloten, wordt aangepast aan de evolutie van de kosten van levensonderhoud en wordt geïndexeerd ongeacht het land waar zij verblijven, waardoor personen die onder gelijkwaardige voorwaarden hebben bijgedragen tot de financiering van het Belgische stelsel van de overzeese sociale zekerheid, aldus op verschillende wijze worden behandeld ?
Moerman, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût, T. Giet und R. Leysen, unter Assistenz des Kanzlers F. Meersschaut, unter dem Vorsitz des Präsidenten J. Spreutels, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 7. Januar 2015 in Sachen Marcel Yabili gegen den belgischen Staat und das Amt für überseeische soziale Sicherheit, dessen Ausfertigung am 15. Januar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das französischsprachige Arbeitsgericht Brüssel folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 51 des Gesetzes vom 17. Juli 1963 über die überseeische soziale Sicherheit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung in Verbindung mit Artikel 26 des Internationalen Paktes über bürgerliche und politische Rechte sowie mit den Artikeln 1 des ersten Zusatzprotokolls zur Europäischen Menschenrechtskonvention und 14 dieser Konvention, indem er dazu führt, dass die Altersrente, die den Empfängern ausländischer Staatsangehörigkeit geschuldet ist, deren in Anwendung der Bestimmungen des genannten Gesetzes gezahlte Beiträge alle den in Artikel 17 vorgesehenen Verwendungszweck erhalten haben, weder den Lebenshaltungskosten angepasst noch indexiert wird, wenn diese Empfänger im Ausland ihren Wohnort haben, während die Altersrente, die jenen Empfängern geschuldet ist, die die belgische Staatsangehörigkeit besitzen oder Staatsangehörige von Ländern sind, mit denen ein Gegenseitigkeitsabkommen abgeschlossen worden ist, den Lebenshaltungskosten angepasst und indexiert wird, unabhängig vom Land ihres Wohnortes, wobei somit Personen, die unter gleichwertigen Bedingungen zur Finanzierung der belgischen Regelung der überseeischen sozialen Sicherheit beigetragen haben, unterschiedlich behandelt werden?

Er blijkt geen redelijke verantwoording te zijn voor het verschil in behandeling tussen, enerzijds, de verzekerde zelf, die een overgangsregeling kan genieten wanneer hij op 31 december 2006 reeds twintig jaar aan de verzekering in het stelsel van de overzeese sociale zekerheid heeft bijgedragen, en, anderzijds, de ex-echtgenoot van die verzekerde voor wie een dergelijke overgangsregeling niet geldt.
Es gibt offensichtlich keine vernünftige Rechtfertigung für den Behandlungsunterschied zwischen einerseits dem Versicherten selbst, der in den Vorteil einer Übergangsregelung gelangen kann, wenn er am 31. Dezember 2006 bereits seit zwanzig Jahren an der Versicherung im System der überseeischen sozialen Sicherheit teilgenommen hat, und andererseits dem ehemaligen Ehepartner dieses Versicherten, für den eine solche Übergangsregelung nicht gilt.

Het Parlement heeft stellig bijgedragen tot het inzicht dat de EU-uitgaven niet zonder meer vergelijkbaar zijn met nationale uitgaven, omdat zij nu eenmaal gericht zijn op de investeringspotentie.
Das Parlament hat sicherlich überzeugende Argumente geliefert, die belegen, dass sich die EU‑Ausgaben nicht direkt mit den nationalen Ausgaben vergleichen lassen, da sie in erster Linie dem Investitionspotenzial dienen.

Met de evaluatie werd bevestigd dat, hoewel buiten kijf staat dat de controleverordening heeft bijgedragen aan de verbetering van de visserijcontroleregeling en aan een betere naleving van de GVB-voorschriften, het huidige regelgevingskader niet volledig geschikt is voor het beoogde doel.
Die Bewertung hat bestätigt, dass die Kontrollverordnung zwar unbestreitbar zur Verbesserung des Fischereiaufsichtssystems und der Einhaltung der GFP-Vorschriften beigetragen hat, der derzeitige Rechtsrahmen seinen Zweck jedoch nicht ganz erfüllt.

De lopende hervorming van het GLB, die in 1992 is ingezet, heeft de prijsondersteuning teruggeschroefd en heeft bijgedragen tot de verbetering van het concurrentievermogen van de communautaire landbouwproductie voor alle mogelijke markten: levensmiddelen, diervoeders en producten voor niet-voedingsdoeleinden, inclusief biobrandstoffen.
Die laufende GAP-Reform wurde 1992 eingeleitet; sie führte zu einer geringeren Preisstützung und trug dazu bei, die EU-Agrarproduktion auf allen möglichen Absatzmärkten wettbewerbsfähiger zu machen: Nahrungsmittel, Tierfutter und Non-Food-Zwecke, einschließlich Biokraftstoffe.

Arresten waaraan nog geen uitvoering werd gegeven In 1992 vertoont het aantal arresten van het Hof van Justitie waaraan nog geen uitvoering werd gegeven, een lichte neerwaartse ontwikkeling, te weten van 105 naar 100. Twee factoren hebben er wellicht toe bijgedragen dat er een positieve ombuiging heeft plaatsgevonden : - bij zijn arresten van 20 november 1991 (arresten Francovitch en Bonifaci) heeft het Hof van Justitie als beginsel gesteld dat de Lid-Staten verplicht zijn om de schade te vergoeden die aan particulieren wordt berokkend door niet-toepassing van een richtlijn, en heeft het de volgende voorwaarden voor de toepassing ervan vastgesteld : het door de richtlijn voorgeschreven resultaat brengt de toekenning mee van rechten aan particulieren; de inhoud van deze rechten moet kunnen worden vastgesteld op grond van de bepalingen van de richtlijn; het bestaan van een causaal verband tussen de niet-nakoming van de verplichting die op de Staat rust, en de door de betrokkenen geleden schade moet worden aangetoond; - het nieuwe artikel 171 van het Verdrag betreffende de Europese Unie zal het Hof, zodra het Verdrag in werking treedt, de mogelijkheid geven om de Lid-Staat die na een eerste veroordeling wegens niet-naleving van zijn verplichtingen het arrest van het Hof niet is nagekomen, de betaling van een forfaitaire som of een dwangsom op te leggen.
Angaben zu den einzelnen Mitgliedstaaten In Anhang 2 sind die Angaben über die einzelnen Verfahrensphasen je Mitgliedstaat aufgeführt. Noch nicht befolgte Urteile 1992 war die Zahl der nicht befolgten Urteile des Gerichtshofs leicht rückläufig (100 gegenüber 105 im Vorjahr). Hier zeichnet sich eine positive Entwicklung ab, für die es möglicherweise folgende Erklärung gibt: - Der Gerichtshof hat mit seinen Urteilen vom 20. November 1991 (Urteile Francovitch und Bonifaci) den Grundsatz aufgestellt, wonach die Mitgliedstaaten verpflichtet sind, Privatpersonen zu entschädigen, denen durch die Nichtanwendung einer Richtlinie ein Schaden entsteht. Für die Anwendung dieses Grundsatzes hat der Hof folgende Bedingungen festgelegt: das durch die Richtlinie vorgegebene Ziel beinhaltet die Gewährung von Rechten zugunsten von Privatpersonen; der Inhalt dieser Rechte ist auf der Grundlage der Bestimmungen der Richtlinie erkennbar; es muß nachgewiesen sein, daß ein ursächlicher Zusammenhang zwischen der Verletzung der dem Mitgliedstaat obliegenden Verpflichtung und dem Schaden besteht, der den geschädigten Personen entstandenen ist. - Gemäß dem neuen Artikel 171 des Vertrags über die Europäische Union kann der Gerichtshof ab dem Inkrafttreten des Vertrags einen Mitgliedstaat, der bereits einmal verurteilt wurde, weil er gegen seine Verpflichtungen aus dem Vertrag verstoßen hat, dem Urteil des Gerichtshofs aber nicht nachgekommen ist, zur Zahlung einer Pauschalsumme oder eines Zwangsgeldes verurteilen.