Vertaling van "herstellen ernstig nadeel vloeit " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

moeilijk te herstellen ernstig nadeel
schwer wiedergutzumachender ernsthafter Nachteil

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Het aangevoerde risico op een moeilijk te herstellen ernstig nadeel vloeit uitsluitend voort uit de ontstentenis van enige overgangsmaatregel die de verzoekende partijen de mogelijkheid biedt de uitoefening van hun activiteiten die onder de in de artikel 68/2/1, § 1, van de WUG omschreven psychotherapie ressorteren, voort te zetten.
Das angeführte Risiko eines schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteils ergibt sich ausschließlich aus dem Fehlen jeglicher Übergangsmaßnahme, die es den klagenden Parteien ermöglichen würde, die Ausübung ihrer Tätigkeiten, die zu der im Artikel 68/2/1 § 1 des Gesetzes vom 10. Mai 2015 definierten Psychotherapie gehören, fortzusetzen.

Het Hof kan een wetskrachtige norm schorsen op voorwaarde dat de onmiddellijke uitvoering ervan « een moeilijk te herstellen ernstig nadeel kan berokkenen » (artikel 20, 1°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989) zodat de verzoekende partijen dus het bestaan moeten aantonen van een risico van een nadeel, en niet een nadeel dat reeds werkelijkheid is geworden of waarvan het zeker is dat het werkelijkheid zal worden bij de inwerkingtreding van de bestreden bepaling.
Der Gerichtshof kann eine gesetzeskräftige Norm einstweilig aufheben, vorausgesetzt, dass deren unmittelbare Ausführung « einen schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteil verursachen kann » (Artikel 20 Nr. 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989), weshalb die klagenden Parteien das Bestehen des Risikos eines Nachteils nachweisen müssen, also nicht einen Nachteil, der sich bereits verwirklicht hat oder bei dem feststeht, dass er sich beim Inkrafttreten der angefochtenen Bestimmung verwirklichen wird.

Uit het voorgaande vloeit voort dat de verzoekende partijen niet voldoende aantonen dat de onmiddellijke toepassing van de bestreden bepalingen van het decreet van 23 december 2016 hun een moeilijk te herstellen ernstig nadeel kan berokkenen, zodat niet is voldaan aan een van de voorwaarden die zijn opgelegd bij artikel 20, 1°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof.
Aus dem Vorstehenden geht hervor, dass die klagenden Parteien nicht hinlänglich nachweisen, dass die unmittelbare Anwendung der angefochtenen Bestimmungen des Dekrets vom 23. Dezember 2016 ihnen einen schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteil zuzufügen droht, so dass eine der durch Artikel 20 Nr. 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof vorgeschriebenen Bedingungen nicht erfüllt ist.

Als risico van een moeilijk te herstellen ernstig nadeel in het kader van het bestreden artikel 27 van het decreet van 23 december 2016 voeren de verzoekende partijen aan dat de lokale radio-omroeporganisaties, waarvan de erkenningen en de zendvergunningen niet automatisch met vier jaar worden verlengd, een aanzienlijk concurrentieel nadeel lijden ten opzichte van de landelijke en de van rechtswege landelijke radio-omroeporganisaties, waarvan de erkenningen en de zendvergunningen wel automatisch worden verlengd.
Als Risiko eines schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteils im Rahmen des angefochtenen Artikels 27 des Dekrets vom 23. Dezember 2016 führen die klagenden Parteien an, dass die lokalen Rundfunkanstalten, deren Anerkennungen und Sendegenehmigungen nicht automatisch um vier Jahre verlängert würden, einen erheblichen Wettbewerbsnachteil gegenüber den landesweiten und von Rechts wegen landesweiten Rundfunkanstalten erlitten, deren Anerkennungen und Sendegenehmigungen wohl automatisch verlängert würden.

Het door de verzoekende partijen aangevoerde risico op een moeilijk te herstellen ernstig nadeel wordt gelijkgesteld met een vorm van beroepsverbod, op zijn minst voor een autonome psychotherapeutische praktijk : bij ontstentenis van enige overgangsmaatregel die hun, in voorkomend geval en met inachtneming van bepaalde voorwaarden, de mogelijkheid zou bieden om vanaf 1 september 2016 hun activiteiten voort te zetten, berokkent dat verbod hun rechtstreeks een nadeel dat niet kan worden hersteld door een eventuele vernietiging van het bestreden artikel 11.
Das von den klagenden Parteien angeführte Risiko eines schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteils kommt einer Form des Berufsverbots gleich, zumindest für eine Ausübung der Psychotherapie auf eigenständige Weise. In Ermangelung jeglicher Übergangsmaßnahme, die es ihnen gegebenenfalls und unter Einhaltung gewisser Bedingungen erlauben würde, ab dem 1. September 2016 ihre Tätigkeiten fortzusetzen, fügt dieses Verbot ihnen direkt einen Nachteil zu, der nicht durch eine etwaige Nichtigerklärung des angefochtenen Artikels 11 wiedergutgemacht werden kann.

Uit hetgeen voorafgaat, vloeit voort dat de verzoekende partij niet voldoende aantoont dat de onmiddellijke toepassing van de wet van 16 december 2015 haar een moeilijk te herstellen ernstig nadeel kan berokkenen, zodat niet is voldaan aan een van de voorwaarden die zijn opgelegd bij artikel 20, 1°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof.
Aus dem Vorstehenden geht hervor, dass die klagende Partei nicht hinlänglich nachweist, dass die unmittelbare Anwendung des Gesetzes vom 16. Dezember 2015 ihr einen schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteil zuzufügen droht, so dass eine der durch Artikel 20 Nr. 1 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof vorgeschriebenen Bedingungen nicht erfüllt ist.

Uit artikel 22 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 blijkt dat, om te voldoen aan de tweede voorwaarde van artikel 20, 1°, van die wet, de persoon die een vordering tot schorsing instelt, in zijn verzoekschrift concrete en precieze feiten moet uiteenzetten waaruit voldoende blijkt dat de onmiddellijke toepassing van de bepalingen waarvan hij de vernietiging vordert, hem een moeilijk te herstellen ernstig nadeel kan berokkenen.
Aus Artikel 22 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 geht hervor, dass zur Erfüllung der zweiten Bedingung von Artikel 20 Nr. 1 dieses Gesetzes die Person, die Klage auf einstweilige Aufhebung erhebt, in ihrer Klageschrift konkrete und präzise Fakten darlegen muss, die hinlänglich beweisen, dass die unmittelbare Anwendung der Bestimmungen, deren Nichtigerklärung sie beantragt, ihr einen schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteil zu verursachen droht.

Wat het risico van een moeilijk te herstellen ernstig nadeel betreft B.7.1.
Hinsichtlich der Gefahr eines schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteils B.7.1.

Uit artikel 22 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof blijkt dat, om te voldoen aan de tweede voorwaarde van artikel 20, 1°, van die wet, de persoon die een vordering tot schorsing instelt, in zijn verzoekschrift concrete en precieze feiten moet uiteenzetten waaruit voldoende blijkt dat de onmiddellijke toepassing van de bepalingen waarvan hij de vernietiging vordert, hem een moeilijk te herstellen ernstig nadeel kan berokkenen.
Aus Artikel 22 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof geht hervor, dass zur Erfüllung der zweiten Bedingung von Artikel 20 Nr. 1 dieses Gesetzes die Person, die Klage auf einstweilige Aufhebung erhebt, dem Gerichtshof in ihrer Klageschrift konkrete und präzise Fakten darlegen muss, die hinlänglich beweisen, dass die unmittelbare Anwendung der Bestimmungen, deren Nichtigerklärung sie beantragt, ihr einen schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteil zu verursachen droht.

Wanneer de schorsing wordt gevorderd op grond van artikel 20, 2°, van de bijzondere wet van 6 januari 1989 op het Grondwettelijk Hof, moet het Hof noch het ernstige karakter van de middelen, noch het bestaan van een risico van een moeilijk te herstellen ernstig nadeel onderzoeken, maar moet het onderzoeken of de bestreden bepaling identiek of soortgelijk is met een door dezelfde wetgever aangenomen en voordien door het Hof vernietigde bepaling.
Wenn die einstweilige Aufhebung aufgrund von Artikel 20 Nr. 2 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 über den Verfassungsgerichtshof beantragt wird, muss der Gerichtshof weder die ernsthafte Beschaffenheit der Klagegründe, noch das Bestehen der Gefahr eines schwer wiedergutzumachenden ernsthaften Nachteils prüfen; vielmehr muss er prüfen, ob die angefochtene Bestimmung mit einer vom selben Gesetzgeber verabschiedeten und zuvor vom Gerichtshof für nichtig erklärten Bestimmung identisch oder ihr ähnlich ist.