Vertaling van "kleinere banken onder " (Nederlands → Duits) :

Het GTM, de tweede pijler van de bankenunie, geeft de Europese Centrale Bank rechtstreeks toezichthoudende bevoegdheden over de banken in de eurozone, ook al blijven kleinere banken onder de directe verantwoordelijkheid van nationale toezichthouders vallen.
Der SSM, der zweite Pfeiler der Bankenunion, überträgt der Europäischen Zentralbank direkte Aufsichtsbefugnisse über die Banken des Euro-Währungsgebiets, kleinere Banken unterstehen jedoch weiterhin der unmittelbaren Zuständigkeit der nationalen Aufsichtsbehörden.

12. spreekt zijn tevredenheid uit over het feit dat de onderhandelingen talrijke verbeteringen hebben opgeleverd met betrekking tot de financieringsvoorwaarden voor het MKB; beschouwt in het bijzonder het besluit om kredieten tot 1 miljoen euro aan MKB's onder de gereguleerde particuliere leningportefeuille te laten vallen als een belangrijke stap voorwaarts; verzoekt de Commissie niettemin na te gaan of dat bedrag van 1 miljoen euro niet nog verder kan worden opgetrokken; wijst erop dat de invoering van een bijkomend kwantitatief diversificatiecriterium (0,2%-grens) een onterechte en nutteloze belasting zou meebrengen voor het op het MKB gerichte werk van kleinere banken; dringt er echter ter vergemakkelijking van MKB-financieringen bij de nationale regelgevende instanties en de instanties die zorgen voor het toezicht op banken op aan om de vorming van "MKB-retail pools" door meerdere zelfstandig blijvende kredietinstellingen, niet buitenproportioneel te bemoeilijken door officiële vereisten met betrekking tot gegevensbescherming en bankgeheim; dringt aan op een verdere terugdringing van het risicogewicht voor het MKB via de "retail loan"-drempel;
12. begrüßt die zahlreichen Verbesserungen, die im Hinblick auf die Finanzierungsbedingungen von KMU im Laufe der Verhandlungen erreicht wurden; betrachtet insbesondere die Einordnung von Krediten an KMU bis 1 Mio. EUR in das regulatorische Retailportfolio als wichtigen Schritt; fordert jedoch die Kommission auf, zu prüfen, ob nicht ein höherer Betrag als 1 Mio. EUR angesetzt werden müsste; betont, dass die Einführung eines zusätzlichen quantitativen Granularitätskriteriums (0,2%- Grenze) eine ungerechtfertigte und unnötige Belastung des KMU-Geschäfts kleinerer Banken wäre; fordert aber zur Erleichterung von KMU-Finanzierungen die nationalen Regulatoren und Banküberwacher auf, die Bildung von KMU-retail pools durch mehrere selbständig bleibende Kreditinstitute nicht durch formelle Auflagen des Datenschutzes und des Bankgeheimnisses unverhältnismäßig zu erschweren; fordert eine weitere Reduzierung der Risikogewichtung für KMU über die retail-loan-Schwelle;

12. spreekt zijn tevredenheid uit over het feit dat de onderhandelingen talrijke verbeteringen hebben opgeleverd met betrekking tot de financieringsvoorwaarden voor het MKB; beschouwt in het bijzonder het besluit om kredieten tot 1 miljoen euro aan MKB's onder de gereguleerde particuliere leningportefeuille te laten vallen als een belangrijke stap voorwaarts; verzoekt de Commissie niettemin na te gaan of dat bedrag van 1 miljoen euro niet nog verder kan worden opgetrokken; wijst erop dat de invoering van een bijkomend kwantitatief diversificatiecriterium (0,2%-grens) een onterechte en nutteloze belasting zou meebrengen voor het op het MKB gerichte werk van kleinere banken; dringt er echter ter vergemakkelijking van MKB-financieringen bij de nationale regelgevende instanties en de instanties die zorgen voor het toezicht op banken op aan om de vorming van “MKB-retail pools” door meerdere zelfstandig blijvende kredietinstellingen, niet buitenproportioneel te bemoeilijken door officiële vereisten met betrekking tot gegevensbescherming en bankgeheim; dringt aan op een verdere terugdringing van het risicogewicht voor het MKB via de “retail loan”-drempel;
12. begrüßt die zahlreichen Verbesserungen, die im Hinblick auf die Finanzierungsbedingungen von KMU im Laufe der Verhandlungen erreicht wurden; betrachtet insbesondere die Einordnung von Krediten an KMU bis 1 Mio. € in das regulatorische Retailportfolio als wichtigen Schritt; fordert jedoch die Kommission auf, zu prüfen, ob nicht ein höherer Betrag als 1 Mio. € angesetzt werden müsste; betont, dass die Einführung eines zusätzlichen quantitativen Granularitätskriteriums (0,2%- Grenze) eine ungerechtfertigte und unnötige Belastung des KMU-Geschäfts kleinerer Banken wäre; fordert aber zur Erleichterung von KMU-Finanzierungen die nationalen Regulatoren und Banküberwacher auf, die Bildung von KMU-retail pools durch mehrere selbständig bleibende Kreditinstitute nicht durch formelle Auflagen des Datenschutzes und des Bankgeheimnisses unverhältnismäßig zu erschweren; fordert eine weitere Reduzierung der Risikogewichtung für KMU über die retail-loan-Schwelle;

7. onderstreept dat het nieuwe stelsel voor kapitaaltoereikendheid er onder geen enkel beding toe mag leiden dat als gevolg van regelgevingsvereisten het Europese bankwezen wordt geconsolideerd of dat enige instelling in de sector financiële diensten ten opzichte van haar internationale concurrenten een concurrentienadeel ondervindt, dat de lasten die de naleving van de regeling meebrengt ook voor kleinere instellingen gemakkelijk te dragen moeten zijn, en dat instellingen die alleen de standaardbenadering toepassen, niet benadeeld mogen worden; dringt, in verband met het in QIS 3 duidelijk aan het licht gebrachte grote verschil qua impact van de vereisten inzake kapitaaltoereikendheid van de instellingen, aan op een overgangstermijn met een regeling die alle banken de mogelijkheid biedt hun risicostructuur aan het nieuwe stelsel aan te passen, bijvoorbeeld door een floor/cap-regeling;
7. betont, dass das neue Eigenkapitalregime keinesfalls zu einer regulatorisch induzierten Konsolidierung des europäischen Bankenwesens führen darf oder dazu, dass eine Institution des Finanzdienstleistungssektors wettbewerbsmäßig im Vergleich zu ihren internationalen Partnern benachteiligt wird, und dass die Regelungen auch für kleinere Institute handhabbar sein sollten; vertritt die Auffassung, dass Institute, die lediglich den Standardansatz anwenden, nicht benachteiligt werden dürfen; fordert angesichts der in der QIS 3 deutlich gewordenen großen Variationsbreite der Ergebnisse auf die Eigenkapitalanforderungen an die Institute eine Übergangsfrist mit Regelungen, die allen Banken die Anpassung ihrer Risikostruktur an das neue Regime, beispielsweise durch eine floor/cap-Regelung, ermöglichen;