Traduction de «hvjeu door de commissie als verwerende partij had moeten » (Néerlandais → Allemand) :

subsidiair, voor het geval dat het Hof van Justitie van oordeel zou zijn dat het feit dat genoemd beroep gericht is tegen het HvJEU en niet tegen de Commissie (als vertegenwoordiger van de Unie) niet afdoet aan de ontvankelijkheid ervan, maar dat het Gerecht in zijn uitspraak op het voor hem door het HvJEU opgeworpen procesincident, de substitutie van het HvJEU door de Commissie als verwerende partij had moeten gelasten, de zaak terug te verwijzen naar het Gerecht opdat het uitspraak zou doen op het beroep tot schadevergoeding van Kendrion met inachtneming van de rechtsoordelen van het Hof van Justitie;
hilfsweise, falls der Gerichtshof es zwar für die Zulässigkeit dieser Klage als unerheblich ansehen sollte, dass sie sich gegen den EuGH und nicht gegen die Kommission (als Vertreterin der Union) richtet, aber der Auffassung sein sollte, dass das Gericht in seiner Entscheidung über den vom EuGH bei ihm anhängig gemachten Zwischenstreit hätte anordnen müssen, dass der EuGH durch die Kommission als Beklagte ersetzt wird, die Rechtssache an das Gericht zurückzuverweisen, damit dieses unter Berücksichtigung der Rechtsausführungen des Gerichtshofs über die Schadensersatzklage der Kendrion NV entscheiden kann;

Subsidiair, heeft het HvJEU in dat verzoek een procesincident opgeworpen, waarbij het het Gerecht heeft verzocht om de substitutie door de Europese Commissie (hierna: „Commissie”) als verwerende partij te gelasten.
Hilfsweise machte der EuGH mit diesem Antrag einen Zwischenstreit anhängig und beantragte, seine Ersetzung durch die Europäische Kommission als Beklagte anzuordnen.

Aangezien immers in de onderhavige zaak in de eerste plaats het vermeende tot aansprakelijkheid aanleiding gevende feit is teweeggebracht in de uitoefening van gerechtelijke taken door een rechtsprekende formatie, en in de tweede plaats de rechtsprekende formatie die van de zaak kennis zal moeten nemen, i) ressorteert onder dezelfde rechterlijke instantie (het Gerecht) als de rechtsprekende formatie waaraan het tot aansprakelijkheid aanleiding gevende feit wordt verweten en ii) een vast bestanddeel is van de verwerende partij in die zaak (het HvJEU), waarmee de rechters van die formatie beroepsmatig zijn verbonden, zijn bovengenoemde vereisten in het gedrang, en dit nog meer wanneer, zoals het Gerecht heeft geoordeeld, een schadevergoeding als die welke wordt gevorderd, ten laste van het deel van die begroting betreffende het HvJEU zou moeten komen.
Da nämlich in der vorliegenden Rechtssache erstens der angeblich haftungsauslösende Tatbestand in der Ausübung der gerichtlichen Tätigkeit durch einen Spruchkörper bestehe und zweitens der Spruchkörper, der sich mit der Rechtssache befassen müsse, (i) zum selben Organ der Rechtspflege (dem Gericht) wie der Spruchkörper gehöre, dem der haftungsauslösende Tatbestand zur Last gelegt werde, und (ii) ein fester Bestandteil des Beklagten in der Rechtssache (des EuGH) sei, mit dem die Richterinnen und Richter dieses Spruchkörpers beruflich verbunden seien, seien die oben angeführten Erfordernisse nicht erfüllt.

Het HvJEU heeft in dat kader aangevoerd dat verzoekster haar beroep had moeten instellen tegen de Europese Unie, niet vertegenwoordigd door het HvJEU maar door de Commissie.
Der EuGH führte in diesem Rahmen aus, dass die Kendrion NV ihre Klage gegen die Europäische Union, vertreten durch die Kommission statt durch den EuGH, hätte richten müssen.

In die context voert het HvJEU incidenteel ook niet-inachtneming van de strekking van artikel 317, eerste alinea, VWEU en artikel 53, lid 1, van verordening nr. 966/2012 (1) aan, op basis waarvan het Gerecht het beginsel had moeten erkennen dat een schadevergoeding als die welke in de onderhavige zaak wordt gevorderd, ten laste van het deel van de begroting van de Unie betreffende de Commissie moet komen.
In diesem Zusammenhang beruft sich der EuGH inzident auch auf eine Nichtbeachtung der Tragweite von Art. 317 Abs. 1 AEUV und Art. 53 Abs. 1 der Verordnung Nr. 966/2012 (1), aufgrund deren das Gericht den Grundsatz hätte anerkennen müssen, dass ein Schadensersatz wie der in der vorliegenden Rechtssache verlangte letztlich aus dem die Kommission betreffenden Teil des Haushalts der Union geleistet werden müsse.