Traduction de «lange termijn ontbreken » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

ontbreken van gevoel van eigenwaarde | ontbreken van gevoel van zelfachting
mangelndes Selbstvertrauen | mangelndes Selbstwertgefühl

ontbreken van een gevoel van eigenwaarde | ontbreken van een gevoel van zelfachting
mangelndes Selbstwertgefühl

doelstellingen voor de middellange termijn en de lange termijn samenbrengen | duidelijke planning hebben voor de verre toekomst | doelstellingen voor de middellange en lange termijn plannen | doelstellingen voor de middellange termijn en de lange termijn verenigen
mittel- bis langfristige Ziele ausarbeiten | mittel- und langfristige Ziele aufstellen | langfristige Ziele anstreben | mittel- bis langfristige Ziele planen

stadsaanleg op lange termijn | stadsplanning op lange termijn | stedebouwkundige planning op lange termijn
Stadtentwicklungsplanung

middellang krediet [ krediet op middellange termijn ]
mittelfristiger Kredit

financiering op lange termijn [ Eltif | Europese langetermijnbeleggingsinstelling | investering op de lange termijn | langetermijninvesteringsfonds ]
langfristige Finanzierung [ ELTIF | europäischer langfristiger Investmentfonds | langfristige Investition | langfristige Kapitalanlage | langfristiger Investmentfonds ]

langlopend krediet [ krediet op lange termijn ]
langfristiger Kredit

doelstellingen op middellange termijn managen | 0.0 | doelstellingen op middellange termijn beheren
mittelfristige Zielsetzungen bewältigen | mittelfristige Zielvorgaben anstreben | mittelfristige Ziele erreichen | mittelfristige Ziele verwirklichen

termijn
Zeitraum

doelstellingen op korte termijn implementeren | kortetermijndoelstellingen implementeren
kurzfristige Ziele umsetzen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Daaruit volgt dat het ontbreken, in de in het geding zijnde bepalingen, van een termijn die aan de gewestelijke administratie wordt opgelegd om over te gaan tot de ambtshalve heffing waarin artikel 14 van de in het geding zijnde ordonnantie voorziet, namelijk de termijn voor ambtshalve heffing vermeld in B.2.1, een onverantwoord verschil in behandeling doet ontstaan tussen de door de prejudiciële vraag beoogde categorieën van belastingplichtigen.
Folglich wird durch das Fehlen einer Frist, die der Regionalverwaltung auferlegt wird, um die in Artikel 14 der fraglichen Ordonnanz vorgesehene Besteuerung von Amts wegen vorzunehmen, nämlich die im Falle der Besteuerung von Amts wegen vorgesehene Frist, die in B.2.1 erwähnt wurde, in den fraglichen Bestimmungen ein ungerechtfertigter Behandlungsunterschied zwischen den in der Vorabentscheidungsfrage erwähnten Kategorien von Steuerpflichtigen eingeführt.

Indien de aanvrager nalaat de verzochte aanvullende informatie te verstrekken binnen de door de Autoriteit of de Commissie in overleg met de aanvrager vastgestelde termijn, kan het ontbreken van die informatie gevolgen hebben voor het advies van de Autoriteit of voor een eventuele toelating en bijwerking van de Unielijst.
Stellt der Antragsteller innerhalb der von der Behörde oder der Kommission nach Anhörung des Antragstellers festgelegten Frist die angeforderten ergänzenden Informationen nicht zur Verfügung, kann sich dies auf das Gutachten der Behörde oder auf eine mögliche Zulassung und Aktualisierung der Unionsliste auswirken.

Het kan niet worden aanvaard dat elk uitdrukkelijk of stilzwijgend besluit van de administratie, of het nu ontoereikend of niet gemotiveerd is, voor welke kwalificatie een inhoudelijk onderzoek nodig is, op elk moment het voorwerp kan vormen van een verzoek om aanvulling van de motivering, waardoor de ambtenaren of personeelsleden een nieuwe termijn zouden krijgen voor de indiening van een klacht binnen drie maanden vanaf de ontvangst van de aanvullende motivering, daar het ontbreken of de ontoereikendheid van de motivering van een besluit in de zin van artikel 90, lid 1, van het Statuut nu juist kan of zelfs moet worden aangevoerd in het kader van een klacht en dus naar behoren door de administratie kan worden gecorrigeerd in het besluit waarbij zij zich uitspreekt over die klacht.
Es kann nicht zugelassen werden, dass bei jeder ausdrücklichen oder stillschweigenden Entscheidung – unabhängig davon, ob sie unzureichend oder gar nicht begründet ist, was sich erst nach einer Prüfung in der Sache feststellen lässt – jederzeit ein Antrag auf ergänzende Begründung gestellt werden kann, wodurch den Beamten und sonstigen Bediensteten eine neue Frist von drei Monaten für die Einlegung einer Beschwerde, die mit dem Erhalt der ergänzenden Begründung beginnt, eingeräumt würde, obschon die fehlende oder unzureichende Begründung einer Entscheidung im Sinne von Art. 90 Abs. 1 des Statuts gerade im Rahmen einer Beschwerde gerügt und somit von der Verwaltung in der Entscheidung über diese Beschwerde gegebenenfalls entsprechend korrigiert werden kann und muss.

„Openbare dienst — Tijdelijk functionaris — Selectieprocedure — Besluit tot afwijzing van de sollicitatie in het stadium van de voorselectie, na onderzoek door een selectiecomité — Ontbreken van een klacht binnen de statutaire termijn tegen het besluit tot afwijzing van de sollicitatie — Verzoek om inlichtingen — Antwoord van het TAOBG zonder heronderzoek van het besluit tot afwijzing van de sollicitatie — Klacht tegen dat antwoord — Niet-eerbiediging van de precontentieuze procedure — Kennelijke niet-ontvankelijkheid — Artikel 81 van het Reglement voor de procesvoering”
„Öffentlicher Dienst — Bediensteter auf Zeit — Auswahlverfahren — Entscheidung über die Ablehnung der Bewerbung im Stadium der Vorauswahl nach Prüfung durch einen Auswahlausschuss — Keine Beschwerde gegen die Entscheidung über die Ablehnung der Bewerbung innerhalb der im Statut vorgesehenen Frist — Auskunftsersuchen — Antwort der Einstellungsbehörde ohne Überprüfung der Entscheidung über die Ablehnung der Bewerbung — Beschwerde gegen diese Antwort — Nichteinhaltung des vorgerichtlichen Verfahrens — Offensichtliche Unzulässigkeit — Art. 81 der Verfahrensordnung“

Evenzo heeft artikel 90, lid 1, van het Statuut, dat op grond van artikel 46 RAP van toepassing is op tijdelijk functionarissen, zelf betrekking op het geval waarin het – per definitie niet gemotiveerde – ontbreken van antwoord bij het verstrijken van de termijn van vier maanden vanaf de indiening van het verzoek, gelijkstaat aan een stilzwijgend afwijzend besluit waartegen een klacht kan worden ingediend, zodat de motivering die het TAOBG in dat geval geeft door de tijdelijk functionaris pas in het contentieuze stadium kan worden betwist.
Ebenso erfasst Art. 90 Abs. 1 des Statuts, der auf Bedienstete auf Zeit gemäß Art. 46 der BSB anwendbar ist, den Fall, dass innerhalb der Frist von vier Monaten ab der Einreichung des Antrags keine Antwort – und damit naturgemäß keine Begründung – gegeben wird, was als stillschweigende Ablehnung gilt, gegen die eine Beschwerde zulässig ist, so dass die von der Einstellungsbehörde vorgebrachten Gründe in diesem Fall von dem Bediensteten auf Zeit erst im gerichtlichen Verfahren angefochten werden können.

Aldus is de wetgever tegemoetgekomen aan het arrest van het Hof nr. 158/2009 van 20 oktober 2009, waarin het heeft geoordeeld dat het ontbreken van enige termijn, in het voorheen geldende artikel 356 van het WIB 1992, voor de fiscale administratie om een subsidiaire aanslag in te dienen na een vernietiging van de bestreden aanslag door de rechter, afbreuk deed aan het rechtszekerheidsbeginsel, terwijl artikel 355 van dat Wetboek de fiscale administratie toestaat een nieuwe aanslag te vestigen binnen een termijn van drie maanden nadat de beslissing tot vernietiging van een aanslag, genomen door de directeur van de belastingen of door de door hem gedelegeerde ambtenaar, niet meer voor de rechter kan worden gebracht.
Somit ist der Gesetzgeber dem Entscheid des Gerichtshofes Nr. 158/2009 vom 20. Oktober 2009 entgegengekommen, in dem dieser erkannt hat, dass das Fehlen jeglicher Frist in dem vorher geltenden Artikel 356 des EStGB 1992 für die Steuerverwaltung zur Vorlage einer Ersatzsteuer nach einer Ungültigkeitserklärung der angefochtenen Veranlagung durch den Richter dem Rechtssicherheitsgrundsatz Abbruch tat, während Artikel 355 dieses Gesetzbuches es der Steuerverwaltung erlaubt, eine neue Steuer festzulegen innerhalb dreier Monate ab dem Datum, an dem gegen den Beschluss des Steuerdirektors oder des von ihm beauftragten Beamten zur Ungültigkeitserklärung einer Veranlagung keine Beschwerde vor Gericht mehr eingereicht werden kann.

2. « Schenden de artikelen 71 van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn en 23, tweede lid, van de wet van 11 april 1995 tot invoering van het ' handvest ' van de sociaal verzekerde de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang met het algemeen rechtsbeginsel van de rechten van de verdediging en met het recht op een eerlijk proces, gewaarborgd bij artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat zij voorzien in een verschillende behandeling - door geen beroepstermijn op straffe van verval te doen lopen in het ene geval en door een dergelijke termijn te laten ingaan in het andere geval - van, enerzijds, de aanvragers van maatschappelijke dienstverlening ten aanzien van wie een beslissing is genomen die niet voldoet aan alle vereisten van artikel 14, eerste lid, van de wet van 11 april 1995 en, anderzijds, de aanvragers van maatschappelijke dienstverlening ten aanzien van wie het OCMW geen beslissing heeft genomen binnen de daartoe gestelde termijn, terwijl het gaat om categorieën van personen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden vanuit het standpunt van het ontbreken van een volledige informatie die het hun mogelijk moet maken zinvol een beroep in te stellen ?
2. « Verstossen die Artikel 71 des Grundlagengesetzes vom 8. Juli 1976 über die öffentlichen Sozialhilfezentren und 23 Absatz 2 des Gesetzes vom 11. April 1995 zur Einführung der ' Charta ' der Sozialversicherten gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit dem allgemeinen Rechtsgrundsatz der Verteidigungsrechte und mit dem in Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention verankerten Recht auf ein faires Verfahren, indem sie eine unterschiedliche Behandlung - d.h. dadurch, dass sie in einem Fall keine zur Vermeidung des Verfalls vorgesehene Rechtsmittelfrist und im anderen Fall wohl eine solche Frist einsetzen lassen - der Antragsteller auf Sozialhilfe, denen gegenüber eine Entscheidung getroffen wurde, die nicht sämtliche Erfordernisse nach Artikel 14 Absatz 1 des Gesetzes vom 11. April 1995 erfüllt, einerseits und der Antragsteller auf Sozialhilfe, denen gegenüber das ÖSHZ innerhalb der ihm dazu gesetzten Frist keine Entscheidung getroffen hat, andererseits vorsehen, wenngleich es sich um Kategorien von Personen handelt, die sich aus dem Blickwinkel des Nichtvorhandenseins einer vollständigen Information heraus, die es ihnen erlauben würde, in zweckdienlicher Weise ein Rechtsmittel einzulegen, in vergleichbaren Situationen befinden?

2. « Schenden de artikelen 71 van de organieke wet van 8 juli 1976 betreffende de openbare centra voor maatschappelijk welzijn en 23, tweede lid, van de wet van 11 april 1995 tot invoering van het ' handvest ' van de sociaal verzekerde de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang met het algemeen rechtsbeginsel van de rechten van de verdediging en met het recht op een eerlijk proces, gewaarborgd bij artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat zij voorzien in een verschillende behandeling - door geen beroepstermijn op straffe van verval te doen lopen in het ene geval en door een dergelijke termijn te laten ingaan in het andere geval - van, enerzijds, de aanvragers van maatschappelijke dienstverlening ten aanzien van wie een beslissing is genomen die niet voldoet aan alle vereisten van artikel 14, eerste lid, van de wet van 11 april 1995 en, anderzijds, de aanvragers van maatschappelijke dienstverlening ten aanzien van wie het OCMW geen beslissing heeft genomen binnen de daartoe gestelde termijn, terwijl het gaat om categorieën van personen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden vanuit het standpunt van het ontbreken van een volledige informatie die het hun mogelijk moet maken zinvol een beroep in te stellen ?
2. « Verstossen die Artikel 71 des Grundlagengesetzes vom 8. Juli 1976 über die öffentlichen Sozialhilfezentren und 23 Absatz 2 des Gesetzes vom 11. April 1995 zur Einführung der 'Charta' der Sozialversicherten gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit dem allgemeinen Rechtsgrundsatz der Verteidigungsrechte und mit dem in Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention verankerten Recht auf ein faires Verfahren, indem sie eine unterschiedliche Behandlung - d.h. dadurch, dass sie in einem Fall keine zur Vermeidung des Verfalls vorgesehene Rechtsmittelfrist und im anderen Fall wohl eine solche Frist einsetzen lassen - der Antragsteller auf Sozialhilfe, denen gegenüber eine Entscheidung getroffen wurde, die nicht sämtliche Erfordernisse nach Artikel 14 Absatz 1 des Gesetzes vom 11. April 1995 erfüllt, einerseits und der Antragsteller auf Sozialhilfe, denen gegenüber das ÖSHZ innerhalb der ihm dazu gesetzten Frist keine Entscheidung getroffen hat, andererseits vorsehen, wenngleich es sich um Kategorien von Personen handelt, die sich aus dem Blickwinkel des Nichtvorhandenseins einer vollständigen Information heraus, die es ihnen erlauben würde, in zweckdienlicher Weise ein Rechtsmittel einzulegen, in vergleichbaren Situationen befinden?

Verschillende lidstaten zijn van oordeel dat het ontbreken van een termijn voor het indienen van een verzoek om een asielzoeker "terug te nemen" contraproductief werkt op de doeltreffendheid van het systeem.
Mehrere Mitgliedstaaten sind der Ansicht, dass das Fehlen von Fristen für Gesuche um Wiederaufnahme von Asylbewerbern der Effizienz des Systems schadet.

« Schendt artikel 21, tweede lid, van de gecoördineerde wetten op de Raad van State de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat volgens die bepaling, wanneer de verzoekende partij in een geschil voor de Raad van State de termijn voor het indienen van een memorie van wederantwoord of een aanvullende memorie niet eerbiedigt, het ontbreken van het belang moet worden vastgesteld, terwijl aan de verwerende partij die de termijn voor het indienen van een memorie van antwoord niet eerbiedigt geen gelijke sanctie wordt opgelegd ?
« Verstösst Artikel 21 Absatz 2 der koordinierten Gesetze über den Staatsrat gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem dieser Bestimmung zufolge, wenn die klagende Partei in einem Rechtsstreit vor dem Staatsrat die für die Einreichung eines Gegenerwiderungsschriftsatzes oder eines Erläuterungsschriftsatzes vorgesehene Frist nicht einhält, das Fehlen des Interesses festzustellen ist, während der beklagten Partei, die die für die Einreichung eines Erwiderungsschriftsatzes vorgesehene Frist nicht einhält, keine ähnliche Sanktion auferlegt wird?