Vertaling van "justitie besloten " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Hof van Justitie van de Europese Unie [ Europees Hof van Justitie | Hof van Justitie EG | Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen | Hof van Justitie van de Europese Unie (instelling) | HvJ [acronym] HvJEG ]
Gerichtshof der Europäischen Union [ EG-Gerichtshof | EuGH [acronym] Europäischer Gerichtshof | Gemeinschaftsgerichtsbarkeit | Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften | Gerichtshof der Europäischen Union (Organ) ]

een klacht indienen bij het Hof van Justitie van de Europese Unie | een zaak aanhangig maken bij het Hof van Justitie van de Europese Unie | een zaak voor het Hof van Justitie van de Europese Unie brengen | zich tot het Hof van Justitie van de Europese Unie wenden
beim Gerichtshof anhängig machen | beim Gerichtshof Klage erheben | den Gerichtshof anrufen | den Gerichtshof befassen

Hof van Justitie (EU) [ Hof van Justitie (instantie) ]
Gerichtshof (EU) [ Gerichtshof (Instanz) ]

besloten vennootschap | besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid | BVBA | B.V. [Abbr.]
Gesellschaft mit beschränkter Haftung | PGmbH | Privatgesellschaft mit beschränkter Haftung | GmbH [Abbr.]

Europees Hof van Justitie | Hof | Hof van Justitie | Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen | HvJEG [Abbr.]
Gerichtshof | Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften | EuGH [Abbr.]

advies Hof van Justitie (EU) [ advies van het Hof van Justitie ]
Stellungnahme des Gerichtshofs (EU) [ Stellungnahme des Gerichtshofs EG ]

beleidsambtenaar juridische zaken | beleidsmedewerker justitie | beleidsambtenaar justitie | beleidsmedewerker juridische zaken
Rechtsreferentin | Referentin für Rechtsfragen | Referent für Rechtsfragen | Referent für Rechtsfragen/Referentin für Rechtsfragen

eenpersoons besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
Privatgesellschaft mit beschränkter Haftung mit einem Alleingesellschafter

besloten ruimten reinigen | kleine ruimten reinigen
enge Räume reinigen

operationeel directeur van een rechtbank | rechtbankmanager | directeur bedrijfsvoering hof van justitie | directeur bedrijfsvoering van een rechtbank
Gerichtsverwalterin | Justizverwalterin | Gerichtsverwalter/Gerichtsverwalterin | Justizverwalter

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

In de Altmark-zaak, heeft het Hof van Justitie besloten dat een staatsmaatregel niet binnen de werkingssfeer van artikel 107, lid 1, van het Verdrag valt, wanneer de maatregel te beschouwen is als „een compensatie die de tegenprestatie vormt voor de prestaties die de begunstigde ondernemingen hebben verricht om openbaredienstverplichtingen uit te voeren, zodat deze ondernemingen in werkelijkheid geen financieel voordeel ontvangen en die maatregel dus niet tot gevolg heeft dat deze ondernemingen in vergelijking met ondernemingen die met hen concurreren, in een gunstiger mededingingspositie worden geplaatst” (34).
In der Rechtssache Altmark stellte der Gerichtshof fest, dass eine staatliche Maßnahme nicht unter Artikel 107 Absatz 1 AEUV fällt, „soweit sie als Ausgleich anzusehen ist, der die Gegenleistung für Leistungen bildet, die von den Unternehmen, denen sie zugutekommt, zur Erfüllung gemeinwirtschaftlicher Verpflichtungen erbracht werden, so dass diese Unternehmen in Wirklichkeit keinen finanziellen Vorteil erhalten und die genannte Maßnahme somit nicht bewirkt, dass sie gegenüber den mit ihnen im Wettbewerb stehenden Unternehmen in eine günstigere Wettbewerbsstellung gelangen“ (34).

De Europese Commissie heeft besloten Tsjechië, Luxemburg, Nederland, Polen, Roemenië en Zweden naar het Hof van Justitie te verwijzen wegens niet-omzetting van wetgeving met betrekking tot herstel en afwikkeling van banken (BRRD).
Die Europäische Kommission hat beschlossen, die Tschechische Republik, Luxemburg, die Niederlande, Polen, Rumänien und Schweden vor dem Gerichtshof der EU wegen Nichtumsetzung der Rechtsvorschriften über die Sanierung und Abwicklung von Banken zu verklagen (BRRD).

De Europese Commissie heeft besloten België voor het Hof van Justitie van de Europese Unie te brengen vanwege de belastingwetgeving waarin inkomsten uit onroerend goed verschillend worden beoordeeld.
Die Europäische Kommission hat beschlossen, Belgien vor dem Gerichtshof der Europäischen Union zu verklagen.

In oktober 2009 heeft de Commissie besloten om België voor het Hof van Justitie te dagen (IP/09/1491).
Im Oktober 2009 beschloss die Kommission dann, gegen Belgien Klage vor dem Europäischen Gerichtshof zu erheben (IP/09/1491).

In antwoord op de opmerkingen van de afdeling wetgeving van de Raad van State over het redelijk verband van evenredigheid tussen de aangewende middelen en het beoogde doel, heeft de minister van Justitie uitgelegd dat, « door het bedrag dat moet worden volgestort voor het oprichten door één enkele persoon van een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid niet te wijzigen, men de oprichting van dit soort vennootschappen niet bemoeilijkt » (ibid., p. 5) :
Zur Beantwortung der Anmerkungen der Gesetzgebungsabteilung des Staatsrates hinsichtlich des vernünftigen Zusammenhangs der Verhältnismässigkeit zwischen den eingesetzten Mitteln und dem angestrebten Ziel erklärte die Justizministerin, « indem der Betrag, der zur Gründung einer PGmbHmA gezeichnet werden muss, nicht geändert wird, wird die Gründung einer solchen Art von Gesellschaft nicht komplizierter gemacht » (ebenda, S. 5):

« Schendt artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, in de versie ervan die van toepassing was na de wijziging ervan bij het koninklijk besluit van 26 december 1998 (met inwerkingtreding op 1 januari 1999) en vóór de wijziging ervan bij de artikelen 55 en 56 van de programmawet van 27 april 2007, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk of in onderlinge samenhang gelezen, in zoverre het de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie zou verbreken tussen twee groepen van opdrachtgevers die oorspronkelijk onderworpen waren aan dezelfde verplichtingen die hun werden opgelegd bij artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de voormelde wet naar gelang van de keuze van de door hen aangestelde dienstverrichters die werken dienden uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 waarbij de werkzaamheden worden vastgesteld waarop de bepalingen van artikel 30bis van toepassing zijn, waarbij de eerste groep die wordt vertegenwoordigd door de in België gevestigde opdrachtgevers die een niet in België geregistreerde buitenlandse medecontractant kiezen, te zijnen bate het voordeel van het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, §§ 3 en 4, van de wet van 27 juni 1969 (onder voorbehoud evenwel van de restrictieve afwijkingsregeling bepaald in artikel 30bis, § 4, vierde lid, van de wet van 27 juni 1969) niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhav ...
« Verstösst Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28. Dezember 1944 über die soziale Sicherheit der Arbeitnehmer in der nach seiner Abänderung durch den königlichen Erlass vom 26. Dezember 1998 (mit Wirkung vom 1. Januar 1999) und vor seiner Abänderung durch die Artikel 55 und 56 des Programmgesetzes vom 27. April 2007 anwendbaren Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, einzeln oder in Verbindung miteinander, insofern er die Grundsätze der Gleichheit und Nichtdiskriminierung zwischen zwei Gruppen von Auftraggebern und Bauherren, die ursprünglich den gleichen, durch Artikel 30bis §§ 3 und 4 des vorerwähnten Gesetzes ihnen auferlegten Verpflichtungen unterlagen, je nach der Wahl der von ihnen eingesetzten Dienstleister, die mit der Durchführung von Arbeiten im Sinne des königlichen Erlasses vom 5. Oktober 1978, in dem die den Bestimmungen von Artikel 30bis unterliegenden Tätigkeiten festgelegt werden, beauftragt worden sind, verletzen würde, wobei die eine Gruppe, die durch die in Belgien ansässigen Auftraggeber und Bauherren vertreten wird, welche einen nicht in Belgien registrierten ausländischen Vertragspartner wählen, zu ihren Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (Slg., 2006, S. 10653) in Anspruch nehmen kann, mit dem Belgien wegen der Verletzung der aufgrund des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten, in der innerstaatlichen belgischen Rechtsordnung anwendbaren Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs ihm obliegenden Verpflichtungen verurteilt wurde, wodurch auf Unvereinbarkeit von Artikel 30bis §§ 3 und 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 (jedoch vorbehaltlich der in Artikel 30bis § 4 Absatz 4 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 vorgesehenen restriktiven Abweichungsregelung) mit dem europäischen Recht zu schliessen ist, und zwar in Anbetracht des vorliegenden Auslandsbe ...

« Schendt artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 tot herziening van de besluitwet van 28 december 1944 betreffende de maatschappelijke zekerheid der arbeiders, in de versie ervan die van toepassing was vóór de wijziging ervan bij artikel 1 van het koninklijk besluit van 26 december 1998, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, afzonderlijk of in onderlinge samenhang gelezen, in zoverre het de beginselen van gelijkheid en niet-discriminatie zou verbreken tussen twee groepen van opdrachtgevers die oorspronkelijk onderworpen waren aan dezelfde verplichtingen die hun werden opgelegd bij artikel 30bis, § 1, van de voormelde wet naar gelang van de keuze van de door hen aangestelde dienstverrichters die de werken dienden uit te voeren bedoeld in het koninklijk besluit van 5 oktober 1978 waarbij de werkzaamheden worden vastgesteld waarop de bepalingen van artikel 30bis van toepassing zijn, waarbij de eerste groep die wordt vertegenwoordigd door de in België gevestigde opdrachtgevers die een niet in België geregistreerde buitenlandse medecontractant kiezen, te zijnen bate het voordeel van het absolute gezag van gewijsde kan aanvoeren van het arrest inzake niet-nakoming uitgesproken op 9 november 2006 door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen (Jur., 2006, p. 10653), dat België heeft veroordeeld wegens schending van de verplichtingen waartoe het gehouden is krachtens het in de artikelen 49 en 50 van het EG-Verdrag verankerde beginsel van het vrije verkeer van dienstverrichters dat toepasbaar is in de Belgische interne rechtsorde, waarbij kan worden besloten dat artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 niet in overeenstemming is met het Europees recht, rekening houdend met het onderhavige vreemdelingschap, een situatie die ertoe zou leiden dat de vertegenwoordigers van de eerste groep zich uiteindelijk zouden kunnen vrijstellen van de hun bij artikel 30bis, § 1, van de wet van 27 juni 1969 opgelegde verplichtingen en sancties, terwijl de in België ...
« Verstösst Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 zur Revision des Erlassgesetzes vom 28. Dezember 1944 über die soziale Sicherheit der Arbeitnehmer in der vor seiner Abänderung durch Artikel 1 des königlichen Erlasses vom 26. Dezember 1998 anwendbaren Fassung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, einzeln oder in Verbindung miteinander, insofern er die Grundsätze der Gleichheit und Nichtdiskriminierung zwischen zwei Gruppen von Auftraggebern und Bauherren, die ursprünglich den gleichen, durch Artikel 30bis § 1 des vorerwähnten Gesetzes ihnen auferlegten Verpflichtungen unterlagen, je nach der Wahl der von ihnen eingesetzten Dienstleister, die mit der Durchführung der Arbeiten im Sinne des königlichen Erlasses vom 5. Oktober 1978, in dem die den Bestimmungen von Artikel 30bis unterliegenden Tätigkeiten festgelegt werden, beauftragt worden sind, verletzen würde, wobei die eine Gruppe, die durch die in Belgien ansässigen Auftraggeber und Bauherren vertreten wird, welche einen nicht in Belgien registrierten ausländischen Vertragspartner wählen, zu ihren Gunsten die absolute Rechtskraft des am 9. November 2006 in Sachen Vertragsverletzung vom Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften verkündeten Urteils (Slg., 2006, S. 10653) in Anspruch nehmen kann, mit dem Belgien wegen der Verletzung der aufgrund des in den Artikeln 49 und 50 des EG-Vertrags verankerten, in der innerstaatlichen belgischen Rechtsordnung anwendbaren Grundsatzes des freien Dienstleistungsverkehrs ihm obliegenden Verpflichtungen verurteilt wurde, wodurch auf Unvereinbarkeit von Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 mit dem europäischen Recht zu schliessen ist, und zwar in Anbetracht des vorliegenden Auslandsbezugs, wobei diese Situation dazu führen würde, dass die Vertreter der ersten Gruppe sich letztendlich den durch Artikel 30bis § 1 des Gesetzes vom 27. Juni 1969 ihnen auferlegten Verpflichtungen und Sanktionen entziehen könnten, während ein in Belgien ansässiger Auftragg ...

In zijn arrest van 16 december 1975 met betrekking tot het Europese Suikerkartel (gevoegde zaken nrs. 40-48, 50, 54 tot en met 56, 111, 113 en 114/93, "Suiker Unie" en anderen /Commissie) (13) heeft het Hof van Justitie voor recht verklaard dat de criteria coördinatie en samenwerking, zoals vastgelegd in de rechtspraak van het Hof van Justitie, welke in het geheel niet vereist dat er een werkelijk "plan" zou moeten zijn uitgewerkt, dienen te worden verstaan in het licht van de in de verdragsvoorschriften inzake de mededinging besloten voorstelling, dat iedere ondernemer zelfstandig moet bepalen welk beleid hij op de gemeenschappelijke markt zal voeren.
In seinem Urteil vom 16. Dezember 1975 zum europäischen Zuckerkartell (verbundene Rechtssachen 40 bis 48, 50, 54 bis 56, 111, 113 und 114/73, Suiker Unie und andere/Kommission (13) führte der Europäische Gerichtshof aus, daß die Kriterien der Koordination und Kooperation, die in der ständigen Rechtsprechung des Gerichtshofs verankert sind, nicht die Ausarbeitung eines eigentlichen Plans verlangen, sondern im Sinne des Grundgedankens der Wettbewerbsvorschriften des Vertrags zu verstehen sind, wonach jeder Unternehmer selbständig zu bestimmen hat, welche Politik er auf dem Gemeinsamen Markt zu betreiben gedenkt.

2. Verzekeringen a) 3e richtlijn levensverzekeringsbedrijf en niet-levensverzekeringsbedrijf De Commissie heeft besloten bij het Hof van Justitie een beroep tegen Spanje in te stellen wegens het niet-naleven van de verplichting de nationale uitvoeringsmaatregelen tot omzetting van de Richtlijnen 92/49/EEG (3e richtlijn van de Raad inzake het "niet-levensverzekeringsbedrijf" van 18 juni 1992) en Richtlijn 92/96/EEG (3e richtlijn van de Raad betreffende het "levensverzekeringsbedrijf" van 10 november 1992) mede te delen. Deze richtlijnen, waardoorhetverrichten vandienstenophet gebiedvanhetlevensverzekerings- en het niet-levensverzekeringsbedrijf op basis van een communautaire vergunning wordt geliberaliseerd, zijn op 1.1.1994 in werking getreden. b) Overeenkomst verzekeringen EG/Zwitserland De Commissie heeft besloten bij het Hof van Justitie een beroep aanhangig te maken tegen Spanje, Ierland en Luxemburg wegens de niet-mededeling van de nationale uitvoeringsmaatregelen tot omzetting van Richtlijn 91/371/EEG (Richtlijn van de Raad van 20 juni 1991 inzake de toepassing van de Overeenkomst tussen de Europese Economische Gemeenschap en de Zwitserse Bondsstaat betreffende het directe verzekeringsbedrijf, met uitzondering van de levensverzekeringsbranche).
Diese Richtlinien, mit denen der Dienstleistungsverkehr in den Bereichen Lebens- und Schadensversicherung auf der Grundlage einer einzigen, gemeinschaftsweit gültigen Zulassung liberalisiert wird, sind am 1.1.1994 in Kraft getreten. b) Versicherungsabkommen EG/Schweiz Die Kommission beabsichtigt, vor dem Gerichtshof Klage gegen Spanien, Irland und Luxemburg zu erheben, da diese ihre Vorschriften zur Durchführung der Richtlinie 91/371/EWG (Richtlinie des Rates vom 20. Juni 1991 über die Anwendung des Abkommens zwischen der Europäischen Wirtschaftsgemeinschaft und der Schweizerischen Eidgenossenschaft betreffend die Direktversicherung mit Ausnahme der Lebensversicherung) nicht mitgeteilt wurden.

- Staatssteun nr. 125/94 - Buitengewoon beheer van bedrijven die zich in staat van insolventie bevinden wegens de verplichting tot terugbetaling van met de gemeenschappelijke markt onverenigbare steun - Italië De Commissie heeft besloten tot inleiding van de onderzoeksprocedure van artikel 93, lid 2, van het EG-Verdrag ten overstaan van de Italiaanse wet nr. 80/1993 met het oog op het buitengewoon beheer, met gelijktijdige opschorting van faillissementsprocedures en de verlening van de garantie van de Staat voor schulden met betrekking tot ondernemingen, die zich in staat van insolventie bevinden wegens de verplichting tot terugbetaling van steun die onverenigbaar is verklaard met de gemeenschappelijke markt door besluiten van de Europese Commissie en arresten van het Hof van Justitie.
- Staatliche Beihilfe N 125/94 - Sonderverwaltung für Unternehmen, die durch die Rückzahlung vertragswidriger Beihilfen zahlungsunfähig werden - Italien Die Kommission beschloß die Einleitung eines Ermittlungsverfahrens nach Artikel 93 Absatz 2 des EG-Vertrages wegen eines italienischen Gesetzes (80/1993), wonach Unternehmen, die zahlungsunfähig geworden sind, weil Beihilfen, die sie vom Staat bekommen haben, von der Kommission oder dem Europäischen Gerichtshof für vertragswidrig erklärt worden sind, so daß sie sie nun zurückzahlen müssen.