Door deze maatregel zal in het laatste voorbeeld geen huwelijksquotiënt meer worden verleend, doch de echtgenoot met belastbare bedrijfsinkomsten zal anderzijds als alleenstaande worden beschouwd en zodoende recht hebben op een belastingvrije som van 165 000 F (zonder indexatie) in plaats van tweemaal 130 000 F voor het gezin » (Parl. St., Kamer, 1990-1991, nr. 1366/1, p. 12).
Durch diese Massnahme wird im letztgenannten Beispiel kein Ehequotient mehr angewandt, doch der Ehepartner mit steuerpflichtigen Berufseinkünften wird andererseits als Alleinstehender betrachtet und hat als solcher Anspruch auf einen Steuerfreibetrag von 165 000 Franken (ohne Indexierung) statt zwei Mal 130 000 Franken für den Haushalt » (Parl. Dok., Kammer, 1990-1991, Nr. 1366/1, S. 12).