De meeste lidstaten pasten hun nationale bepalingen aan, maar in één geval verwees de Commissie de kwestie naar het Hof van Justitie, die op 22 mei 2003 [16] het volgende bepaalde: "Door niet voor te schrijven dat een werkgever voor de activiteiten op het gebied van de bescherming tegen en de preventie van beroepsrisico's in zijn bedrijf pas een beroep kan doen op externe deskundigen, indien de mogelijkheden binnen het bedrijf onvoldoende zijn, heeft het Koninkrijk der Nederlanden niet voldaan aan de verplichtingen die op hem rusten krachtens artikel 7, lid 3, van richtlijn 89/391/EEG".
Die meisten Mitgliedstaaten korrigierten ihre nationalen Vorschriften, aber einen Fall übergab die Kommission an den Gerichtshof, der am 22. Mai 2003 [16] entschied: ,Folglich ist festzustellen, dass das Königreich der Niederlande dadurch gegen seine Verpflichtungen aus Artikel 7 Absatz 3 der Richtlinie verstoßen hat, dass es die Subsidiarität des Rückgriffs auf außerbetriebliche Fachleute im Hinblick auf die Gewährleistung der Schutzmaßnahmen und Maßnahmen zur Verhütung berufsbedingter Gefahren nicht in sein nationales Recht übernommen hat".