Vertaling van "kamer van beroep overgelegde documenten " (Nederlands → Duits) :

subsidiair, en enkel voor het geval dat het Gerecht de bij het beroep voor de kamer van beroep overgelegde documenten niet-ontvankelijk verklaart en deze documenten van wezenlijk belang acht voor de toewijzing van de hogere voorziening, de bestreden beslissing te vernietigen omdat het recht om gehoord te worden niet in acht is genomen en het recht van verweer is geschonden, en de zaak voor de beslissing ten gronde naar de nietigheidsafdeling te verwijzen;
hilfsweise, nur wenn das Gericht der Ansicht sein sollte, dass die zusammen mit der Beschwerde der Beschwerdekammer vorgelegten Dokumente unzulässig seien und diese Dokumente für wesentlich für den Erfolg des Rechtsmittels halten sollte, die angefochtene Entscheidung wegen Nichtbeachtung des Rechts auf Anhörung und wegen Verstoßes gegen das Verteidigungsrecht aufzuheben und die Sache zur Entscheidung in der Sache an die Nichtigkeitsabteilung zurückzuverweisen;

Het wordt immers in punt 21 van de bestreden beslissing niet vermeld onder de door verzoekster voor de kamer van beroep overgelegde aanvullende documenten, en de kamer van beroep heeft het evenmin vermeld in het kader van de beoordeling van de door verzoekster verstrekte bewijzen.
Es wird nämlich nicht in der Aufzählung der von der Klägerin vor der Beschwerdekammer zusätzlich vorgelegten Dokumente in Rn. 21 der angefochtenen Entscheidung genannt, und die Beschwerdekammer hat es auch nicht im Rahmen der Beurteilung der von der Klägerin vorgelegten Beweise erwähnt.

Ten tweede zij aangaande de door verzoekster in de bijlagen 5 en 6 bij de opmerkingen van 27 januari 2012 overgelegde documenten opgemerkt dat uit de punten 14 tot en met 16 van de bestreden beslissing blijkt dat de kamer van beroep deze in aanmerking heeft genomen en deze niet heeft aanvaard.
Zweitens ist, was die von der Klägerin in den Anlagen 5 und 6 ihrer Stellungnahme vom 27. Januar 2012 vorgelegten Dokumente betrifft, festzustellen, dass ausweislich der Rn. 14 bis 16 der angefochtenen Entscheidung die Beschwerdekammer sich mit diesen Dokumenten befasst und sie zurückgewiesen hat.

Dit document strekt dus tot aanvulling van de inhoud van de voor de onderzoeker overgelegde verklaring onder ede van verzoeksters promotie- en evenementendirecteur, die – zoals de kamer van beroep in punt 23 van de bestreden beslissing, met overname van de overwegingen van de onderzoeker, heeft aangegeven – cijfers inzake de omvang van de verkopen bevat die niet zijn uitgesplitst per land, het globale bedrag voor de Unie niet aangeven, en niet worden bevestigd door andere documenten, zoals facturen.
Dieses Dokument soll somit den Inhalt der beeideten Erklärung des Direktors für Marketing und Events der Klägerin ergänzen, die dem Prüfer vorgelegt worden war und die, wie die Beschwerdekammer in Rn. 23 der angefochtenen Entscheidung unter Wiedergabe von Erwägungen des Prüfers ausgeführt hat, Zahlen zum Absatzvolumen enthält, die nicht nach Ländern aufgeschlüsselt sind, nicht den Gesamtbetrag für die Union erkennen lassen und nicht durch weitere Dokumente wie beispielsweise Rechnungen bestätigt werden.

Evenwel dient te worden opgemerkt dat de omstandigheid dat de kamer van beroep niet alle argumenten van een partij en alle door haar overgelegde bewijzen heeft vermeld, of niet op elk van deze argumenten of bewijzen heeft geantwoord, op zich niet volstaat voor de vaststelling dat de kamer van beroep heeft geweigerd deze in aanmerking te nemen [arrest van 9 december 2010, Tresplain Investments/BHIM – Hoo Hing (Golden Elephant Brand), T‑303/08, Jurispr., EU:T:2010:505, punt 46].
Allein daraus, dass die Beschwerdekammer nicht sämtliche Argumente oder Beweise eines Beteiligten wiedergegeben oder beantwortet hat, kann aber nicht geschlossen werden, dass die Beschwerdekammer es abgelehnt hätte, sie zu berücksichtigen (Urteil vom 9. Dezember 2010, Tresplain Investments/HABM – Hoo Hing [Golden Elephant Brand], T‑303/08, Slg, EU:T:2010:505, Rn. 46).

Aangevoerde middelen: schending van regel 50, lid 1, van verordening nr. 2868/95 van de Commissie en artikelen 76, 8 en 8, lid 2, sub c, van verordening nr. 207/2009 van de Raad, aangezien de kamer van beroep (i) geen gebruik heeft gemaakt van haar recht om de feiten ambtshalve te onderzoeken en rekening te houden met feiten die het resultaat van de oppositie waarschijnlijk kunnen beïnvloeden; (ii) blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door „Pierre Robert” niet als een algemeen bekend merk te beschouwen; (iii) haar verplichtingen niet is nagekomen door geen rekening te houden met de in bijlage 1 opgenomen en bij de instelling van de oppositie overgelegde bewijsstukken; en (iv) door het certificaat van het Zweedse octrooi- en merkenbureau, dat is overgelegd voordat de oppositieafdeling een beslissing heeft genomen, niet te aanvaarden
Klagegründe: Verstoß gegen Regel 50 Abs. 1 der Verordnung Nr. 2868/95 der Kommission und gegen die Art. 76, 8 und 8 Abs. 2 Buchst. c der Verordnung Nr. 207/2009 des Rates, da die Beschwerdekammer (i) ihre Befugnis zur Ermittlung des Sachverhalts von Amts wegen verkannt und Tatsachen außer Acht gelassen habe, die offensichtlich Auswirkungen auf die Entscheidung über den Widerspruch haben könnten, (ii) rechtsfehlerhaft festgestellt habe, dass „Pierre Robert“ keine bekannte Marke sei, (iii) einen Fehler begangen habe, indem sie die Beweise in dem zusammen mit der Widerspruchsschrift eingereichten Anhang 1 nicht berücksichtigt habe, und (iv) einen Fehler begangen habe, indem sie die vor der Entscheidung der Widerspruchsabteilung eingereichte Urkunde des Schwedischen Patent- und Registrieramtes nicht zugelassen habe.

de beslissing van de eerste kamer van beroep van het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) van 7 december 2011 in zaak R 2463/2010-1 vernietigen, en bijgevolg het BHIM gelasten de door verzoekster overgelegde bewijsstukken inzake het bestaan, de geldigheid en de draagwijdte van het oudere merk te beoordelen;
die Entscheidung der Ersten Beschwerdekammer des Harmonisierungsamts für den Binnenmarkt (Marken, Muster und Modelle) vom 7. Dezember 2011 in der Sache R 2463/2010-1 aufzuheben und dem HABM aufzugeben, die von ihr vorgelegten Beweise für das Bestehen, die Gültigkeit und den Schutzumfang der älteren Marke zu würdigen;

Aangevoerde middelen: schending van artikel 42, leden 2 en 3, juncto artikel 15, lid 1, sub a, van verordening nr. 207/2009 van de Raad, op grond dat de kamer van beroep het materiaal ter staving van het gebruik van het merk onjuist heeft beoordeeld, aangezien: (i) er onvoldoende opgaven zijn van de activiteit, tijd, plaats en omvang van gebruik van het merk; (ii) er onvoldoende opgave is van de wijze van gebruik van het merk; en (iii) het door opposant overgelegde bewijsmateriaal niet volstaat om aan te tonen dat het oudere merk in de vijf jaar vóór de publicatie van het betwiste merk normaal is gebruikt op het relevante grondgebied.
Klagegründe: Verstoß gegen Art. 42 Abs. 2 und 3 in Verbindung mit Art. 15 Abs. 1 Buchst. a der Verordnung Nr. 207/2009 des Rates, weil die Beschwerdekammer die zum Nachweis der Benutzung der Marke vorgelegten Dokumente fehlerhaft gewürdigt habe, da i) es keine hinreichenden Angaben in Bezug auf die Aktivität, die Zeit, den Ort und den Umfang der Benutzung der Marke gebe, ii) es keine hinreichenden Angaben in Bezug auf die Art der Benutzung der Marke gebe und iii) die von dem Widersprechenden beigebrachten Beweise nicht ausreichten, um nachzuweisen, dass die ältere Marke in dem relevanten Gebiet während des Zeitraums von fünf Jahren vor dem Tag der Veröffentlichung der angegriffenen Marke ernsthaft benutzt worden sei

Volgens rekwirant heeft het Gerecht artikel 74, lid 2, van verordening (EG) nr. 40/94 onjuist uitgelegd door te oordelen dat de kamer van beroep op goede gronden door rekwirant overgelegde documenten en bewijsstukken niet in aanmerking heeft genomen.
Das Gericht habe Art. 74 Abs. 2 der Verordnung (EG) Nr. 40/94 durch die Feststellung falsch ausgelegt, dass die Beschwerdekammer die vom Rechtsmittelführer vorgelegten Schriftstücke und Beweismittel zu Recht nicht berücksichtigt habe.

Aldus heeft de kamer van beroep de bestreden beslissing rechtgezet door te preciseren dat de inschrijvingsaanvraag op basis van artikel 7, lid 3, van verordening nr. 40/94 eveneens werd afgewezen, op grond dat het door verzoekster overgelegde bewijsmateriaal niet volstond als bewijs dat het aangevraagde merk door het gebruik ervan onderscheidend vermogen had verkregen.
Sie hat daher die Anmeldung gemäß dieser Regel geprüft und die angefochtene Entscheidung dahin berichtigt, dass die Anmeldung auch nach Art. 7 Abs. 3 der Verordnung Nr. 40/94 zurückgewiesen werde, weil die von der Klägerin eingereichten Nachweise nicht genügten, um eine durch Benutzung der Anmeldemarke erworbene Unterscheidungskraft zu belegen.