Vertaling van "juridisch onderzoek aanzienlijke " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

juridisch onderzoek
Rechtsforschung

juridisch onderzoek | rechtswetenschappelijk onderzoek
rechtsbezogene Recherchen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Niettemin blijf ik ervan overtuigd dat we in antwoord op de huidige mondiale uitdagingen de producenten in het centrum van onze bezorgdheid moeten plaatsen. Bovendien heb ik bij afwezigheid van serieus juridisch onderzoek aanzienlijke bedenkingen over de gehaaste wijze waarop het verslag het vraagstuk van de collectieve actie door consumenten tegen producenten aanpakt. In het verslag wordt aan de Commissie om een voorstel gevraagd voor een totaaloplossing op Europees niveau waarbij alle consumenten toegang krijgen tot procedures voor het instellen van een collectief beroep bij grensoverschrijdende geschillen.
Des Weiteren habe ich angesichts des Fehlens einer ernsthaften rechtlichen Studie große Vorbehalte gegen die übereilte Art und Weise, in der in dem Bericht die Frage von Sammelklagen von Verbrauchern gegen Produzenten angegangen wird, indem die Kommission aufgefordert wird, eine kohärente Lösung auf europäischer Ebene vorzuschlagen, die allen Verbrauchern Zugang zu Mechanismen mit kollektiven Rechtsbehelfen für die Regelung grenzüberschreitender Klagen verschafft.

17. verzoekt de EU en haar lidstaten verdere aanzienlijke inspanningen te doen om de teruggave aan het Egyptische volk van bezittingen die door het voormalige regime zijn ontvreemd te vergemakkelijken; vraagt de EU in dit verband een groep onderzoekers, juristen en officieren van justitie uit de lidstaten en andere Europese landen samen te stellen om de Egyptische autoriteiten bij dit proces juridische ondersteuning en bijstand te verlenen;
17. fordert die EU und ihre Mitgliedstaaten auf, weitere erhebliche Anstrengungen zu unternehmen, um die Rückführung veruntreuter Vermögenswerte, die das ehemalige Regime dem ägyptischen Volk gestohlen hat, zu erleichtern; fordert in diesem Zusammenhang die EU auf, eine Gruppe von Ermittlern, Juristen und Staatsanwälten aus ihren Mitgliedstaaten und weiteren europäischen Ländern zu bilden, um Ägypten in diesem Prozess rechtliche Hilfe und Unterstützung zu leisten;

ervoor zorgen dat de onderhandelingen over de associatieovereenkomst tussen de EU en Azerbeidzjan en over de associatieovereenkomsten tussen de EU en Armenië, in overeenstemming met de in het verslag van het Parlement van 20 mei 2010 over de noodzaak van een EU-strategie voor de zuidelijke Kaukasus gestelde eisen en met alle basisbeginselen van de Minskgroep van de OVSE, zoals vastgelegd in de gemeenschappelijke „Aquila”-verklaring van 10 juli 2009, zijn gekoppeld aan geloofwaardige toezeggingen om aanzienlijke vooruitgang te boeken met betrekking tot de oplossing van het conflict in Nagorno-Karabach, met inbegrip van bijvoorbeeld vertrouwenwekkende maatregelen zoals algemene demilitarisatie, de terugtrekking van scherpschutters van de „contactlinie”, de terugtrekking van Armeense troepen uit de bezette gebieden rond Nagorno-Karabach, het herstel van Azerbeidzjaanse controle over die gebieden, een mechanisme voor actieve preventie van incidenten, een onderzoek naar schendingen van het staakt-het-vuren langs de contactlinie, het recht van alle ontheemden in eigen land en vluchtelingen om naar hun gebied van herkomst en eigendommen terug te keren en internationale veiligheidsgaranties die een daadwerkelijk multinationale vredesoperatie omvatten teneinde passende, in een akkoord omschreven omstandigheden te creëren voor de toekomstige, juridisch bindende vrije wilsuiting (referendum) over de definitieve status van Nagorno-Karabach,
sicherzustellen, dass die Verhandlungen über die Assoziierungsabkommen zwischen der EU und Aserbaidschan und zwischen der EU und Armenien entsprechend den Forderungen in der Entschließung des Europäischen Parlaments vom 20. Mai 2010 über die Notwendigkeit einer Strategie der EU für den Südkaukasus und den in der gemeinsamen Erklärung von L'Aquila vom 10. Juli 2009 verankerten Grundsätzen der Minsker OSZE-Gruppe an konstruktive Bemühungen geknüpft sind, einen beachtlichen Fortschritt bei der friedlichen Lösungsfindung des Konflikts um Bergkarabach zu erzielen, einschließlich beispielsweise vertrauensbildender Maßnahmen wie einer allgemeinen Entmilitarisierung, dem Abzug von Scharfschützen von der ehemaligen Frontlinie (Line of Contact), dem Rückzug armenischer Truppen aus allen besetzten Gebieten Aserbaidschans um Bergkarabach und die Wiedererlangung der aserbaidschanischen Kontrolle, einem Mechanismus zur aktiven Verhütung von Zwischenfällen und Untersuchung von Verletzungen des Waffenstillstands an der Kontaktlinie, dem Recht aller Binnenvertriebenen und Flüchtlinge, zu ihren Wohnorten und ihrem Eigentum zurückzukehren, sowie internationaler Sicherheitsgarantien, die eine echte multinationale Friedensmission umfassen, um geeignete vereinbarte Bedingungen für die zukünftige rechtsverbindliche freie Willensäußerung bezüglich des endgültigen Status von Bergkarabach zu schaffen;

4. is van oordeel dat de Europese Raad vaak besluiten neemt zonder vooraf grondig de mogelijke financiële gevolgen ervan te onderzoeken; herinnert eraan dat het Verdrag van Nice en met name de bepalingen met betrekking tot de verantwoordelijkheden en de omvang van de instellingen, eveneens een aanzienlijke impact op rubriek 5 zullen hebben zodra het in werking treedt; wijst erop dat de administratieve uitgaven van nieuwe instrumenten, zoals het Europees veiligheids- en defensiebeleid, de juridische samenwerking en de nauwere samenwerking eveneens aanzienlijke gevolgen voor rubriek 5 kunnen hebben; is daarom van oordeel dat besluiten over nieuwe initiatieven vergezeld moeten gaan van een onderzoek naar hun vermoedelijke budgettaire gevolgen, met inbegrip van het feit dat ze verenigbaar moeten zijn met de bestaande maxima van de financiële vooruitzichten;
4. vertritt die Ansicht, dass die Schlussfolgerungen der Europäischen Räte häufig ohne angemessene Prüfung der möglichen finanziellen Konsequenzen angenommen werden; verweist darauf, dass der Vertrag von Nizza, insbesondere die Bestimmungen, die den Verantwortungsbereich und die Größe der Organe betreffen, nach seinem Inkrafttreten ebenfalls erhebliche Auswirkungen auf Rubrik 5 haben wird; erinnert daran, dass die Verwaltungsausgaben für die neuen Instrumente wie etwa die Europäische Sicherheits- und Verteidigungspolitik, die Justitielle Zusammenarbeit oder die Verstärkte Zusammenarbeit ebenfalls erhebliche Auswirkungen auf Rubrik 5 haben werden; ist daher der Ansicht, dass bei den Schlussfolgerungen zu neuen Initiativen auch ihre voraussichtlichen Auswirkungen auf den Haushalt geprüft werden sollten, einschließlich ihrer Vereinbarkeit mit den derzeitigen Obergrenzen der Finanziellen Vorausschau;

8. neemt nota van de mededeling van zijn secretaris-generaal dat er momenteel in de parlementaire Administratie geen tuchtrechtelijke procedures aanhangig zijn; juicht het toe dat het Bureau reeds op 1 december 1999, dus al vóór de beraadslagingen over de kwijting voor 1998, op voorstel van de secretaris-generaal een bestuurlijk onderzoek heeft ingesteld; neemt kennis van het besluit van het Bureau van 13 juni 2000 om in verband met de zaak-Frederiksen geen eis tot schadevergoeding uit hoofde van artikel 22 van het Ambtenarenstatuut in te stellen; neemt er nota van dat dit besluit berust op het feit dat bij het bestuurlijk onderzoek geen aanknopingspunten konden worden vastgesteld voor "grove schuld” van afzonderlijke personen, als bedoeld in artikel 22 van het Ambtenarenstatuut; wijst er evenwel op dat het bestuurlijk onderzoek zowel problemen bij de interne besluitvorming aan het licht heeft gebracht als de neiging om procesrisico's in relatie tot zogenaamde "principiële” overwegingen te veronachtzamen; trekt uit het bovenstaande de conclusie dat een hernieuwde beoordeling van de zaak en een nieuwe inschatting van de procesrisico's op een aanzienlijk eerder tijdstip op hun plaats zouden zijn geweest; herinnert aan paragraaf 23 van voornoemde resolutie van 13 april 2000, waarin de Juridische Dienst wordt verzocht het Bureau voorafgaande aan diens besluiten te informeren over procesrisico's, met name in het licht van reeds gewezen arresten in personeelskwesties; juicht het besluit van het Bureau van 13 juni 2000 toe om ondervoorzitters Lienemann en Provan opdracht te geven na te gaan of verdere interne bestuurlijke hervormingen noodzakelijk zijn om soortgelijke procesontwikkelingen te voorkomen; gelast zijn Bureau de bevoegde commissies op de hoogte te stellen van zijn conclusies terzake;
8. nimmt die Mitteilung des Generalsekretärs zur Kenntnis, daß gegenwärtig keine Disziplinarverfahren in der Parlamentsverwaltung anhängig sind; begrüßt, daß das Präsidium bereits am 1. Dezember 1999, also bereits vor den Beratungen zur Entlastung 1998, auf Vorschlag des Generalsekretärs eine administrative Untersuchung eingeleitet hat; nimmt die Entscheidung des Präsidiums vom 13. Juni 2000 zur Kenntnis, wonach im Zusammenhang mit dem Frederiksen-Fall keine Regreßforderungen, gestützt auf Artikel 22 des Beamtenstatuts, erhoben werden; nimmt zur Kenntnis, daß diese Entscheidung darauf gegründet ist, daß die administrative Untersuchung keine Anhaltspunkte für "schwerwiegendes Verschulden” von Einzelpersonen im Sinne von Artikel 22 des Beamtenstatuts feststellen konnte; weist aber darauf hin, daß die administrative Untersuchung sowohl Probleme bei den internen Entscheidungsabläufen als auch die Neigung offengelegt hat, Prozeßrisiken im Verhältnis zu angeblichen "prinzipiellen” Erwägungen zu vernachlässigen; zieht aus dem Vorgang den Schluß, daß zu einem wesentlichen früheren Zeitpunkt eine Neubetrachtung des Falls und eine neue Abschätzung der Prozeßrisiken angebracht gewesen wäre; erinnert an Ziffer 23 seiner obengenannten Entschließung vom 13. April 2000, in der der Juristische Dienst aufgefordert wird, das Präsidium vor dessen Entscheidungen über Prozeßrisiken zu informieren, insbesondere im Lichte bereits ergangener Urteile in Personalangelegenheiten; begrüßt die Entscheidung des Präsidiums vom 13. Juni 2000, wonach Vizepräsidentin Lienemann und Viezepräsident Provan damit beauftragt sind zu prüfen, ob zur Vermeidung ähnlicher Prozeßausgänge weitere interne Verwaltungsreformen notwendig sind; beauftragt das Präsidium, die zuständigen Ausschüsse über seine Schlußfolgerungen in dieser Angelegenheit zu informieren;