Vertaling van "industrie betreurt echter " (Nederlands → Duits) :

18. erkent dat „gezamenlijke technologie-initiatieven” (GTI's) bevorderlijk zijn voor het concurrentievermogen van de Europese industrie; betreurt echter dat er zoveel wettelijke en administratieve obstakels (wat betreft rechtspersoonlijkheid, financiële regels en in sommige gevallen ook intellectueel eigendom) zijn waardoor een groot aantal belangrijke actoren op onderzoeksgebied en mkb-bedrijven ervoor kunnen terugschrikken aan de initiatieven deel te nemen; betreurt tevens het heterogene karakter van de desbetreffende bestuurlijke en juridische structuren en de hoge exploitatiekosten die aan het opzetten van GTI's verbonden zijn; roept de lidstaten ertoe op aan hun verplichtingen te voldoen van zodra zij met de cofinanciering van GTI's hebben ingestemd; dringt er bij de Commissie op aan de regels en financieringspercentages voor vergelijkbare categorieën deelnemers bij alle GTI's te harmoniseren volgens het KP7-model, ook wat betreft nationale cofinanciering; verlangt nauwer te worden betrokken bij het politieke toezicht op deze instrumenten, teneinde met name een adequaat evenwicht te garanderen wat betreft participatie en opgezette activiteiten; onderstreept dat deze initiatieven niet mogen leiden tot de uitbesteding van overheidssubsidiëring en binnen de wettelijke perken voor staatssteun en de preconcurrentie moeten blijven;
18. würdigt den Nutzen der „gemeinsamen Technologieinitiativen“ (GTI) für die Wettbewerbsfähigkeit der europäischen Industrie; bedauert die gesetzlichen und verwaltungstechnischen Hemmnisse (Rechtspersönlichkeit, Finanzregeln und in einigen Fällen auch geistiges Eigentum), die einen großen Teil der wichtigsten Forschungsakteure und KMU von einer Teilnahme abhalten könnten; bedauert ebenfalls die Unterschiede bei der Verwaltung und der Rechtsform sowie die hohen Anlaufkosten für die GTI; fordert die Mitgliedstaaten auf, nach ihrer Zustimmung zur Kofinanzierung von GTI ihre Verpflichtungen zu erfüllen; fordert die Kommission auf, die Regeln und Fördersätze für ähnliche Kategorien von Teilnehmern in allen GTI, einschließlich der nationalen Kofinanzierung, entsprechend dem RP7-Modell zu vereinfachen; verlangt, stärker in die politische Kontrolle dieser Instrumente einbezogen zu werden, insbesondere im Hinblick auf die Gewährleistung eines Gleichgewichts bei der Beteiligung und den Tätigkeiten; betont, dass diese Initiativen nicht zum Outsourcing öffentlicher Mittel führen dürfen und innerhalb der für staatliche Beihilfen und den vorwettbewerblichen Bedarf festgelegten Grenzen bleiben sollten;

18. erkent dat "gezamenlijke technologie-initiatieven" (GTI's) bevorderlijk zijn voor het concurrentievermogen van de Europese industrie; betreurt echter dat er zoveel wettelijke en administratieve obstakels (wat betreft rechtspersoonlijkheid, financiële regels en in sommige gevallen ook intellectueel eigendom) zijn waardoor een groot aantal belangrijke actoren op onderzoeksgebied en mkb-bedrijven ervoor kunnen terugschrikken aan de initiatieven deel te nemen; betreurt tevens het heterogene karakter van de desbetreffende bestuurlijke en juridische structuren en de hoge exploitatiekosten die aan het opzetten van GTI's verbonden zijn; roept de lidstaten ertoe op aan hun verplichtingen te voldoen van zodra zij met de cofinanciering van GTI’s hebben ingestemd; dringt er bij de Commissie op aan de regels en financieringspercentages voor vergelijkbare categorieën deelnemers bij alle GTI’s te harmoniseren volgens het KP7-model, ook wat betreft nationale cofinanciering; verlangt nauwer te worden betrokken bij het politieke toezicht op deze instrumenten, teneinde met name een adequaat evenwicht te garanderen wat betreft participatie en opgezette activiteiten; onderstreept dat deze initiatieven niet mogen leiden tot de uitbesteding van overheidssubsidiëring en binnen de wettelijke perken voor staatssteun en de preconcurrentie moeten blijven;
18. würdigt den Nutzen der „gemeinsamen Technologieinitiativen“ (GTI) für die Wettbewerbsfähigkeit der europäischen Industrie; bedauert die gesetzlichen und verwaltungstechnischen Hemmnisse (Rechtspersönlichkeit, Finanzregeln und in einigen Fällen auch geistiges Eigentum), die einen großen Teil der wichtigsten Forschungsakteure und KMU von einer Teilnahme abhalten könnten; bedauert ebenfalls die Unterschiede bei der Verwaltung und der Rechtsform sowie die hohen Anlaufkosten für die GTI; fordert die Mitgliedstaaten auf, nach ihrer Zustimmung zur Kofinanzierung von GTI ihre Verpflichtungen zu erfüllen; fordert die Kommission auf, die Regeln und Fördersätze für ähnliche Kategorien von Teilnehmern in allen GTI, einschließlich der nationalen Kofinanzierung, entsprechend dem RP7-Modell zu vereinfachen; verlangt, stärker in die politische Kontrolle dieser Instrumente einbezogen zu werden, insbesondere im Hinblick auf die Gewährleistung eines Gleichgewichts bei der Beteiligung und den Tätigkeiten; betont, dass diese Initiativen nicht zum Outsourcing öffentlicher Mittel führen dürfen und innerhalb der für staatliche Beihilfen und den vorwettbewerblichen Bedarf festgelegten Grenzen bleiben sollten;

29. benadrukt het feit dat ecologische duurzaamheid afhankelijk is van een absolute vermindering van het gebruik van hulpbronnen; wijst op de noodzaak de huidige economische crisis te gebruiken om over te stappen op een koolstofarme economie die haar grondstoffen uiterst doelmatig inzet; wijst erop dat snelle een grootschalige veranderingen nodig zijn, wil de Europese industrie erin slagen het gebruik van materialen met een hoog koolstofgehalte als energiebronnen tot een minimum terug te dringen en het gebruik van grondstoffen in het algemeen drastisch te beperken; dringt in dit opzicht aan op aanneming van een omvattend streefdoel voor verbetering van het doelmatig gebruik van grondstoffen; spreekt in dit verband zijn waardering uit voor het toonaangevende initiatief “Europa dat efficiënt gebruikmaakt van hulpbronnen” en een “industriebeleid voor het globaliseringstijdperk”, stelt echter vast dat beleidsinstrumenten ter verwezenlijking van de noodzakelijke veranderingen ontbreken; verzoekt de Commissie haar analyse in te dienen over de manier waarop de omschakeling van de industrie op een volledig duurzame economie, uiterst efficiënte economie kan worden verwezenlijkt, haar werkprogramma te herzien en beleidsvoorstellen te doen; betreurt het ten zeerste dat de Europese Raad alleen een standpunt ten aanzien van energie-efficiëntie heeft goedgekeurd, zonder enige vermelding van de noodzaak om zuinig om te springen met natuurlijke hulpmiddelen;
29. betont, dass die ökologische Nachhaltigkeit von einem absoluten Rückgang des Ressourceneinsatzes abhängt; unterstreicht das Erfordernis, die aktuelle Wirtschaftskrise für einen Wandel in Richtung einer hocheffizienten Wirtschaft auf der ausschließlichen Grundlage erneuerbarer Energieträger zu nutzen; betont, dass ein rascher und umfassender Wandel erforderlich ist, damit die europäische Industrie die Verwendung kohlenstoffreicher Materialien als Energiequelle verringern und die Nutzung natürlicher Ressourcen insgesamt drastisch reduzieren kann; fordert in diesem Sinne die Festsetzung ehrgeiziger Ziele zur Verbesserung der Ressourceneffizienz; begrüßt in dieser Hinsicht die Leitinitiativen „Ressourcenschonendes Europa“ sowie „Industriepolitik im Zeitalter der Globalisierung“, verweist indes auf den Mangel an politischen Instrumenten zum Vollzug des erforderlichen Wandels; fordert die Kommission auf, ihre Analyse der Frage, wie der Übergang zu einer nachhaltigen Wirtschaft mit geringen CO2-Emissionen erreicht werden kann, fortzuführen, ihr Arbeitsprogramm zu überprüfen und Vorschläge für Maßnahmen zu erarbeiten; kritisiert, dass der Europäische Rat nur einen Standpunkt zur Energieeffizienz ohne jegliche Erwähnung der Ressourceneffizienz beschlossen hat;

29. benadrukt het feit dat ecologische duurzaamheid afhankelijk is van een absolute vermindering van het gebruik van hulpbronnen; wijst op de noodzaak de huidige economische crisis te gebruiken om over te stappen op een volledig op hernieuwbare bronnen gebaseerde, hoogst efficiënte economie; wijst erop dat snelle en grootschalige veranderingen nodig zijn, wil de Europese industrie erin slagen het gebruik van materialen met een hoog koolstofgehalte als energiebronnen tot een minimum terug te dringen en het gebruik van grondstoffen in het algemeen drastisch te beperken; dringt in dit opzicht aan op de aanneming van een ambitieus streefdoel voor verbetering van het doelmatig gebruik van grondstoffen; spreekt in dit verband zijn waardering uit voor het toonaangevende initiatief "Europa dat efficiënt gebruikmaakt van hulpbronnen" en voor het "industriebeleid voor het globaliseringstijdperk", stelt echter vast dat beleidsinstrumenten voor de verwezenlijking van de noodzakelijke veranderingen ontbreken; verzoekt de Commissie haar analyse in te dienen van de manier waarop de omschakeling van de industrie op een volledig op duurzame hulpbronnen gebaseerde, uiterst efficiënte economie kan worden verwezenlijkt, haar werkprogramma te herzien en beleidsvoorstellen te doen; betreurt het ten zeerste dat de Europese Raad alleen een standpunt ten aanzien van energie-efficiëntie heeft goedgekeurd, zonder enige vermelding van een efficiënt gebruik van de natuurlijke hulpbronnen;
29. betont, dass die ökologische Nachhaltigkeit von einem absoluten Rückgang des Ressourceneinsatzes abhängt; unterstreicht das Erfordernis, die aktuelle Wirtschaftskrise für einen Wandel in Richtung einer hocheffizienten Wirtschaft auf der ausschließlichen Grundlage erneuerbarer Energieträger zu nutzen; betont, dass ein rascher und umfassender Wandel erforderlich ist, damit die europäische Industrie die Verwendung kohlenstoffreicher Materialien als Energiequelle verringern und die Nutzung natürlicher Ressourcen insgesamt drastisch reduzieren kann; fordert in diesem Sinne die Festsetzung ehrgeiziger Ziele zur Verbesserung der Ressourceneffizienz; begrüßt in dieser Hinsicht die Leitinitiativen „Ressourcenschonendes Europa“ sowie „Industriepolitik im Zeitalter der Globalisierung“, verweist indes auf den Mangel an politischen Instrumenten zum Vollzug des erforderlichen Wandels; fordert die Kommission auf, ihre Analyse der Frage, wie der Übergang zu einer nachhaltigen Wirtschaft mit geringen CO2-Emissionen erreicht werden kann, fortzuführen, ihr Arbeitsprogramm zu überprüfen und Vorschläge für Maßnahmen zu erarbeiten; kritisiert, dass der Europäische Rat nur einen Standpunkt zur Energieeffizienz ohne jegliche Erwähnung der Ressourceneffizienz beschlossen hat;