Vertaling van "lidstaat niet de bevoegdheid geeft een algemeen toepasselijke maatregel " (Nederlands → Duits) :

Szpunar leidt daaruit af dat de richtlijn een lidstaat niet de bevoegdheid geeft een algemeen toepasselijke maatregel vast te stellen als die welke in de onderhavige zaak aan de orde is (dat wil zeggen een maatregel op grond waarvan de vrijstelling van de visumplicht wordt geweigerd aan familieleden van een burger van de Unie die in het bezit zijn van een door een andere lidstaat afgegeven geldige verblijfskaart), aangezien die maatregel preventief is en niet is gebaseerd op de voorafgaande vaststelling van een concreet geval van rechtsmisbruik.
Herr Szpunar schließt daraus, dass die Richtlinie einem Mitgliedstaat nicht gestattet, eine Maßnahme mit allgemeiner Geltung wie die im vorliegenden Fall in Rede stehende zu erlassen (d. h. eine Maßnahme, die darin besteht, den Familienangehörigen eines Unionsbürgers, die Inhaber einer gültigen, von einem anderen Mitgliedstaat ausgestellten Aufenthaltskarte sind, eine Visumbefreiung zu verweigern), sofern diese Maßnahme vorsorglich erfolgt und auf keiner vorherigen Feststellung eines konkreten Rechtsmissbrauchs beruht.

Met betrekking tot het standpunt van Griekenland dat de maatregel niet selectief is, merkt de Commissie op dat een maatregel pas een algemeen karakter heeft indien deze praktisch gezien openstaat voor alle economische partijen die in een lidstaat op basis van een gelijkwaardige toegang actief zijn. Dat betekent dat het toepassingsgebied van een dergelijke maatregel de facto niet beperkt mag worden door bijvoorbeeld een discretionaire bevoegdheid van de staat om steun toe te kennen of door andere factoren die het praktische effect van de maatregel beperken.
Zur Behauptung Griechenlands, dass die Maßnahme nicht selektiver Natur war, weist die Kommission darauf hin, dass, damit eine Maßnahme allgemeiner Natur ist, alle in einem Mitgliedstaat tätigen Wirtschaftsträger konkret und unter gleichen Bedingungen Zugang zu ihr haben müssen, ohne dass sich der Anwendungsbereich aus den Gegebenheiten einschränkt, zum Beispiel durch Ausübung einer Ermessensbefugnis seitens des Staates zur Gewährung oder anderer Faktoren, die sein praktisches Ergebnis einschränken.