Traduction de «hun hoofdverblijfplaats » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

persoon die in een land in het bevolkingsregister staat ingeschreven met dit land als hoofdverblijfplaats
Person,die in einem Lande polizeilich gemeldet ist

feitelijke hoofdverblijfplaats
tatsächlicher Hauptwohnort

gramnegatief | met betrekking tot bacteriën die bij gramkleuring hun kleuring verliezen
gramnegativ | GRAM Färbung betreffend

grampositief | met betrekking tot bacteriën die bij gramkleuring hun kleuring behouden
grampositiv | Färbung | durch die sehr ähnlich aussehende Bakterien

Verdrag betreffende het vervoer over zee van passagiers en hun reisgoed
Übereinkommen über die Beförderung von Reisenden und ihrem Gepäck auf See

wetten in hun geheel
Gesetze als Ganzes

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

4° elke verkrijger moet zich ertoe verbinden zijn hoofdverblijfplaats in het verkregen onroerend goed te behouden gedurende een ononderbroken periode van drie jaar vanaf het tijdstip waarop ze hun hoofdverblijfplaats gevestigd hebben in het onroerend goed waarvoor de vermindering is verkregen.
4° jeder der Erwerber muss sich verpflichten, seinen Hauptwohnort im erworbenen Immobiliengut zu behalten, dies während eines ununterbrochenen Mindestzeitraums von drei Jahren ab der Niederlassung ihres Hauptwohnortes im Immobiliengut, für das die Ermäßigung gewährt wurde.

"Art. 46 bis. § 1. Voor wat betreft de verkopen, wordt de belastbare grondslag, bepaald overeenkomstig de artikelen 45 en 46, verminderd met 20.000 euro in geval van verwerving tegen betaling door een of meerdere natuurlijke personen van de geheelheid in volle eigendom van een geheel of gedeeltelijk tot bewoning aangewend of bestemd onroerend goed dat zal dienen tot hun hoofdverblijfplaats.
"Art. 46bis - § 1. Was die Verkäufe betrifft, wird die nach den Artikeln 45 und 46 festgelegte Besteuerungsgrundlage um 20.000 Euro verringert, wenn es sich um einen entgeltlichen Erwerb in Volleigentum der Gesamtheit eines Immobilienguts, das ganz oder teilweise zu Wohnzwecken bestimmt ist, durch eine oder mehrere natürliche Personen handelt, mit dem Ziel dort ihren Hauptwohnort niederzulassen.

Voor de toepassing van het eerste lid blijkt het feit dat de overledene en de echtgenoot of wettelijk samenwonende hun hoofdverblijfplaats hadden in kwestieus onroerend goed, behoudens bewijs van het tegendeel, uit een uittreksel van het bevolkingsregister of van het vreemdelingenregister.
Zur Anwendung von Absatz besteht der Beweis der Tatsache, dass der Erblasser und der Ehepartner oder gesetzlich zusammenwohnende Partner ihren Hauptwohnort in dem betreffenden Immobiliengut hatten, vorbehaltlich des Gegenbeweises aus einem Auszug aus dem Bevölkerungs- oder Fremdenregister.

Wanneer de examencommissie de attesten van toegang tot het vervolg van het programma van de cyclus uitreikt, past ze het volgende stelsel toe : er wordt voor elke instelling een T-aantal vastgesteld, dat gelijk is aan het aantal toegangsattesten dat voor elke instelling wordt toegelaten, alsook een NR-aantal dat gelijk is aan het aantal studenten die niet worden beschouwd als studenten die hun hoofdverblijfplaats in België hebben in de zin van artikel 1 van het decreet van 16 juni 2006 tot regeling van het aantal studenten in sommige cursussen van de eerste cyclus van het hoger onderwijs.
Wenn der Prüfungsausschuss die Zugangsbescheinigungen für das weitere Programm des Zyklus ausstellt, wendet er folgendes System an: Es wird für jede Einrichtung eine Zahl T festgesetzt, die der Zahl der pro Einrichtung zugelassenen Zugangsbescheinigungen entspricht, sowie eine Zahl NR, die der Zahl der Studierenden entspricht, die nicht als ansässige Studierende im Sinne von Artikel 1 des Dekrets vom 16. Juni 2006 zur Regelung der Studentenzahl in bestimmten Kursen des ersten Zyklus des Hochschulunterrichts gelten.

1. « Schendt artikel 23 WBN de artikelen 10 en 11 Gw., in zoverre het enkel de Belgen van vervallenverklaring van de Belgische nationaliteit uitsluit die hun nationaliteit hebben verkregen van een ouder die Belg was op de dag van hun geboorte en de Belgen wier nationaliteit werd toegekend op grond van artikel 11 WBN en niet de Belgen die in België geboren werden, alsook steeds in België hun hoofdverblijfplaats hebben gehad, en die op basis van het (oude) artikel 12 WBN de Belgische nationaliteit werd toegekend, doordat een ouder die het gezag uitoefent over een kind dat de leeftijd van achttien jaar niet heeft bereikt of niet ontvoogd is voor die leeftijd, de Belgische nationaliteit vrijwillig heeft verkregen ?
1. « Verstößt Artikel 23 des Gesetzbuches über die belgische Staatsangehörigkeit gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er nur Belgier, die ihre Staatsangehörigkeit von einem Elternteil haben, der am Tag ihrer Geburt Belgier war, und Belgier, denen die Staatsangehörigkeit aufgrund von Artikel 11 des vorerwähnten Gesetzbuches zuerkannt worden ist, von der Aberkennung der belgischen Staatsangehörigkeit ausschließt, nicht aber Belgier, die in Belgien geboren sind und immer in Belgien ihren Hauptwohnort gehabt haben, und denen aufgrund von Artikel 12 (alt) desselben Gesetzbuches die belgische Staatsangehörigkeit zuerkannt worden ist, weil ein Elternteil, der die Autorität über ein Kind ausübt, das noch nicht achtzehn Jahre alt ist beziehungsweise nicht vor diesem Alter für mündig erklärt worden ist, die belgische Staatsangehörigkeit freiwillig erworben hat?

Met de eerste prejudiciële vraag wordt het Hof ondervraagd over de bestaanbaarheid, met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, van artikel 6, § 2, van de wet van 22 maart 2001, doordat het de rechthebbenden op een inkomensgarantie voor ouderen voor wie het delen van hun hoofdverblijfplaats met één of meer personen - andere dan die voor wie dezelfde bepaling erin voorziet dat zij niet worden geacht de hoofdverblijfplaats te delen - geen economisch voordeel oplevert, op dezelfde wijze behandelt als de rechthebbenden voor wie het delen van hun hoofdverblijfplaats met een andere persoon wel een economisch voordeel oplevert.
Mit der ersten Vorabentscheidungsfrage wird der Gerichtshof zur Vereinbarkeit von Artikel 6 § 2 des Gesetzes vom 22. März 2001 mit den Artikeln 10 und 11 der Verfassung befragt, weil dadurch die Empfänger einer Einkommensgarantie für Betagte, denen das Teilen ihres Hauptwohnortes mit einer oder mehreren Personen - andere als diejenigen, für die in derselben Bestimmung vorgesehen ist, dass nicht davon ausgegangen wird, dass sie den Hauptwohnort teilen - keinen wirtschaftlichen Vorteil biete, auf die gleiche Weise behandelt würden wie die Empfänger, für die das Teilen ihres Hauptwohnortes mit einer anderen Person wohl einen wirtschaftlichen Vorteil biete.

Door te bepalen dat op het in artikel 6, § 1, bedoelde basisbedrag een coëfficiënt 1,50 wordt toegepast voor de rechthebbende die zijn « hoofdverblijfplaats » niet met één of meer personen deelt, verwijst artikel 6, § 2, bovendien naar artikel 6, § 1, waarin wordt omschreven welke personen worden geacht dezelfde hoofdverblijfplaats te delen, en dus a contrario welke personen worden geacht hun hoofdverblijfplaats niet te delen met één of meer personen.
Indem festgelegt ist, dass auf den in Artikel 6 § 1 vorgesehenen Basisbetrag ein Koeffizient 1,50 angewandt wird für den Empfänger, der seinen « Hauptwohnort » nicht mit einer oder mehreren Personen teilt, wird in Artikel 6 § 2 außerdem auf Artikel 6 § 1 verwiesen, in dem definiert ist, bei welchen Personen davon ausgegangen wird, dass sie denselben Hauptwohnort teilen, und folglich a contrario, bei welchen Personen davon ausgegangen wird, dass sie ihren Hauptwohnort nicht mit einer oder mehreren Personen teilen.

Artikel 6 van de wet van 22 maart 2001 onderscheidt twee categorieën van rechthebbenden op een inkomensgarantie voor ouderen : zij die hun hoofdverblijfplaats delen met één of meer andere personen, enerzijds, en zij die hun hoofdverblijfplaats niet delen met één of meer andere personen, anderzijds.
In Artikel 6 des Gesetzes vom 22. März 2001 wird zwischen zwei Kategorien von Empfängern einer Einkommensgarantie für Betagte unterschieden: einerseits diejenigen, die ihren Hauptwohnort mit einer oder mehreren anderen Personen teilen, und andererseits diejenigen, die ihren Hauptwohnort nicht mit einer oder mehreren anderen Personen teilen.

Ofschoon de situatie van de rechthebbenden op een inkomensgarantie voor ouderen die hun hoofdverblijfplaats delen met één of meer andere personen, in hoofdzaak wordt geregeld door artikel 6, § 1, van de wet van 22 maart 2001, voorziet artikel 6, § 2, van die wet, door te bepalen dat een aantal categorieën van personen wettelijk worden geacht niet dezelfde hoofdverblijfplaats te delen met de aanvrager niettegenstaande zij dat de facto wel doen, in uitzonderingen op die regeling.
Obwohl die Situation der Empfänger einer Einkommensgarantie für Betagte, die ihren Hauptwohnort mit einer oder mehreren anderen Personen teilen, hauptsächlich durch Artikel 6 § 1 des Gesetzes vom 22. März 2001 geregelt wird, sieht Artikel 6 § 2 dieses Gesetzes Ausnahmen zu dieser Regelung vor, indem darin festgelegt ist, dass bei gewissen Kategorien von Personen gesetzlich davon ausgegangen wird, dass sie nicht denselben Hauptwohnort mit dem Antragsteller teilen, obwohl sie dies de facto tun.

De rechthebbenden op een inkomensgarantie voor ouderen die hun hoofdverblijfplaats delen met een illegaal op het grondgebied verblijvende vreemdeling die niet over bestaansmiddelen beschikt en op geen enkele wijze kan bijdragen in de uitgaven van het huishouden, bevinden zich, ten aanzien van de verantwoording voor het in artikel 6, §§ 1 en 2, vervatte verschil in behandeling waaraan in B.6.2 is herinnerd, in een situatie die wezenlijk verschilt van die van de rechthebbenden die uit het delen van de hoofdverblijfplaats een economisch-financieel voordeel halen.
Die Empfänger einer Einkommensgarantie für Betagte, die ihren Hauptwohnort mit einem Ausländer teilen, der sich illegal auf dem Staatsgebiet aufhält und mittellos ist, was ihn daran hindert, in irgendeiner Weise zu den Auslagen des Haushalts beizutragen, befinden sich in Bezug auf die in B.6.2 in Erinnerung gerufene Begründung des in Artikel 6 §§ 1 und 2 enthaltenen Behandlungsunterschieds in einer wesentlich anderen Situation als die Empfänger, die einen wirtschaftlich-finanziellen Vorteil aus dem Teilen des Hauptwohnortes ziehen.