3. stelt vast dat de hoofdzakelijk bilaterale benadering van China ten opzichte van Afrika ingaat tegen de voornamelijk multilaterale benadering van de EU en dat China's beleid van non-interventie en inschikkelijke houding ten opzichte van twijfelachtige regimes als die in Soedan en Zimbabwe aanleiding kunnen geven tot bezorgdheid; is niettemin verheugd over en voorstander van de recente evolutie in China's beleid ten opzichte van Afrika, aangezien China zich meer bewust te lijkt te worden van zijn verantwoordelijkheden als belangrijke wereldmacht;
3. stellt fest, dass Chinas überwiegend bilateraler Ansatz bezüglich Afrika dem in erster Linie multilateralen Ansatz der EU zuwiderläuft und dass seine Politik der Nichteinmischung und seine nachsichtige Haltung gegenüber fragwürdigen Regimen wie in Sudan und Simbabwe Grund zur Besorgnis geben könnten; begrüßt und ermutigt dennoch die jüngsten Tendenzen in der chinesischen Politik gegenüber Afrika, da China sich seiner Verantwortung als bedeutender globaler Akteur zunehmend bewusst zu werden scheint;
