Vertaling van "hij op strafrechtelijk vlak uitdrukkelijk wilde " (Nederlands → Duits) :

« Wegens de opdracht die aan de gemachtigde ambtenaar werd toegewezen, die lijkt op die van het openbaar ministerie, kon de wetgever redelijkerwijs oordelen dat het niet aangewezen was om in diens voordeel de regeling van de verhaalbaarheid uit te breiden, die hij op strafrechtelijk vlak uitdrukkelijk wilde beperkt zien tot de verhouding tussen de beklaagde en de burgerlijke partij » (B.6).
« Aufgrund des dem beauftragten Beamten erteilten Auftrags, der mit demjenigen der Staatsanwaltschaft verwandt ist, konnte der Gesetzgeber vernünftigerweise davon ausgehen, dass es nicht angebracht war, die Regelung der Rückforderbarkeit, die er auf strafrechtlicher Ebene ausdrücklich auf das Verhältnis zwischen dem Angeklagten und der Zivilpartei beschränken wollte, auf ihn auszudehnen » (B.6).

3. Een lidstaat kan overgaan tot de uitvoering van een beslissing aangaande de strafrechtelijke aansprakelijkheid van de aangeklaagde indien laatstgenoemde, nadat de beslissing aan hem was betekend en hij uitdrukkelijk was geïnformeerd over zijn recht op een nieuw proces of een procedure in hoger beroep, waarbij hij het recht heeft aanwezig te zijn, waarbij de zaak opnieuw ten gronde wordt behandeld en nieuw bewijsmateriaal wordt toegelaten, en die kan leiden tot herziening van de oorspronkelijke beslissing:
(3) Der Mitgliedstaat kann die Entscheidung über die strafrechtliche Verantwortung des Beschuldigten vollstrecken, sofern der Betroffene, nachdem ihm die Entscheidung zugestellt und er ausdrücklich über ein Rechtsmittel oder sein Recht auf eine neue Verhandlung belehrt wurde, an der teilzunehmen er berechtigt ist, die eine neue Prüfung des Sachverhalts, einschließlich neuer Beweismittel, ermöglicht und zur Aufhebung der ursprünglichen Entscheidung führen kann,

In de in het geding zijnde wet had de wetgever oorspronkelijk gekozen voor een systeem van alternatieve sancties dat vergelijkbaar is met dat van de geldboeten op sociaal vlak (Parl. St., Senaat, 1988-1989, nr. 775-1, pp. 40 en 41), maar teneinde rekening te houden met een opmerking van de afdeling wetgeving van de Raad van State, die vreesde « dat er onduidelijkheid ontstaat over de strafrechtelijke overtreding en de administratieve overtreding » (ibid., pp. 57 tot 60), heeft hij een onderscheid gemaakt tussen de feiten die met een strafrechtelijke geldboete kunnen worden bestraft (artikel 18) en de andere feiten die het voorwerp kunnen uitmaken van een administratieve sanctie (artikel 19).
In dem fraglichen Gesetz hatte der Gesetzgeber sich ursprünglich für ein System von alternativen Sanktionen entschieden, das mit demjenigen der Geldbussen im Sozialbereich vergleichbar war (Parl. Dok., Senat, 1988-1989, Nr. 775-1, SS. 40 und 41), doch um einer Bemerkung der Gesetzgebungsabteilung des Staatsrates Rechnung zu tragen, die befürchtete, « dass es zu einer Verwechslung des strafrechtlichen Verstosses und des verwaltungsrechtlichen Verstosses kommen würde » (ebenda, SS. 57 bis 60), hat er zwischen den Taten unterschieden, die mit einer strafrechtlichen Geldbusse geahndet werden können (Artikel 18) und den anderen Taten, die Gegenstand einer Verwaltungssanktion sein können (Artikel 19).

Ik zie niet goed het verband met ons lopende debat, behalve als hij wilde suggereren dat het Verenigd Koninkrijk net zo min een reden heeft om een opting out te vragen voor het Handvest van de grondrechten als dat het land ten allen prijze in een opting out op monetair vlak blijft volharden.
Ich sehe keinen schlüssigen Zusammenhang zu der Aussprache, die wir gegenwärtig führen, es sei denn, es ginge darum, zur Sprache zu bringen, dass das Vereinigte Königreich keinen Grund mehr hat, ein Opt-out von der Grundrechtecharta zu fordern, dass es keinen Grund mehr hat, weiterhin um jeden Preis ein Opt-out im Währungsbereich in Anspruch nehmen zu wollen.

Wat heeft het te betekenen dat de Raad van het ene op het andere moment beweert dat alles zes maanden moet worden opgeschoven, waartegen het Europees Parlement met grote meerderheid uitdrukkelijk heeft gewaarschuwd, en wat vindt hij van de uitlatingen van mevrouw del Ponte, die op dit vlak geenszins bevoegd is?
Was meint der Rat zu der plötzlichen Äußerung, das Ganze um sechs Monate zu verschieben, wovor das Europaparlament ausdrücklich mit großer Mehrheit gewarnt hat, oder auch zu Äußerungen von Frau del Ponte, die überhaupt nicht dafür zuständig ist?

Gisteren ontvingen wij bijvoorbeeld bericht van de arrestatie van een mensenrechtenactivist. Dat gebeurde vlak voordat hij naar Dublin wilde reizen om een prijs op het gebied van de mensenrechten in ontvangst te nemen.
Gerade gestern erhielten wir beispielsweise die Nachricht, dass ein Menschenrechtsaktivist verhaftet wurde, kurz bevor er nach Dublin abreisen konnte, wo er einen Menschenrechtspreis erhalten sollte.

Indien de staat van tenuitvoerlegging voor de procedure van de omzetting van de veroordeling kiest, is deze staat gebonden aan a) de vaststelling van de feiten voor zover deze uitdrukkelijk of impliciet blijken uit de door de staat van veroordeling uitgesproken rechterlijke beslissing, b) kan die staat, behoudens een verklaring van het tegendeel, een vrijheidsstraf in een geldstraf omzetten, indien de vrijheidsstraf een duur heeft van zes maanden of minder, en c) zal die staat de strafrechtelijke positie van de veroordeelde niet verzwaren en is hij niet gebonden aan een eventueel minimum waarin door zijn eigen wetgeving wordt voorzien voor het begane strafbare feit of de begane strafbare feiten (artikel 8, lid 5).
Wendet der Vollstreckungsstaat das Verfahren der Umwandlung der Verurteilung an, so a) ist dieser Staat an die tatsächlichen Feststellungen gebunden, soweit sie sich ausdrücklich oder stillschweigend aus dem im Urteilsstaat ergangenen Urteil ergeben; b) kann dieser Staat, außer bei Vorliegen einer gegenteiligen Erklärung, eine freiheitsentziehende Strafe in eine Geldstrafe umwandeln, wenn die Dauer der freiheitsentziehenden Strafe sechs Monate nicht übersteigt und c) darf dieser Staat die strafrechtliche Lage der verurteilten Person nicht erschweren und ist er an ein Mindestmaß, das nach seinem Recht für die begangene Straftat oder die begangenen Straftaten gegebenenfalls vorgesehen ist, nicht gebunden (Art. 8 Abs. 5).

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 5, 3°, van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van het voorschrift van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de bepaling terzake de politierechtbank als exclusieve rechter aanstelt van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat hij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe wordt gebracht zich uit te spreken over feiten die hij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits hij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
Die präjudizielle Frage zielt darauf ab zu untersuchen, ob Artikel 5 Nr. 3 des Gesetzes vom 11. Juli 1994 bezüglich der Polizeigerichte und zur Einführung einiger Bestimmungen bezüglich der Beschleunigung und der Modernisierung der Strafgerichtsbarkeit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, in Anbetracht der Vorschrift von Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, verstösst, indem die diesbezügliche Bestimmung das Polizeigericht als ausschliesslichen Richter einsetzt über alle aus dem Strassenverkehrsrecht sich ergebenden Rechte und Pflichten, einschliesslich der Artikel 24 und 25 des Gesetzes vom 21. November 1989 über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, während dasselbe Polizeigericht ebenfalls über die auf dieselben Fakten sich beziehende öffentliche Klage befindet, so dass es im Zusammenhang mit einer Zivilklage veranlasst wird, über Fakten zu urteilen, bei deren Beurteilung es den Anschein der Parteilichkeit kaum vermeiden kann, da es schon auf strafrechtlicher Ebene darüber geurteilt hat.

« Is artikel 35, laatste lid, van de wet van 27 juni 1969, doordat het, naast de strafrechtelijke sanctie sensu stricto, voorziet in de veroordeling tot de betaling, ten bate van de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid, van de bijdragen, bijdrageopslagen en verwijlintresten die niet werden gestort, de veroordeling ambtshalve van de werkgever tot de betaling van een vergoeding gelijk aan het drievoud van de ontdoken bijdragen met een minimumbedrag van 51.000 frank, discriminerend ten aanzien van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in verhouding tot de situatie van elke andere beklaagde die kan worden veroordeeld op het strafrechtelijk vlak sensu stricto en tot de verplichting om de schadelijke gevolgen van het strafbaar feit te herstellen, in zoverre die bijkomende veroordeling, die als « maatregel van burgerlijke aard » wordt gekwalificeerd hoewel hij niet een reëel nadeel herstelt en terwijl zij bijdraagt tot het repressieve aspect van de bepaling, niet zou kunnen vallen onder de toepassing van artikel 65 van het Strafwetboek, in het geval waarin een strengere straf zou moeten worden toegepast voor een andere overtreding, alsmede van de artikelen 1, 3, 6, 8 van de wet van 29 juni 1964 ?
« Ist Artikel 35 letzter Absatz des Gesetzes vom 27. Juni 1969 insofern, als er neben der Strafsanktion sensu stricto die Verurteilung zur Bezahlung der Beiträge, Beitragszuschläge und Verzugszinsen, die nicht überwiesen worden sind, an das Landesamt für Soziale Sicherheit, die von Amts wegen verhängte Verurteilung des Arbeitgebers zur Bezahlung einer Vergütung, die dem Dreifachen der hinterzogenen Beiträge entspricht, mit einem Mindestbetrag von 51.000 Franken, vorsieht, diskriminierend angesichts der Artikel 10 und 11 der Verfassung, im Verhältnis zur Situation jedes anderen Angeschuldigten, der auf strafrechtlicher Ebene sensu stricto verurteilt werden kann, sowie zur Verpflichtung, die schädigenden Folgen der Straftat wiedergutzumachen, insofern diese zusätzliche Verurteilung, die als « Massnahme zivilrechtlicher Art » bezeichnet wird, obwohl sie nicht die Wiedergutmachung eines wirklichen Nachteils darstellt und während sie zur Repressivwirkung der Bestimmung beiträgt, nicht unter die Anwendung von Artikel 65 des Strafgesetzbuches, falls eine strengere Strafe für eine andere Übertretung zur Anwendung gebracht werden sollte, und der Artikel 1, 3, 6 und 8 des Gesetzes vom 29. Juni 1964 fallen könnte?