Mijns inziens heeft de functie van een minister van Buitenlandse Zaken met twee hoeden - in die zin dat hij door de Europese Raad benoemd wordt maar tegelijkertijd ook vice-voorzitter van de Europese Commissie is - uiteindelijk ingang gevonden o
mdat deze oplossing enerzijds voor d
e aanhangers van de intergouvernementele methode een manier is om het geld en het personeel van de Commissie te behouden en anderzijds voor de aanhangers van communautaire
methode een manier is om deel te nemen aan he
...[+++]t extern beleid van de Unie.
Ich glaube, das Amt des Außenministers mit dem Doppelhut, also ernannt vom Europäischen Rat, aber Vizepräsident der Europäischen Kommission, hat schließlich überzeugt, weil die Verfechter der Zwischenstaatlichkeit darin eine Möglichkeit sehen, auf Geld und Mitarbeiter der Kommission zuzugreifen, während es den Gemeinschaftsverfechtern eine Möglichkeit bietet, auf die Außenpolitik der Union Einfluss zu nehmen.