Vertaling van "kosteloos persoonlijk zeker " (Nederlands → Duits) :

Tenzij hij zijn onvermogen frauduleus organiseerde, bevrijdt de rechtbank geheel of gedeeltelijk elke natuurlijke persoon die zich kosteloos persoonlijk zeker stelde voor de gefailleerde, wanneer zij vaststelt dat diens verbintenis niet in verhouding met zijn inkomsten en met zijn patrimonium is.
Stellt das Gericht fest, dass die Verpflichtung der natürlichen Personen, die für den Konkursschuldner unentgeltlich eine persönliche Sicherheit geleistet haben, in keinem Verhältnis zu ihren Einkünften und ihrem Vermögen steht, werden diese Personen ganz oder teilweise entlastet, sofern sie ihre Zahlungsunfähigkeit nicht in betrügerischer Absicht bewirkt haben.

2. « Schendt artikel 10, 1°, van de wet van 20 juli 2005 tot wijziging van de faillissementswet van 8 augustus 1997, en houdende diverse fiscale bepalingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat dit artikel voor de lopende faillissementen die nog niet afgesloten zijn op het ogenblik van de inwerkingtreding van de wet van 20 juli 2005 voorziet in de sanctie van bevrijding van de persoonlijke zekersteller bij gebrek aan opgave door de schuldeiser, daar waar de opgaveplicht - gelet op de finaliteit van de wet van 20 juli 2005 - enkel tot doel kan hebben de personen die daadwerkelijk in aanmerking kunnen komen voor de bevrijding, met name de natuurlijke personen die zich kosteloos persoonlijk zeker hebben gesteld van die mogelijkheid op de hoogte te brengen, terwijl door de ongenuanceerde formulering van art. 10, 1°, van de wet van 20 juli 2005 ook persoonlijke zekerstellers die niet voor de bevrijding in aanmerking komen, zoals rechtspersonen die zich persoonlijk zeker gesteld hebben of natuurlijke personen wiens zekerstelling niet kosteloos is, bevrijd worden door het enkele feit dat zij niet werden opgegeven en terwijl de voormelde personen - indien zij wel zouden opgegeven worden - niet eens voor de bevrijding in aanmerking zouden komen omdat zij geen natuurlijke personen zijn of omdat hun engagement niet kosteloos is ?
2. « Verstösst Artikel 10 Nr. 1 des Gesetzes vom 20. Juli 2005 zur Abänderung des Konkursgesetzes vom 8. August 1997 und zur Festlegung verschiedener steuerrechtlicher Bestimmungen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem diese Bestimmung bei laufenden Konkursverfahren, die bei Inkrafttreten des Gesetzes vom 20. Juli 2005 noch nicht aufgehoben sind, die Sanktion der Entlastung desjenigen, der eine persönliche Sicherheit geleistet hat, in Ermangelung einer Angabe durch den Gläubiger vorsieht, während die Angabepflicht - in Anbetracht der Finalität des Gesetzes vom 20. Juli 2005 - nur zum Ziel haben kann, jene Personen, die tatsächlich für die Entlastung in Frage kommen, und zwar die natürlichen Personen, die unentgeltlich eine persönliche Sicherheit geleistet haben, über diese Möglichkeit zu informieren, während durch die undifferenzierte Formulierung von Artikel 10 Nr. 1 des Gesetzes vom 20. Juli 2005 auch Personen, die eine persönliche Sicherheit geleistet haben, aber nicht für die Entlastung in Betracht kommen, wie juristische Personen, die eine persönliche Sicherheit geleistet haben, oder natürliche Personen, deren Sicherheitsleistung nicht unentgeltlich ist, durch den blossen Umstand entlastet werden können, dass sie nicht angegeben worden sind, und während die vorerwähnten Personen - wenn sie wohl angegeben worden wären - nicht einmal für die Entlastung in Betracht kämen, weil sie keine natürlichen Personen sind oder weil ihre Verpflichtung nicht unentgeltlich ist?

1. « Schendt de combinatie van de artikelen 4 en 10, 1°, van de wet van 20 juli 2005 tot wijziging van de faillissementswet van 8 augustus 1997, en houdende diverse fiscale bepalingen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, doordat deze artikelen zonder enige redelijke verantwoording een verschil in behandeling invoeren tussen enerzijds schuldeisers die beschikken over persoonlijke zekerheden in nieuwe faillissementen, die openvallen vanaf de datum van inwerkingtreding van de wet van 20 juli 2005, vermits ingevolge artikel 4 de schuldeisers voor de nieuwe faillissementen, die openvallen vanaf de datum van inwerkingtreding van de wet van 20 juli 2005, enkel opgave dienen te doen van de natuurlijke personen die zich kosteloos persoonlijk zeker hebben gesteld voor de gefailleerde daar waar krachtens artikel 10 van diezelfde wet de schuldeisers - voor de lopende faillissementen die nog niet afgesloten zijn op het ogenblik van de inwerkingtreding van de wet van 20 juli 2005 - opgave dienen te doen van alle persoonlijke zekerstellers zonder onderscheid, bij gebrek waaraan die zekerstellers bevrijd zijn ?
1. « Verstösst die Verbindung der Artikel 4 und 10 Nr. 1 des Gesetzes vom 20. Juli 2005 zur Abänderung des Konkursgesetzes vom 8. August 1997 und zur Festlegung verschiedener steuerrechtlicher Bestimmungen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem diese Bestimmungen ohne jede vernünftige Rechtfertigung einen Behandlungsunterschied von Gläubigern herbeiführen, die über persönliche Sicherheiten verfügen, in neuen Konkursen, die ab dem Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 20. Juli 2005 eröffnet werden, da aufgrund von Artikel 4 die Gläubiger bei neuen Konkursen, die ab dem Datum des Inkrafttretens des Gesetzes vom 20. Juli 2005 eröffnet werden, nur die natürlichen Personen anzugeben haben, die für den Konkursschuldner unentgeltlich eine persönliche Sicherheit geleistet haben, während kraft Artikel 10 desselben Gesetzes die Gläubiger - bei laufenden Konkursverfahren, die bei Inkrafttreten des Gesetzes vom 20. Juli 2005 noch nicht aufgehoben sind - alle Personen, die eine persönliche Sicherheit geleistet haben, ohne Unterschied anzugeben haben, in dessen Ermangelung diese Personen entlastet sind?

- tussen de vóór het faillissement uit de echt gescheiden echtgenoot van de gefailleerde en de persoon die zich kosteloos persoonlijk zeker stelde voor de gefailleerde, terwijl de vóór het faillissement uit de echt gescheiden echtgenoot nooit de regeling zal kunnen genieten van de persoon die zich kosteloos persoonlijk zeker stelde voor de gefailleerde, hoewel het mogelijk is dat zijn verbintenis niet voortvloeide uit winstbejag, maar gewoon het gevolg was van de toepassing van het huwelijksvermogensstelsel, zoals bijvoorbeeld artikel 221 en/of de systematische praktische gevolgen van artikel 1418 van het Burgerlijk Wetboek ?
- zwischen dem vor dem Konkurs geschiedenen Ehepartner des Konkursschuldners und demjenigen, der unentgeltlich eine persönliche Sicherheit für den Konkursschuldner geleistet hat, während der vor dem Konkurs geschiedene Ehepartner niemals in den Genuss der Regelung der unentgeltlichen persönlichen Sicherheitsleistung gelangen kann, obwohl sich seine Verpflichtung statt aus Gewinnstreben lediglich aus der Anwendung des Güterstands ergeben kann, beispielsweise aus Artikel 221 und/oder den systematischen praktischen Konsequenzen von Artikel 1418 des Zivilgesetzbuches?

- tussen de vóór het faillissement uit de echt gescheiden echtgenoot van de gefailleerde en de persoon die zich kosteloos persoonlijk zeker stelde voor de gefailleerde, terwijl de vóór het faillissement uit de echt gescheiden echtgenoot nooit de regeling zal kunnen genieten van de persoon die zich kosteloos persoonlijk zeker stelde voor de gefailleerde, hoewel het mogelijk is dat zijn verbintenis niet voortvloeide uit winstbejag, maar gewoon het gevolg was van de toepassing van het huwelijksvermogensstelsel, zoals bijvoorbeeld artikel 221 en/of de systematische praktische gevolgen van artikel 1418 van het Burgerlijk Wetboek ?
- zwischen dem vor dem Konkurs geschiedenen Ehepartner des Konkursschuldners und demjenigen, der unentgeltlich eine persönliche Sicherheit geleistet hat, während der vor dem Konkurs geschiedene Ehepartner niemals in den Genuss der Regelung der unentgeltlichen persönlichen Sicherheitsleistung gelangen kann, obwohl sich seine Verpflichtung statt aus Gewinnstreben lediglich aus der Anwendung des Güterstands ergeben kann, beispielsweise aus Artikel 221 und/oder den systematischen praktischen Konsequenzen von Artikel 1418 des Zivilgesetzbuches?