Vertaling van "misdrijf staat " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

staat
Staat

door land omsloten land/staat | land dat niet aan zee gelegen is | land/staat zonder zeekust | niet aan zee grenzend land/grenzende staat | LL [Abbr.]
Binnenstaat | küstenferner Staat | küstenfernes Land | LL [Abbr.]

Islamitische staat
islamischer Staat

wereldlijke staat
laizistischer Staat

onopzettelijk misdrijf
fahrlässige Straftat

misdrijf
Straftat

politiek misdrijf
politisches Delikt

voorwerp van het misdrijf
Corpus Delicti

criminaliteit | misdaad | misdrijf
Verbrechen

Staat van tenuitvoerlegging | tenuitvoerleggingsstaat | uitvoerende staat
Vollstreckungsstaat

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Ten eerste, in het licht van bovengenoemde jurisprudentie van het Hongaarse hooggerechtshof op grond waarvan de parlementaire immuniteit beperkt is tot de strafprocedure en niet geldt voor niet in het wetboek van strafvordering geregelde maatregelen gericht op het voorkomen, opsporen of aantonen van een misdrijf, staat zijn bewering dat het op hem uitgeoefende toezicht onwettig was los van de procedure tot opheffing van zijn immuniteit, met name omdat zijn vermeende geheime contacten met Russische inlichtingenfunctionarissen voor het eerst werden opgemerkt door de Hongaarse dienst voor de bescherming van de grondwet in de loop van haar onderzoek naar de activiteiten van bepaalde vreemdelingen, en niet van dhr. Kovács.
Erstens ist seine Behauptung, dass die Überwachung seiner Person rechtswidrig gewesen sei, vor dem Hintergrund der bereits erwähnten Rechtsprechung des Obersten Gerichtshofs Ungarns, wonach sich die parlamentarische Immunität auf das Strafverfahren beschränkt und sich nicht auf Maßnahmen erstreckt, die nicht durch die Strafprozessordnung geregelt sind und der Vorbeugung, Aufdeckung oder dem Nachweis einer Straftat dienen, für das Verfahren zur Aufhebung seiner Immunität irrelevant, insbesondere, da die angeblichen geheimen Kontakte zu Mitgliedern des russischen Geheimdienstes vom ungarischen Amt für Verfassungsschutz erstmals festgestellt wurden, als dieses den Tätigkeiten von bestimmten ausländischen Staatangehörigen und nicht explizit von Herrn Kovács nachging.

Bij zijn beoordeling van de bestanddelen van het misdrijf staat het bijgevolg aan de rechter rekening te houden met die artikelen.
In seiner Beurteilung der Elemente der Straftat muss der Richter also diese Artikel berücksichtigen.

Bij een arrest van 26 oktober 1990 heeft het Hof van Cassatie evenwel geoordeeld : « Overwegende dat het gebrek aan voorzichtigheid of voorzorg, in de zin van de artikelen 418 en volgende van het Strafwetboek, overeenstemt met de nalatigheid of onvoorzichtigheid in de zin van de artikelen 1382 en 1383 van het Burgerlijk Wetboek; Dat de omstandigheid dat een strafbaar feit wordt gepleegd bij de uitvoering van een overeenkomst, aan de toepassing van de strafwet of van de regels van de uit een misdrijf voortvloeiende burgerrechtelijke aansprakelijkheid in beginsel niet in de weg staat; Dat het arrest, nu het vaststelt dat door gebrek aan toezicht fouten zijn begaan waardoor aan de eiser sub 3 onopzettelijk letsel is veroorzaakt, en nu zulke feiten noodzakelijk overeenstemmen met het misdrijf van onopzettelijk veroorzaken van slagen en verwondingen, niet wettig heeft kunnen beslissen dat te dezen alleen de contractuele aansprakelijkheid ter sprake kon komen; Wat het tweede onderdeel betreft : Overwegende dat schade waarvan de veroorzaking strafbaar is gesteld, niet als alleen maar contractuele schade kan worden aangemerkt op de enkele grond dat zij eveneens is veroorzaakt door de gebrekkige uitvoering van een bij overeenkomst aangegane verbintenis om voor de veiligheid van de getroffene in te staan » (Cass., 26 oktober 1990, Arr. Cass., 1990-1991, nr. 110).
In seinem Entscheid vom 26. Oktober 1990 hat der Kassationshof jedoch geurteilt: « In der Erwägung, dass der Mangel an Vorsicht oder Vorsorge im Sinne der Artikel 418 ff. des Strafgesetzbuches, der Nachlässigkeit oder Unvorsichtigkeit im Sinne der Artikel 1382 und 1383 des Zivilgesetzbuches entspricht; Dass der Umstand, dass eine Straftat bei der Ausführung eines Vertrags begangen wurde, grundsätzlich nicht die Anwendung des Strafgesetzes und ebenfalls nicht die Anwendung der Regeln der sich aus einer Straftat ergebenden zivilrechtlichen Haftung verhindert; Dass die Berufungsrichter, sobald sie feststellen, dass der Fehler durch eine mangelnde Aufsicht begangen wurde und dem dritten Kläger nichtvorsätzliche Verletzungen verursacht haben, wobei solche Sachverhalte notwendigerweise der Straftat der fahrlässigen Körperverletzung entsprechen, rechtmäßig nicht entscheiden konnten, dass in diesem Fall nur die vertragliche Haftung zum Tragen kommen konnte; In Bezug auf den zweiten Teil: In der Erwägung, dass der durch eine gesetzlich strafbare Tat verursachte Schaden nicht als ein Schaden ausschließlich vertraglicher Art betrachtet werden kann aus dem bloßen Grund, dass er im Fall der mangelhaften Ausführung der vertraglichen Verpflichtung, auf die Sicherheit des Opfers zu achten, verursacht worden sei » (Kass., 26. Oktober 1990, Pas., 1990-1991, I, Nr. 110).

Uit het voorafgaande blijkt dat het materiële element en het morele element van het bij artikel 140quater van het Strafwetboek in het leven geroepen misdrijf in voldoende duidelijke en nauwkeurige bewoordingen worden omschreven om eenieder in staat te stellen te weten of zijn gedrag een misdrijf in de zin van die wetsbepaling vormt.
Aus dem Vorstehenden geht hervor, dass das materielle Element und das moralische Element der durch Artikel 140quater des Strafgesetzbuches eingeführten Straftat in einem ausreichend deutlichen und präzisen Wortlaut definiert sind, damit jeder wissen kann, ob sein Verhalten eine Straftat im Sinne dieser Gesetzesbestimmung darstellt.

Zoals vermeld in B.8, beperkt die maatregel de rechten van die persoon, die over de mogelijkheid beschikt om voor de burgerlijke rechter de vergoeding te vorderen van de schade die dat misdrijf hem zou hebben berokkend, en aan wie het vrij staat om het misdrijf bij de bevoegde autoriteiten aan te klagen, teneinde de bevoegde minister in staat te stellen om een individuele vervolging te bevelen, niet op buitensporige wijze.
Wie in B.8 erwähnt wurde, schränkt diese Massnahme nicht auf übermässige Weise die Rechte dieser Personen ein, denen es möglich ist, vor dem Zivilrichter die Wiedergutmachung des ihnen durch diese Straftat entstandenen Schadens zu fordern, und denen es freisteht, die Straftat bei den zuständigen Behörden anzuzeigen, damit der zuständige Minister eine individuelle Verfolgung anordnen kann.

In het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie wordt erkend dat corruptie een ernstig misdrijf met een grensoverschrijdende dimensie is, en dat de lidstaten afzonderlijk niet geheel in staat zijn dit misdrijf aan te pakken[8].
Laut dem Vertrag über die Arbeitsweise der Europäischen Union ist Korruption ein schwerwiegendes Verbrechen mit grenzübergreifender Dimension, für dessen Bekämpfung die Mitgliedstaaten allein nicht über ausreichende Mittel verfügen[8].

7. betuigt met klem zijn steun voor de opname van het misdrijf agressie in artikel 5, lid 1, van het Statuut van Rome betreffende de jurisdictie van het ICC; in dit verband is de bijzondere werkgroep van de Vergadering van de staten die partij zijn overeengekomen dat in het statuut onder „misdrijf agressie” wordt verstaan: „het plannen, voorbereiden, beginnen en uitvoeren, door een persoon wiens positie hem in staat stelt effectieve controle uit te oefenen of de leiding te hebben over het politieke of militaire optreden van een staat, van een daad van agressie die door de aard, ernst of omvang erven een duidelijke schending van het Handvest van de Verenigde Naties vormt”;
7. unterstützt nachdrücklich, dass das Verbrechen der Aggression durch Artikel 5 Absatz 1 des Römischen Statuts in die materielle Zuständigkeit des IStGH aufgenommen wurde; stellt fest, dass das Verbrechen der Aggression laut Beschluss der Sonderarbeitsgruppe der Vertragsstaaten des Römischen Statuts definiert ist als „Planung, Vorbereitung, Einleitung oder Ausführung eines Akts der Aggression, der aufgrund seines Charakters, seiner Schwere und seines Ausmaßes einen eindeutigen Verstoß gegen die Charta der Vereinten Nationen darstellt, durch eine Person, die in der Lage ist, wirksam Kontrolle über das politische oder militärische Handeln eines Staates auszuüben oder dieses zu leiten“;

6. betuigt met klem zijn steun voor de opname van het misdrijf agressie in artikel 5, lid 1, van het Statuut van Rome betreffende de jurisdictie van het ICC; in dit verband is de bijzondere werkgroep van de Vergadering van de staten die partij zijn overeengekomen dat in het statuut onder “misdrijf agressie” wordt verstaan: “het plannen, voorbereiden, beginnen en uitvoeren, door een persoon wiens positie hem in staat stelt effectieve controle uit te oefenen of de leiding te hebben over het politieke of militaire optreden van een staat, van een daad van agressie die door de aard, ernst of omvang erven een duidelijke schending van het Handvest van de Verenigde Naties vormt”;
6. unterstützt nachdrücklich, dass das Verbrechen der Aggression durch Artikel 5 Absatz 1 des Römischen Statuts in die materielle Zuständigkeit des IStGH aufgenommen wurde; stellt fest, dass das Verbrechen der Aggression laut Beschluss der Sonderarbeitsgruppe der Vertragsstaaten des Römischen Statuts definiert ist als „Planung, Vorbereitung, Einleitung oder Ausführung eines Akts der Aggression, der aufgrund seines Charakters, seiner Schwere und seines Ausmaßes einen eindeutigen Verstoß gegen die Charta der Vereinten Nationen darstellt, durch eine Person, die in der Lage ist, wirksam Kontrolle über das politische oder militärische Handeln eines Staates auszuüben oder dieses zu leiten“;

25. is van oordeel dat moet worden vastgesteld dat schadeloosstelling door de staat van subsidiair karakter is in relatie tot overige mogelijke bronnen van schadeloosstelling van het slachtoffer van het misdrijf, waarbij in de eerste plaats de strafrechtelijke en civiele aansprakelijkheid van de pleger van het misdrijf moet worden vastgesteld, en, bij ontbreken hiervan, omdat de dader onbekend of insolvent is, dat een keten moet worden vastgesteld van mogelijke bronnen van schadeloosstelling, aan het uiteinde waarvan zich een schadeloosstelling door de staat bevindt, als veiligheidsnet voor alle burgers; meent niettemin dat dit algemene beginsel op flexibele wijze moet worden toegepast om secundaire stigmatisering van het slachtoffer te voorkomen; meent dat daarom moet worden vastgelegd dat het slachtoffer de mogelijkheden die worden geboden door de overige schadeloosstellingskanalen redelijkerwijs moet hebben uitgeput alvorens een beroep te kunnen doen op de overheid;
25. ist der Meinung, dass der subsidiäre Charakter der staatlichen Entschädigung im Verhältnis zu den übrigen möglichen Quellen, aus denen das Opfer einer Straftat entschädigt werden kann, erfordert, dass zunächst die straf- und zivilrechtliche Haftung des Täters festgestellt, und, falls dies nicht möglich ist, weil er nicht ermittelt werden kann oder zahlungsunfähig ist, eine Reihe von möglichen Quellen der Entschädigung festgelegt wird, an deren Ende die staatliche Entschädigung als Sicherheitsnetz für alle Bürger steht; dieses allgemeine Prinzip ist aber flexibel anzuwenden, um eine Sekundärviktimisierung zu vermeiden; deshalb wird darauf hinzuweisen sein, dass das Opfer alle sich durch andere Entschädigungsmittel bietenden Möglichkeiten in einem angemessenen Ausmaß ausgeschöpft haben muss, bevor es sich an den Staat wendet;

26. is van oordeel dat moet worden vastgesteld dat schadeloosstelling door de staat van subsidiair karakter is in relatie tot overige mogelijke bronnen van schadeloosstelling van het slachtoffer van het misdrijf, waarbij in de eerste plaats de strafrechtelijke en civiele aansprakelijkheid van de pleger van het misdrijf moet worden vastgesteld, en, bij ontbreken hiervan, omdat de dader onbekend of insolvent is, dat een keten moet worden vastgesteld van mogelijke bronnen van schadeloosstelling, aan het uiteinde waarvan zich een schadeloosstelling door de staat bevindt, als veiligheidsnet voor alle burgers; meent niettemin dat dit algemene beginsel op flexibele wijze moet worden toegepast om secundaire stigmatisering van het slachtoffer te voorkomen; meent dat daarom moet worden vastgelegd dat het slachtoffer de mogelijkheden die worden geboden door de overige schadeloosstellingskanalen redelijkerwijs moet hebben uitgeput alvorens een beroep te kunnen doen op de overheid;
26. ist der Meinung, dass der subsidiäre Charakter der staatlichen Entschädigung im Verhältnis zu den übrigen und möglichen Quellen, aus denen das Opfer einer Straftat entschädigt werden kann, erfordert, dass zunächst die straf- und zivilrechtliche Haftung des Täters festgestellt, und, falls dies nicht möglich ist, weil er nicht ermittelt werden kann oder zahlungsunfähig ist, eine Reihe von möglichen Quellen der Entschädigung festgelegt wird, an deren Ende die staatliche Entschädigung als Sicherheitsnetz für alle Bürger steht; dieses allgemeine Prinzip ist aber flexibel anzuwenden, um eine Sekundärviktimisierung zu vermeiden; deshalb wird darauf hinzuweisen sein, dass das Opfer alle sich durch andere Entschädigungsmittel bietenden Möglichkeiten in einem angemessenen Ausmaß ausgeschöpft haben muss, bevor es sich an den Staat wendet;