Als eerste grief voert rekwirante aan dat het Gerecht blijk heeft gegeven van een onjuiste rechtsopvatting door artikel 81 EG (thans artikel 101 VWEU) in strijd met het in artikel 49, lid 1, van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: „Handvest”) verankerde legaliteitsbeginsel (nullum crimen sine lege en nulla poena sine lege) zo extensief uit te leggen dat de in een rechtsstaat vereiste mate van bepaaldheid en voorzienbaarheid van de bestanddelen van het strafbare feit van artikel 81 EG in het onderhavige geval niet voorhanden is.
Mit dem ersten Rechtsmittelgrund rügt die Rechtsmittelführerin, dass das Gericht dadurch einen Rechtsfehler begangen habe, dass es Art. 81 EG (jetzt: Art. 101 AEUV) unter Verstoß gegen den in Art. 49 Abs. 1 der Charta der Grundrechte der Europäischen Union (Grundrechtecharta, „GRC“) verankerten Gesetzmäßigkeits- grundsatz (nullum crimen sine lege und nulla poena sine lege) derart extensiv ausgelegt habe, dass das rechtsstaatlich geforderte Maß an Bestimmtheit und Vorhersehbarkeit des Tatbestandes von Art. 81 EG im vorliegenden Fall nicht mehr gegeben sei.
