Luigi de Magistris voert echter aan dat hij het in zijn rol als lid van het Europees Parlement correct acht burgers te informeren over Italiaanse gerechtelijke stukken (in dit geval documenten die niet vallen onder enige vertrouwelijkheidsbepalingen) om de abnormale uitoefening van de rechterlijke functie in Italië, en met name bij de rechtbank van Catanzaro, aan de kaak te stellen. De verklaringen zouden dan ook een uitdrukking zijn van de politieke activiteit van een EP-lid, dat beschermd zou moeten zijn door het Protocol betreffende voorrechten en immuniteiten.
Luigi de Magistris trägt vor, dass er in seiner Rolle als Mitglied des Europäischen Parlaments der Auffassung sei, dass es in keiner Weise zu beanstanden sei, die Bürger über italienische Gerichtsakten (bei denen es sich um Dokumente handelte, die keiner Geheimhaltung unterlagen) zu informieren, um auf Ungereimtheiten in der Funktionsweise der Justiz in Italien und insbesondere am Gericht von Catanzaro hinzuweisen, und dass deshalb die getätigten Äußerungen Ausdruck der politischen Tätigkeit eines MdEP seien, was durch das Protokoll über die Vorrechte und Befreiungen geschützt werden sollte.