Vertaling van "lid-staten over " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

Toegang tot inlichtingen over telefoonnummers in andere Lid-Staten
Zugang zu Auskunftsdiensten in anderen Mitgliedstaaten

quotaruil tussen Lid-Staten | ruil van quota tussen Lid-Staten
Quotentausch zwischen Mitgliedstaaten

bevoegdheid van de lidstaten [ bevoegdheid van de Lid-Staten | ondersteunende bevoegdheid ]
Zuständigkeit der Mitgliedstaaten [ Zuständigkeit zur Unterstützung ]

Lid-Staten van de EU
Mitgliedstaaten der Europäischen Union

bijdrage van de lidstaten [ begrotingscompensatie | bijdrage van de Lid-Staten | budgettaire compensatie | financiële bijdrage | verlaging van de begrotingsbijdrage ]
Beitrag der Mitgliedstaaten [ Ausgleichsbeträge | Ausgleichszahlungen | Finanzbeitrag der Mitgliedstaaten ]

Besluit over de mededeling van de eerste integratie op grond van artikel 2,lid 6,van de Overeenkomst inzake textiel-en kledingprodukten [ DFI | BEI ]
[ DFI ]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De bestreden bepalingen zijn, volgens de parlementaire voorbereiding, de omzetting in Belgisch recht van artikel 13, A, lid 1, b) en c), van de Zesde Richtlijn 77/388/EEG van de Raad van 17 mei 1977 « betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der Lid-Staten inzake omzetbelasting - Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde : uniforme grondslag », dat thans artikel 132, lid 1, b) en c), is van de btw-richtlijn :
Die angefochtenen Bestimmungen setzen laut den Vorarbeiten Artikel 13 Teil A Absatz 1 Buchstaben b und c der Sechsten Richtlinie 77/388/EWG des Rates vom 17. Mai 1977 « zur Harmonisierung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Umsatzsteuern - Gemeinsames Mehrwertsteuersystem: einheitliche steuerpflichtige Bemessungsgrundlage », der nunmehr Artikel 132 Absatz 1 Buchstaben b und c der Mehrwertsteuerrichtlinie entspricht, ins belgische Recht um.

De richtlijn 77/388/EEG van de Raad van 17 mei 1977 « betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der Lid-Staten inzake omzetbelasting - Gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde : uniforme grondslag » heeft onder meer « een gemeenschappelijke lijst van vrijstellingen » willen vaststellen « met het oog op een vergelijkbare heffing van de eigen middelen in alle Lid-Staten » en heeft « een overgangsperiode noodzakelijk » geacht « om de nationale wetgevingen op bepaalde terreinen geleidelijk aan elkaar te kunnen aanpassen ».
Die Richtlinie 77/388/EEG des Rates vom 17. Mai 1977 « zur Harmonisierung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Umsatzsteuern - Gemeinsames Mehrwertsteuersystem: einheitliche steuerpflichtige Bemessungsgrundlage » geht unter anderem von dem Bemühen aus, « eine gemeinsame Liste der Steuerbefreiungen aufzustellen », und zwar « im Hinblick auf eine gleichmäßige Erhebung der eigenen Mittel in allen Mitgliedstaaten », wobei es für erforderlich gehalten wurde, dass « ein Übergangszeitraum vorgesehen » wird, « der eine schrittweise Anpassung der einzelstaatlichen Rechtsvorschriften in den betreffenden Bereichen ermöglicht ».

De richtlijn 67/228/EEG van de Raad van 11 april 1967 « betreffende de harmonisatie van de wetgevingen der Lid-Staten inzake omzetbelasting - Structuur en wijze van toepassing van het gemeenschappelijk stelsel van belasting over de toegevoegde waarde » onderwierp aan de btw de diensten welke in het binnenland door een belastingplichtige onder bezwarende titel worden verricht (artikel 2, onder a)), waarbij een belastingplichtige is ieder die zelfstandig en regelmatig, met of zonder winstoogmerk, handelingen verricht welke, onder meer, tot de werkzaamheden van een dienstverrichter behoren (artikel 4).
Durch die Richtlinie 67/228/EWG des Rates vom 11. April 1967 « zur Harmonisierung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten über die Umsatzsteuern - Struktur und Anwendungsmodalitäten des gemeinsamen Mehrwertsteuersystems » unterlagen die Dienstleistungen, die ein Steuerpflichtiger im Inland gegen Entgelt ausführt, der Mehrwertsteuer (Artikel 2 Buchstabe a), wobei als Steuerpflichtiger gilt, wer regelmäßig mit oder ohne Absicht, Gewinn zu erzielen, selbständig Leistungen erbringt, die zu den Tätigkeiten eines Erzeugers, Händlers oder Dienstleistenden gehören (Artikel 4).

Uit de prejudiciële vraag kan worden afgeleid dat de verwijzende rechter het Hof ondervraagt over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepaling met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, doordat alle betalingen die rechtstreeks of onrechtstreeks zijn verricht naar Staten zoals bedoeld in artikel 307, § 1, derde lid, van het WIB 1992 en die niet zijn aangegeven overeenkomstig die bepaling, als beroepskosten worden verworpen, zonder een onderscheid te maken naargelang de betalingen al dan niet voor werkelijke en oprechte verrichtingen werden uitgevoerd of naargelang zij al dan niet een belastingontduiking in België kunnen inhouden.
Aus der Vorabentscheidungsfrage ist abzuleiten, dass der vorlegende Richter den Gerichtshof zur Vereinbarkeit der fraglichen Bestimmung mit den Artikeln 10, 11 und 172 der Verfassung befragt, insofern alle Zahlungen, die direkt oder indirekt in Staaten im Sinne von Artikel 307 § 1 Absatz 3 des EStGB 1992 gegangen seien, und die nicht gemäß dieser Bestimmung angegeben worden seien, als Werbungskosten abgelehnt würden, ohne dass danach unterschieden werde, ob diese Zahlungen sich auf tatsächliche und ehrliche Geschäfte bezogen hätten oder ob sie eine Steuerhinterziehung in Belgien beinhalten könnten oder nicht.

– onder verwijzing naar zijn resolutie van 26 mei 1989 over een poging tot harmonisatie van het privaatrecht in de lid-staten , 6 mei 1994 over de harmonisatie van bepaalde sectoren van het privaatrecht van de lid-staten , 15 november 2001 over de harmonisatie van het burgerlijk en handelsrecht van de lidstaten en 2 september 2003 over de mededeling van de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad over een coherenter Europees verbintenissenrecht: een actieplan ,
– unter Hinweis auf seine Entschließungen vom 26. Mai 1989 zu den Bemühungen um eine Angleichung des Privatrechts der Mitgliedstaaten , vom 6. Mai 1994 zur Angleichung bestimmter Bereiche des Privatrechts der Mitgliedstaaten , vom 15. November 2001 zur Annäherung des Zivil- und Handelsrechts der Mitgliedstaaten und vom 2. September 2003 zu der Mitteilung der Kommission an das Europäische Parlament und den Rat über ein kohärentes europäisches Vertragsrecht: ein Aktionsplan ,

14. Niettegenstaande het bepaalde in lid 5, kan een staat die partij is de secretaris-generaal mededelen dat schepen, voor de toepassing van lid 13, het bij lid 2 vereiste certificaat niet aan boord behoeven te hebben of behoeven over te leggen wanneer zij havens op het grondgebied van die staat aandoen of verlaten, mits de staat die partij is en het certificaat afgeeft, de secretaris-generaal heeft medegedeeld dat hij voor alle staten die partij zijn toegankelijke elektronische bestanden bijhoudt, waaruit het bestaan van het certificaat blijkt en waardoor de staten die partij zijn bij machte zijn hun uit lid 13 voortvloeiende verplichtingen na te komen.
(14) Unbeschadet des Absatzes 5 kann ein Vertragsstaat dem Generalsekretär notifizieren, dass für die Zwecke des Absatzes 13 Schiffe nicht verpflichtet sind, beim Anlaufen oder Verlassen eines Hafens in seinem Hoheitsgebiet die nach Absatz 2 erforderliche Bescheinigung an Bord mitzuführen oder vorzuweisen, sofern der Vertragsstaat, der die Bescheinigung ausstellt, dem Generalsekretär notifiziert hat, dass er Unterlagen in elektronischer Form führt, die allen Vertragsstaaten zugänglich sind, das Vorhandensein der Bescheinigung belegen und es den Vertragsstaaten ermöglichen, ihre Verpflichtung nach Absatz 13 zu erfüllen.

[27] Richtlijn 94/55/EG van de Raad van 21 november 1994 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten inzake het vervoer van gevaarlijke goederen over de weg, PB L 319 van 12.12.1994, blz. 7, Richtlijn 96/49/EG van de Raad van 23 juli 1996 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der Lid-Staten inzake het vervoer van gevaarlijke goederen per spoor, PB L 235 van 17.9.1996, blz. 25, Richtlijn 1999/36/EG van de Raad van 29 april 1999 betreffende vervoerbare drukapparatuur PB L 138 van 1.6.1999, blz. 20.
[27] Geänderte Richtlinie 94/55/EG des Rates vom 21. November 1994 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten für den Gefahrguttransport auf der Straße, ABl. L 319 vom 12.12. 1994, S. 7. Richtlinie 96/49/EG des Rates vom 23. Juli 1996 zur Angleichung der Rechtsvorschriften der Mitgliedstaaten für die Eisenbahnbeförderung gefährlicher Güter, ABL. L 235 vom 17.9.1994, S. 25. Richtlinie 1999/36/EG des Rates vom 29. April 1999 über ortsbewegliche Druckgeräte, ABl. L 138 vom 1.6.1999, S. 20.

- zo spoedig mogelijk te besluiten tot een "gemeenschappelijk optreden" op basis van artikel K.3, lid 2 (alinea b) van het EU-Verdrag, dat ten doel heeft de kinderhandel krachtig te bestrijden, niet alleen wanneer deze handel verband houdt met de zeer ernstige gevallen van seksuele uitbuiting, maar ook wanneer deze de adoptie van een kind in een ander land beoogt; de kinderhandel zou ook bestempeld moeten worden als een "misdrijf" dat volgens het strafrecht van alle lid-staten strafbaar is; elke lid-staat zou bovendien de aansprakelijkheid (strafrechtelijke of burgerlijke aansprakelijkheid) van de erbij betrokken rechtspersonen, onverminderd de aansprakelijkheid van de er eveneens bij betrokken natuurlijke personen, moeten vaststellen en ook moeten zorgen voor toepassing jegens deze personen van richtlijn 91/305 van 10 juni 1991 over het witwassen van kapitaal; elke lid-staat zou een specifieke administratieve structuur op nationaal en/of regionaal niveau moeten oprichten die bevoegd is de kinderhandel te bestrijden en die nauw samenwerkt met de verantwoordelijke nationale instanties van de politie, de immigratie en de sociale zekerheid, alsook met soortgelijke instanties in de andere lid-staten; de lid-staten moeten de andere lid-staten op de hoogte stellen van alle hun bekend zijnde gevallen van verdwenen kinderen;
lichkeit der beteiligten juristischen Personen (unbeschadet der Verantwortlichkeit der ebenfalls beteiligten natürlichen Personen) vorsehen sowie die gegen sie gerichtete Anwendung der Richtlinie 91/305 vom 10. Juni 1991 zur Geldwäsche. Ferner müßte jeder Mitgliedstaat dafür Sorge tragen, daß auf nationaler und/oder regionaler Ebene eine spezifische Verwaltungsstruktur geschaffen wird, die zuständig ist für die Bekämpfung des Kinderhandels, und eng zusammenarbeitet mit den zuständigen nationalen Polizei- und Einwanderungsbehörden sowie den Sozialversicherungsträgern, sowie mit den vergleich-

geeft uiting aan zijn bezorgdheid over de reacties van de lid-staten op een aanbeveling van de Commissie, die tot dusver inhoudsloos waren daar een aanbeveling door de meeste lid-staten als niet-bindend wordt beschouwd;
3. äußert Bedenken über die zu erwartende Reaktion der Mitgliedstaaten auf eine Empfehlung der Kommission, die sich bisher als wirkungslos erwiesen hat, da die meisten Mitgliedstaaten sie offensichtlich als unverbindlich betrachten;