Vertaling van "leven te beslissen " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

beslissen over de zaak ten gronde | ten gronde beslissen
in der Sache selbst urteilen

uitspraak over de grond van het geschil doen | over de zaak zelf beslissen
zur Sache entscheiden | in der Sache selbst entscheiden

in kort geding beslissen
im Eilverfahren entscheiden

met eenparigheid van stemmen beslissen
einstimmig befinden

Europees jaar voor levenslang leren | Europees Jaar voor onderwijs en opleiding tijdens de gehele loop van het leven | Europees jaar voor onderwijs en scholing tijdens het gehele leven | Europees Jaar voor permanente educatie
Europäisches Jahr des lebensbegleitenden Lernens | Europäisches Jahr für lebenlanges Lernen

actieprogramma voor de beroepsopleiding van jongeren en de voorbereiding van jongeren op het leven als volwassene en in een beroep | Actieprogramma voor de opleiding en voorbereiding van jongeren op het leven als volwassene en in een beroep | PETRA [Abbr.]
Aktionsprogramm für die Berufsbildung Jugendlicher und zur Vorbereitung der Jugendlichen auf das Erwachsenen- und Erwerbsleben | PETRA [Abbr.]

beslissen
entscheiden

eerbiediging van het privé-leven [ recht op privacy | recht op privé-leven ]
Schutz der Privatsphäre [ Recht auf Respektierung der Privatsphäre ]

voor het leven
auf Lebenszeit

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Dergelijk geweld verhindert mensen zelf over hun leven te beslissen.
Solch eine Verletzung von Grundrechten verhindert ein selbstbestimmtes Leben.

Alja Isakovic uit Slovenië, een van de organisatoren van de EU-programmeerweek: "Technologie bepaalt ons leven voor een groot deel, en ik vind niet dat een kleine groep mensen mag beslissen waarvoor en hoe we technologie gebruiken.
Die Slowenin Alja Isakovic, eine der Mitorganisatorinnen der EU-Code Week, sagte hierzu: „Technik formt unser Leben.

Ten derde voeren de verzoekende partijen aan dat de bestreden bepaling minderjarige kinderen wier ouders beslissen om de voorwaarden van de met de Dienst Vreemdelingenzaken gesloten overeenkomst, bedoeld in artikel 74/9, § 3, tweede lid, van de wet van 15 december 1980, niet na te leven, discrimineert ten opzichte van minderjarige kinderen wier ouders beslissen om die overeenkomst wel na te leven.
Drittens machen die klagenden Parten geltend, dass die angefochtene Bestimmung minderjährige Kinder, deren Eltern sich dafür entscheiden würden, die Bedingungen der mit dem Ausländeramt geschlossenen Vereinbarung im Sinne von Artikel 74/9 § 3 Absatz 2 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 nicht einzuhalten, gegenüber minderjährigen Kindern, deren Eltern sich dafür entscheiden würden, diese Vereinbarung einzuhalten, diskriminiere.

Een nationaal agentschap kan beslissen om hogere beurzen toe te kennen aan een kleiner aantal studenten (zoals bijvoorbeeld in Bulgarije, Cyprus en Turkije gebeurt), of lagere beurzen aan een groter aantal studenten (zoals bijvoorbeeld in Frankrijk en Italië). Het moet zich wel houden aan het plafond voor beurzen dat door de Europese Commissie voor elk land van bestemming wordt vastgelegd (zie de gids voor het programma Een Leven Lang Leren).
Die nationale Agentur kann darüber entscheiden, ob höhere Stipendien an weniger Studierende (wie dies z. B. in Bulgarien, Zypern und der Türkei der Fall ist) oder geringere Stipendien an mehr Studierende ausgezahlt werden (z. B. in Frankreich und Italien). Dabei muss sie jedoch die von der Europäischen Kommission für jedes Zielland festgelegten Höchstsätze für Stipendien einhalten (siehe Leitfaden des Programms für lebenslanges Lernen).

De verwijzende rechter ondervraagt het Hof over de bestaanbaarheid, met artikel 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van de voorwaarde van tenlasteneming van de bloedverwanten in de opgaande lijn door het kind, bedoeld in artikel 40, § 6, van de wet van 15 december 1980, vóór de wijziging ervan bij artikel 19 van de wet van 25 april 2007, indien die bepaling wordt geïnterpreteerd « in die zin [.] dat het minderjarige Belgische kind wiens bloedverwanten in de opgaande lijn die niet de Belgische nationaliteit hebben, niet te zijnen laste zijn, ofwel ervan moet afzien te leven in het land waarvan het de nationaliteit heeft, ofwel ervan moet afzien te leven met zijn ouders indien die laatstgenoemden beslissen terug te keren naar hun land van herkomst ».
Der vorlegende Richter fragt den Hof, ob die Bedingung der Kostenübernahme für die Verwandten in aufsteigender Linie durch das Kind, die in Artikel 40 § 6 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 vor dessen Abänderung durch Artikel 19 des Gesetzes vom 25. April 2007 vorgesehen sei, mit Artikel 22 des Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, vereinbar sei, wenn diese Bestimmung dahingehend ausgelegt werde, « dass das minderjährige belgische Kind, dessen Verwandte in aufsteigender Linie, die nicht die belgische Staatsangehörigkeit haben, nicht zu seinen Lasten sind, entweder darauf verzichten muss, in dem Land, dessen Staatsangehörigkeit es hat, zu leben, oder darauf verzichten muss, mit seinen Eltern zu leben, wenn Letztere sich dafür entscheiden, in ihr Herkunftsland zurückzukehren ».

« Schendt het vroegere artikel 40, § 6, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, in zoverre het een voorwaarde oplegt van tenlasteneming van de bloedverwanten in de opgaande lijn door het kind, in die zin geïnterpreteerd dat het minderjarige Belgische kind wiens bloedverwanten in de opgaande lijn die niet de Belgische nationaliteit hebben, niet te zijnen laste zijn, ofwel ervan moet afzien te leven in het land waarvan het de nationaliteit heeft, ofwel ervan moet afzien te leven met zijn ouders indien die laatstgenoemden beslissen terug te keren naar hun land van herkomst, artikel 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, goedgekeurd bij de wet van 13 mei 1955 ?
« Verstösst der frühere Artikel 40 § 6 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern, indem er eine Bedingung der Kostenübernahme durch das Kind für die Verwandten in aufsteigender Linie auferlegt, dahingehend ausgelegt, dass das minderjährige belgische Kind, dessen Verwandte in aufsteigender Linie, die nicht die belgische Staatsangehörigkeit haben, nicht zu seinen Lasten sind, entweder darauf verzichten muss, in dem Land, dessen Staatsangehörigkeit es hat, zu leben, oder darauf verzichten muss, mit seinen Eltern zu leben, wenn Letztere sich dafür entscheiden, in ihr Herkunftsland zurückzukehren, gegen Artikel 22 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 8 der durch das Gesetz vom 13. Mai 1955 genehmigten Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten?

In de tweede prejudiciële vraag ondervraagt de verwijzende rechter het Hof over de bestaanbaarheid, met artikel 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, van de voorwaarde van tenlasteneming van de bloedverwanten in de opgaande lijn door het kind, bedoeld in artikel 40, § 6, van de wet van 15 december 1980, indien die bepaling wordt geïnterpreteerd « in die zin [.] dat het minderjarige Belgisch kind wiens bloedverwanten in de opgaande lijn die niet de Belgische nationaliteit hebben, niet te zijnen laste zijn, ofwel ervan moet afzien te leven in het land waarvan het de nationaliteit heeft, ofwel ervan moet afzien te leven met zijn ouders indien die laatstgenoemden beslissen terug te keren naar hun land van herkomst ».
In der zweiten präjudiziellen Frage fragt der vorlegende Richter den Hof, ob die Bedingung der Kostenübernahme für die Verwandten in aufsteigender Linie durch das Kind, die in Artikel 40 § 6 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 vorgesehen sei, mit Artikel 22 des Verfassung, gegebenenfalls in Verbindung mit Artikel 8 der Europäischen Menschenrechtskonvention, vereinbar sei, wenn diese Bestimmung dahingehend ausgelegt werde, « dass das minderjährige belgische Kind, dessen Verwandte in aufsteigender Linie, die nicht die belgische Staatsangehörigkeit haben, nicht zu seinen Lasten sind, entweder darauf verzichten muss, in dem Land, dessen Staatsangehörigkeit es hat, zu leben, oder darauf verzichten muss, mit seinen Eltern zu leben, wenn Letztere sich dafür entscheiden, in ihr Herkunftsland zurückzukehren ».

2. « Schendt het vroegere artikel 40, § 6, van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, in zoverre het een voorwaarde oplegt van tenlasteneming van de bloedverwanten in de opgaande lijn door het kind, in die zin geïnterpreteerd dat het minderjarig Belgisch kind wiens bloedverwanten in de opgaande lijn die niet de Belgische nationaliteit hebben, niet te zijnen laste zijn, ofwel ervan moet afzien te leven in het land waarvan het de nationaliteit heeft, ofwel ervan moet afzien te leven met zijn ouders indien die laatstgenoemden beslissen terug te keren naar hun land van herkomst, artikel 22 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, goedgekeurd bij de wet van 13 mei 1955 ?
2. « Verstösst der frühere Artikel 40 § 6 des Gesetzes vom 15. Dezember 1980 über die Einreise ins Staatsgebiet, den Aufenthalt, die Niederlassung und das Entfernen von Ausländern, indem er eine Bedingung der Kostenübernahme durch das Kind für die Verwandten in aufsteigender Linie auferlegt, dahingehend ausgelegt, dass das minderjährige belgische Kind, dessen Verwandte in aufsteigender Linie, die nicht die belgische Staatsangehörigkeit haben, nicht zu seinen Lasten sind, entweder darauf verzichten muss, in dem Land, dessen Staatsangehörigkeit es hat, zu leben, oder darauf verzichten muss, mit seinen Eltern zu leben, wenn Letztere sich dafür entscheiden, in ihr Herkunftsland zurückzukehren, gegen Artikel 22 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 8 der durch das Gesetz vom 13. Mai 1955 genehmigten Konvention zum Schutze der Menschenrechte und Grundfreiheiten?

De kortgedingrechter is van oordeel dat het doorzenden van de gegevens door de nationale autoriteiten weliswaar serieus moet worden behandeld, doch geen bindende rechtsgevolgen jegens hen in het leven roept aangezien het hun vrij blijft staan om te beslissen over het gevolg dat aan de onderzoeken van het OLAF moet worden gegeven.
Er ist der Auffassung, dass die Übermittlung von Informationen von den nationalen Behörden zwar gewissenhaft gehandhabt werden muss, diesen gegenüber aber keine verbindlichen Rechtswirkungen erzeugt, da sie die Befugnis behalten, zu entscheiden, welche Folgerungen sie aus den Untersuchungen des OLAF ziehen.