Traduction de «hij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken » (Néerlandais → Allemand) :

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 601bis van het Gerechtelijk Wetboek, ingevoegd bij artikel 36 van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de in het geding zijnde bepaling de politierechtbank aanwijst als exclusieve rechter van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van de modelovereenkomst gevoegd bij het koninklijk besluit van 14 december 1992 betreffende de modelovereenkomst voor de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat zij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe zou worden gebracht zich uit te spreken over feiten die zij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits zij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
Mit der präjudiziellen Frage soll geprüft werden, ob Artikel 601bis des Gerichtsgesetzbuches, der durch Artikel 36 des Gesetzes vom 11. Juli 1994 bezüglich der Polizeigerichte und zur Einführung einiger Bestimmungen bezüglich der Beschleunigung und der Modernisierung der Strafgerichtsbarkeit eingefügt wurde, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, gelesen im Lichte von Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern die angefochtene Bestimmung das Polizeigericht als einziges Gericht für alle Rechte und Verpflichtungen einsetzt, die sich aus dem Strassenverkehrsrecht ergeben, einschliesslich der Artikel 24 und 25 des Mustervertrags im Anhang zum königlichen Erlass vom 14. Dezember 1992 über den Mustervertrag für die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, während dieses Polizeigericht ebenfalls über Strafverfahren bezüglich derselben Handlungen befindet, so dass es in bezug auf eine Zivilklage veranlasst wäre, über Handlungen zu befinden, die es möglicherweise nicht unparteilich beurteilen könnte, weil es bereits im Strafverfahren darüber geurteilt hätte.

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 601bis van het Gerechtelijk Wetboek, ingevoegd bij artikel 36 van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de in het geding zijnde bepaling de politierechtbank aanwijst als exclusieve rechter van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van het koninklijk besluit van 14 december 1992 betreffende de modelovereenkomst voor de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat zij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe zou worden gebracht zich uit te spreken over feiten die zij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits zij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
Mit der präjudiziellen Frage soll geprüft werden, ob Artikel 601bis des Gerichtsgesetzbuches, der durch Artikel 36 des Gesetzes vom 11. Juli 1994 bezüglich der Polizeigerichte und zur Einführung einiger Bestimmungen bezüglich der Beschleunigung und der Modernisierung der Strafgerichtsbarkeit eingefügt wurde, gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung verstösst, gelesen im Lichte von Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, insofern die angefochtene Bestimmung das Polizeigericht als einziges Gericht für alle Rechte und Verpflichtungen einsetzt, die sich aus dem Strassenverkehrsrecht ergeben, einschliesslich der Artikel 24 und 25 des königlichen Erlasses vom 14. Dezember 1992 über den Mustervertrag für die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, während dieses Polizeigericht ebenfalls über Strafverfahren bezüglich derselben Handlungen befindet, so dass es in bezug auf eine Zivilklage veranlasst wäre, über Handlungen zu befinden, die es möglicherweise nicht unparteilich beurteilen könnte, weil es bereits im Strafverfahren darüber geurteilt hätte.

De prejudiciële vraag heeft tot doel na te gaan of artikel 5, 3°, van de wet van 11 juli 1994 betreffende de politierechtbanken en houdende een aantal bepalingen betreffende de versnelling en de modernisering van de strafrechtspleging de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in het licht van het voorschrift van artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, schendt, doordat de bepaling terzake de politierechtbank als exclusieve rechter aanstelt van alle rechten en plichten die voortvloeien uit het recht dat van toepassing is op het wegverkeer, met inbegrip van de artikelen 24 en 25 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen, terwijl diezelfde politierechtbank eveneens kennis neemt van de strafvordering met betrekking tot diezelfde feiten, zodat hij in verband met een burgerlijke rechtsvordering ertoe wordt gebracht zich uit te spreken over feiten die hij niet op onpartijdige wijze kan lijken te beoordelen vermits hij zich reeds op strafrechtelijk vlak erover heeft uitgesproken.
Die präjudizielle Frage zielt darauf ab zu untersuchen, ob Artikel 5 Nr. 3 des Gesetzes vom 11. Juli 1994 bezüglich der Polizeigerichte und zur Einführung einiger Bestimmungen bezüglich der Beschleunigung und der Modernisierung der Strafgerichtsbarkeit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, in Anbetracht der Vorschrift von Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention, verstösst, indem die diesbezügliche Bestimmung das Polizeigericht als ausschliesslichen Richter einsetzt über alle aus dem Strassenverkehrsrecht sich ergebenden Rechte und Pflichten, einschliesslich der Artikel 24 und 25 des Gesetzes vom 21. November 1989 über die Kraftfahrzeug-Haftpflichtversicherung, während dasselbe Polizeigericht ebenfalls über die auf dieselben Fakten sich beziehende öffentliche Klage befindet, so dass es im Zusammenhang mit einer Zivilklage veranlasst wird, über Fakten zu urteilen, bei deren Beurteilung es den Anschein der Parteilichkeit kaum vermeiden kann, da es schon auf strafrechtlicher Ebene darüber geurteilt hat.

Overigens, nadat hij heeft vastgesteld dat het Hof zich reeds in zijn arrest nr. 71/2006 van 10 mei 2006 heeft uitgesproken over artikel 5, § 1, eerste lid en tweede lid, i), op zichzelf genomen, heeft de verwijzende rechter geoordeeld dat hij ertoe gehouden was een vraag aan het Hof te stellen, daar hij meende dat « de betrokken bepalingen niet dezelfde zijn » en dat « het Grondwettelijk Hof zich heeft uitgesproken ten aanzien van artikel 5, § 1, eerste lid en tweede lid, i), op zichzelf genomen ».
Im Ubrigen hat der vorlegende Richter, nachdem er festgestellt hatte, dass sich der Hof bereits in seinem Urteil Nr. 71/2006 vom 10. Mai 2006 zu Artikel 5 § 1 Absätze 1 und 2 Buchstabe i) an sich geäussert hatte, den Standpunkt vertreten, dass er verpflichtet sei, den Hof zu befassen, weil er der Meinung sei, dass « die betreffenden Bestimmungen nicht die gleichen sind » und dass « der Verfassungsgerichtshof sich zu Artikel 5 § 1 Absätze 1 und 2 Buchstabe i) an sich geäussert hat ».

− (FR) Mijnheer de Voorzitter, de Raad is zich zeer bewust van het belang van horizontale maatregelen om discriminatie te bestrijden. Op dit vlak heeft hij reeds wetgevingsbesluiten vastgesteld.
− (FR) Herr Präsident! Der Rat ist sich der Bedeutung von horizontalen Maßnahmen zur Bekämpfung von Diskriminierung durchaus bewusst und hat bereits Rechtsakte in diesem Bereich angenommen.

Op grond van dit verdrag kan de staat van veroordeling slechts om de tenuitvoerlegging van een sanctie door een andere verdragsluitende staat verzoeken, indien aan één of meer van de in artikel 5 genoemde voorwaarden is voldaan: a) de veroordeelde heeft zijn vaste woonplaats in de andere staat, b) de tenuitvoerlegging van de sanctie in de andere staat schept naar verwachting betere kansen voor de reclassering van de veroordeelde, c) het betreft een sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt, die in de andere staat kan worden ten uitvoer gelegd in aansluiting op een andere sanctie die vrijheidsbeneming meebrengt en die de veroordeelde in die staat ondergaat of moet ondergaan, d) de andere staat de staat van herkomst van de veroordeelde is en zich reeds bereid heeft verklaard tot tenuitvoerlegging van de sanctie, e) de staat van veroordeling meent dat hij zelf niet de sanctie ten uitvoer kan leggen, ook niet met behulp van uitlevering, en dat de andere staat dat wel kan. Bovendien moet het vonnis dat in de verzoekende staat is gewezen, onherroepelijk en uitvoerbaar zijn en moet het strafbare feit waarvoor de straf is uitgesproken, eveneens een strafbaar feit zijn volgens de wetgeving van de aangezochte staat (vereiste van "dubbele strafbaarheid" [76]).
Nach diesem Übereinkommen kann der Urteilsstaat einen anderen Vertragsstaat nur dann um Vollstreckung einer Sanktion ersuchen, wenn eine oder mehrere der in Art. 5 aufgeführten Voraussetzungen erfuellt sind: a) wenn der Verurteilte seinen gewöhnlichen Aufenthalt in dem anderen Staat hat; b) wenn die Vollstreckung der Sanktion im anderen Staat geeignet ist, die soziale Wiedereingliederung des Verurteilten zu erleichtern; c) wenn es sich um eine freiheitsentziehende Sanktion handelt, die in dem anderen Staat im Anschluss an eine andere vom Verurteilten in diesem Staat angetretene oder zu verbüßende freiheitsentziehende Sanktion vollstreckt werden könnte; d) wenn der andere Staat der Heimatstaat des Verurteilten ist und sich schon bereit erklärt hat, die Vollstreckung dieser Sanktion zu übernehmen; e) wenn er der Auffassung ist, dass er die Sanktion - auch durch Erwirkung der Auslieferung - nicht selbst vollstrecken kann und der andere Staat dazu in der Lage ist. Darüber hinaus muss die im ersuchenden Staat ergangene Entscheidung rechtskräftig und vollstreckbar sein und die Handlung, derentwegen die Sanktion verhängt worden ist, auch nach dem Recht des ersuchten Staates eine strafbare Handlung darstellen (Grundsatz der "doppelten Strafbarkeit") [76].

De Socialistische Internationale heeft zich bij monde van de heer Schulz reeds uitgesproken voor toenaderingpogingen tot Hamas, ofschoon hij nooit zijn stem heeft verheven om te protesteren tegen het schandalig gebruik van de steun aan de Palestijnse autoriteiten.
Die Sozialistische Internationale hat uns bereits durch Herrn Schulz wissen lassen, dass sie Verhandlungen mit der Hamas befürwortet, während sie andererseits nie ihre Stimme gegen die skandalöse Verwendung der an die Palästinensische Behörde geflossenen Mittel erhoben hat.

Alle lidstaten zijn het erover eens dat de besprekingen over de sancties (artikelen 5 en 7) moeten wachten tot het Hof van Justitie zich heeft uitgesproken over het door de Commissie ingestelde beroep tot nietigverklaring van het kaderbesluit tot versterking van het strafrechtelijk kader voor de bestrijding van verontreiniging vanaf schepen.
Die Beratungen über die Sanktionsregelungen (Artikel 5 und 7) sollen nach der einheitlichen Auffassung der Mitgliedstaaten zurückgestellt werden, bis der Europäische Gerichtshof über die Nichtigkeitsklage der Kommission gegen den Rahmenbeschluss zur Verstärkung des strafrechtlichen Rahmens zur Bekämpfung der Verschmutzung durch Schiffe entschieden hat.