Traduction de «inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

risico's inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid in verband met milieuverontreiniging
Umwelthaftpflicht

risico's inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid van producten met gebreken
Produkthaftpflicht

verdrag inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid voor olieverontreiniging
Vertrag zur Regelung der Zivilhaftung für Umweltschäden durch Ölverseuchung 1969

burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen
Haftpflicht für Kraftfahrzeuge

burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen
zivilrechtliche Haftpflicht für Kraftfahrzeuge

Verdrag inzake de burgerrechtelijke aansprakelijkheid voor schade ten gevolge van milieugevaarlijke activiteiten
Übereinkommen über die zivilrechtliche Haftung für Schäden durch umweltgefährdende Tätigkeiten

burgerlijke-aansprakelijkheidsverzekering | verzekering burgerlijke aansprakelijkheid | verzekering burgerrechtelijke aansprakelijkheid | verzekering wettelijke aansprakelijkheid | wettelijke-aansprakelijkheidsverzekering | BA-verzekering [Abbr.] | WA-verzekering [Abbr.]
Haftpflichtsversicherung gegen Ansprüche von dritten Personen | Haftpflichtversicherung

burgerrechtelijke aansprakelijkheid
zivilrechtliche Haftung

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

2. De lidstaten dragen er zorg voor dat hun wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid van toepassing zijn op de personen die verantwoordelijk zijn voor de in het prospectus verstrekte informatie.
(2) Die Mitgliedstaaten stellen sicher, dass ihre Rechts- und Verwaltungsvorschriften im Bereich der Haftung für die Personen gelten, die für die in einem Prospekt enthaltenen Angaben verantwortlich sind.

Zowel het subrogatoir verhaal als het rechtstreeks verhaal van de Europese Unie blijven dan ook onderworpen aan de nationale bepalingen inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid.
Sowohl die übergegangene Regressforderung als auch der direkte Regress der Europäischen Union unterliegen daher weiterhin den nationalen Bestimmungen über die zivilrechtliche Haftpflicht.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 10 juni 2016 in zake Quentin Dantinnes tegen Henri Rasetta en de tussenkomende partijen, de nv « Generali Belgium » en de nv « AG Insurance », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 22 juni 2016, heeft de Politierechtbank Henegouwen, afdeling Charleroi, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Is een verschil in behandeling tussen de eigenaars en bestuurders van bij het ongeval betrokken voertuigen, die, op grond van artikel 3 van de wet van 21 november 1989, de vergoeding, ten laste van hun verzekeraar van de burgerrechtelijke aansprakelijkheid inzake motorrijtuigen, van de aan hun voertuig veroorzaakte schade zou worden ontzegd, enerzijds, en de benadeelde derden die, ten laste van de verzekeraars van de betrokken voertuigen, recht zouden hebben op de vergoeding van hun lichamelijke letsels maar ook van hun materiële schade, anderzijds, verantwoord in het licht van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet ?
Bekanntmachung vorgeschrieben durch Artikel 74 des Sondergesetzes vom 6. Januar 1989 In seinem Urteil vom 10. Juni 2016 in Sachen Quentin Dantinnes gegen Henri Rasetta und der intervenierenden Parteien « Generali Belgium » AG und « AG Insurance » AG, dessen Ausfertigung am 22. Juni 2016 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Polizeigericht Hennegau, Abteilung Charleroi, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Ist ein Behandlungsunterschied zwischen den Eigentümern und Fahrern der am Unfall beteiligten Fahrzeuge, denen aufgrund von Artikel 3 des Gesetzes vom 21. November 1989 die Entschädigung zu Lasten ihres Kraftfahrzeughaftpflichtversicherers für den an ihrem Fahrzeug verursachten Schaden versagt werden würde, einerseits und den geschädigten Dritten, die zu Lasten der Versicherer der am Unfall beteiligten Fahrzeuge eine Entschädigung für ihren Personenschaden sowie für ihren Sachschaden beanspruchen könnten, andererseits angesichts der Artikel 10 und 11 der Verfassung gerechtfertigt?

« Schendt artikel 34, § 2, van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringsovereenkomst de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de rechtstreekse vordering van het slachtoffer tegen de verzekeraar inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid van de buitencontractuele fout die zijn schade heeft veroorzaakt, verjaart na verloop van vijf jaar te rekenen vanaf het schadeverwekkende feit, of, indien het om een misdrijf gaat, vanaf de dag waarop dat is gepleegd, of vanaf de dag waarop het slachtoffer kennis heeft gekregen van zijn recht ten aanzien van de verzekeraar, zonder dat de termijn, in dat laatste geval, meer mag bedragen dat tien jaar te rekenen vanaf het schadeverwekkende feit, terwijl, volgens artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek, de vordering van het slachtoffer tegen de schadeverwekker verjaart na een termijn van hoogstens twintig jaar vanaf de dag volgend op die waarop de schade zich heeft voorgedaan ?
« Verstösst Artikel 34 § 2 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 über den Landversicherungsvertrag gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern die Direktklage eines Opfers gegen den Haftpflichtversicherer in Bezug auf den ausservertraglichen Fehler, der seinen Schaden verursacht hat, in fünf Jahren ab dem schadensbegründenden Ereignis verjährt, oder, wenn es um einen strafrechtlichen Verstoss geht, ab dem Tag, an dem er begangen wurde, oder ab dem Tag, an dem das Opfer Kenntnis von seinem Recht dem Versicherer gegenüber erhalten hat, ohne dass die Frist im letztgenannten Fall mehr als zehn Jahre ab dem schadensbegründenden Ereignis betragen darf, während gemäss Artikel 2262bis des Zivilgesetzbuches die Klage eines Opfers gegen den Verursacher des Schadens in höchstens zwanzig Jahren ab dem Tag nach demjenigen, an dem das schadensbegründende Ereignis sich zugetragen hat, verjährt?

« Schendt artikel 34, § 2, van de wet van 25 juni 1992 op de landverzekeringovereenkomst de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de rechtstreekse vordering van het slachtoffer tegen de verzekeraar inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid van de buitencontractuele fout die zijn schade heeft veroorzaakt, verjaart na verloop van vijf jaar te rekenen vanaf het schadeverwekkende feit, of, indien het om een misdrijf gaat, vanaf de dag waarop dat is gepleegd, of vanaf de dag waarop het slachtoffer kennis heeft gekregen van zijn recht ten aanzien van de verzekeraar, zonder dat de termijn, in dat laatste geval, meer mag bedragen dat tien jaar te rekenen vanaf het schadeverwekkende feit, terwijl, volgens artikel 2262bis van het Burgerlijk Wetboek, de vordering van het slachtoffer tegen de schadeverwekker verjaart na een termijn van hoogstens twintig jaar vanaf de dag volgend op die waarop de schade zich heeft voorgedaan ?
« Verstösst Artikel 34 § 2 des Gesetzes vom 25. Juni 1992 über den Landversicherungsvertrag gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern die Direktklage eines Opfers gegen den Haftpflichtversicherer in Bezug auf den ausservertraglichen Fehler, der seinen Schaden verursacht hat, in fünf Jahren ab dem schadensbegründenden Ereignis verjährt, oder, wenn es um einen strafrechtlichen Verstoss geht, ab dem Tag, an dem er begangen wurde, oder ab dem Tag, an dem das Opfer von seinem Recht dem Versicherer gegenüber Kenntnis erhalten hat, ohne dass die Frist im letztgenannten Fall mehr als zehn Jahre ab dem schadensbegründenden Ereignis betragen darf, während gemäss Artikel 2262bis des Zivilgesetzbuches die Klage eines Opfers gegen den Verursacher des Schadens in höchstens zwanzig Jahren ab dem Tag nach demjenigen, an dem das schadensbegründende Ereignis sich zugetragen hat, verjährt?

Volgens die motivering geeft artikel 601bis van het Gerechtelijk Wetboek aanleiding tot een verschil in behandeling tussen, enerzijds, de rechtsonderhorigen die ten gevolge van een verkeersongeval dat aanleiding heeft gegeven tot een strafrechtelijke en burgerrechtelijke veroordeling, na afloop van een proces waarbij zij geen partij waren, vervolgens voor dezelfde rechter worden gedagvaard door hun verzekeraar die een regresvordering instelt en, anderzijds, de andere rechtsonderhorigen : de eerste categorie zou niet de waarborgen genieten waarin artikel 6.1 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens voorziet inzake onpartijdigheid van de rechters, aangezien in de vonnissen over de strafvordering en over de rechtsvordering inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid uitspraak wordt gedaan over vragen die eenzelfde rechtscollege moet onderzoeken bij de behandeling van de regresvordering.
Gemäss dieser Begründung schafft Artikel 601bis des Gerichtsgesetzbuches einen Behandlungsunterschied zwischen einerseits den Rechtsunterworfenen, die infolge eines Verkehrsunfalls mit der Folge einer strafrechtlichen und zivilrechtlichen Verurteilung am Ende eines Prozesses, in dem sie nicht Partei waren, anschliessend von ihrem das Regressrecht ausübenden Versicherer vor den gleichen Richter geladen werden, und andererseits den anderen Rechtsunterworfenen; die Erstgenannten würden nicht die in Artikel 6 Absatz 1 der Europäischen Menschenrechtskonvention vorgesehenen Garantien in bezug auf die Unparteilichkeit der Richter, die auf eine öffentliche Klage hin ergangene Urteile und die Zivilhaftklage in Fragen, die dieselbe Gerichtsbarkeit bei der Behandlung der Regressklage prüfen muss, geniessen.

- doordat, derde onderdeel, het bestreden decreet een regeling van objectieve aansprakelijkheid invoert, terwijl de gewesten niet bevoegd zijn om de regels van het Burgerlijk Wetboek inzake burgerrechtelijke aansprakelijkheid te wijzigen.
- indem, dritter Teil, das angefochtene Dekret ein System der objektiven Haftung einführe, obwohl die Regionen nicht zuständig seien, um die vom Zivilgesetzbuch bezüglich der Zivilhaftung festgelegten Regeln abzuändern.