Vertaling van "hij niet voorzag " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

afgetrokken worden van de rechters van een land 3 van het Verdrag van 27.9.1968 bepaalt dat de verweerder niet kan worden afgetrokken van de rechters van het land waar hij zijn woonplaats heeft,dan in de gevallen die uitdrukkelijk in het Verdrag zijn genoemd
der Gerichtsbarkeit eines Staates entzogen werden Artikel 3 des Übereinkommens vom 27.9.1968 kann der Beklagte der Gerichtsbarkeit des Staates,in dem er seinen Wohnsitz hat,nur in den im Übereinkommen ausdrücklich bestimmten Fällen entzogen werden

een iegelijk zij kond | kond en kennelijk zij allen lieden | opdat hij er niet onwetend van zij
zur allgemeinen Kenntnisnahme

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De wetgever zou aan de door hem vooropgestelde doelstelling om de uitoefening van de paramedische beroepen voor te behouden aan de personen die aan de opgelegde kwalificatievoorwaarden voldoen, voorbijgaan indien hij niet voorzag in een einddatum voor de overgangsregeling waarin artikel 54ter van het koninklijk besluit nr. 78 voorziet.
Der Gesetzgeber würde das Ziel, das er sich selbst gesteckt hat und das darin besteht, die Ausübung der Heilhilfsberufe den Personen vorzubehalten, die die vorgeschriebenen Befähigungsbedingungen erfüllen, missachten, wenn er kein Enddatum für die in Artikel 54ter des königlichen Erlasses Nr. 78 vorgesehene Übergangsregelung vorsehen würde.

Toen de wetgever met de wet van 12 maart 1998 tot verbetering van de strafrechtspleging in het stadium van het opsporingsonderzoek en het gerechtelijk onderzoek, waarbij het artikel 235bis werd ingevoegd in het Wetboek van strafvordering, voorschreef dat de onregelmatigheden, verzuimen of nietigheden als bedoeld in artikel 131, § 1, of met betrekking tot de verwijzingsbeschikking die door de kamer van inbeschuldigingstelling zijn onderzocht, in beginsel niet meer kunnen worden opgeworpen voor de feitenrechter, behoudens de middelen die verband houden met de bewijswaardering of die de openbare orde aanbelangen (artikel 235bis, § 5), voorzag hij ten aanzien van de arresten van de kamer van inbeschuldigingstelling op basis van het voormelde artikel 235bis tegelijkertijd in een bijkomende uitzondering op de regel van artikel 416, eerste lid, dat bepaalt dat cassatieberoep slechts na het eindarrest of het eindvonnis mogelijk is.
Als der Gesetzgeber durch das Gesetz vom 12. März 1998 zur Verbesserung des Strafverfahrens im Stadium der Voruntersuchung und der gerichtlichen Untersuchung, wodurch Artikel 235bis in das Strafprozessgesetzbuch eingefügt wurde, vorschrieb, dass Unregelmässigkeiten, Versäumnisse oder Nichtigkeitsgründe im Sinne von Artikel 131 § 1 oder in Bezug auf den Verweisungsbeschluss, die durch die Anklagekammer untersucht wurden, grundsätzlich nicht mehr vor dem Tatsachenrichter geltend gemacht werden können, mit Ausnahme der Gründe im Zusammenhang mit der Beweiswürdigung oder der öffentlichen Ordnung (Artikel 235bis § 5), hat er in Bezug auf die Urteile der Anklagekammer auf der Grundlage des vorerwähnten Artikels 235bis gleichzeitig eine zusätzliche Ausnahme zu der Regel von Artikel 416 Absatz 1 vorgesehen, die bestimmt, dass eine Kassationsbeschwerde erst nach dem Endurteil möglich ist.

In zijn arrest nr. 184/2004 van 16 november 2004 heeft het Hof geoordeeld dat de artikelen 49 en 52ter van de wet van 8 april 1965 de artikelen 10 en 11 van de Grondwet schonden in zoverre artikel 49 niet voorzag in de verplichte bijstand van een advocaat voor de minderjarige die voor de onderzoeksrechter verschijnt, terwijl hij de bijstand van een advocaat zou hebben genoten indien dezelfde maatregel op grond van artikel 52ter door de jeugdrechter was genomen, en terwijl de in het geding zijnde maatregel van bewaring ernstige gevolgen kan hebben voor de rechten van de minderjarige.
Durch sein Urteil Nr. 184/2004 vom 16. November 2004 hat der Hof geurteilt, dass die Artikel 49 und 52ter des Gesetzes vom 8. April 1965 gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstiessen, insofern Artikel 49 nicht den verpflichtenden Beistand durch einen Rechtsanwalt für einen vor dem Untersuchungsrichter erscheinenden Minderjährigen vorsah, obwohl er den Beistand durch einen Rechtsanwalt erhalten hätte, wenn die gleiche Massnahme durch den Jugendrichter auf der Grundlage von Artikel 52ter ergriffen worden wäre und die betreffende Betreuungsmassnahme schwerwiegende Auswirkungen auf die Rechte des Minderjährigen haben könnte.

« Schendt de wet van 20 februari 1991 houdende wijziging van de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek inzake huishuur, zoals deze gegolden heeft vanaf 28 februari 1991 tot en met 30 mei 1997, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre dat deze wet alsdan niet de mogelijkheid voorzag dat een huurder een schriftelijke huurovereenkomst voor het leven kon sluiten met betrekking tot een onroerend goed hetwelk hij tot hoofdverblijfplaats bestemde, terwijl de geldende wetgeving betreffende de huurovereenkomsten met betrekking tot de hoofdverblijfplaats van de huurder deze mogelijkheid wel voorziet zowel sedert 31 mei 1997, zulks ingevolge artikel 6 van de wet van 13 april 1997, hetwelk artikel 3 van de woninghuurwet aanvult met een § 8, als voor het verleden tot en met 27 februari 1991, zulks ingevolge artikel 13 van de wet van 13 april 1997, hetwelk artikel 14 van de woninghuurwet aanvult met een § 2bis, hetwelk de bepalingen van de woninghuurwet niet van toepassing verklaart op de huurovereenkomsten voor het leven, gesloten vóór de inwerkingtreding van deze wet ?
« Verstösst das Gesetz vom 20. Februar 1991 zur Abänderung und Ergänzung der Bestimmungen des Zivilgesetzbuches in Sachen Mietverträge, in der vom 28. Februar 1991 bis zum 30. Mai 1997 geltenden Fassung, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern dieses Gesetz damals nicht die Möglichkeit vorsah, dass ein Mieter einen schriftlichen Mietvertrag auf Lebenszeit schliessen konnte bezüglich einer Immobilie, die er zu seinem Hauptaufenthalt bestimmte, während die geltende Gesetzgebung über Mietverträge in bezug auf den Hauptaufenthalt des Mieters wohl diese Möglichkeit vorsieht, sowohl ab dem 31. Mai 1997, infolge des Artikels 6 des Gesetzes vom 13. April 1997, der Artikel 3 des Wohnungsmietgesetzes um einen § 8 ergänzt, als vorher bis zum 27. Februar 1991, infolge des Artikels 13 des Gesetzes vom 13. April 1997, der Artikel 14 des Wohnungsmietgesetzes um einen § 2bis ergänzt, der die Bestimmungen des Wohnungsmietgesetzes für nicht anwendbar erklärt auf die vor dem Inkrafttreten dieses Gesetzes auf Lebenszeit geschlossenen Mietverträge?