Wij moeten ons er echter van bewust zijn dat het probleem veel ernstiger is in bepaalde arme landen in het zuiden, zoals Bangladesh en de Filippijnen, die door de Wereldbank en andere donoren zijn gestimuleerd om zwaar te investeren in de export van kledingproducten maar zich nu geconfronteerd zien met dalende exportmogelijkheden, een permanente schuldenlast, geen financiële middelen om deze sector aan te passen, en ellende – vooral voor miljoenen vrouwen die voor bijna niets in nachtdienst werken om met een nog lagere prijs met het goedkoopste aanbod op de markt te kunnen concurreren.
Wir müssen uns jedoch auch der Tatsache bewusst sein, dass das Problem für bestimmte arme Länder im Süden noch viel schwerwiegender ist. So hatten die Weltbank und andere Geber beispielsweise Bangladesch und den Philippinen nahegelegt, in großem Umfang in den Export von Kleidung und Bekleidungsprodukten zu investieren. Diese Länder sehen sich nun verringerten Exportmöglichkeiten, einer anhaltenden Schuldenlast, fehlenden Finanzmitteln für die Anpassung des Sektors und großer Not gegenüber, von der insbesondere Millionen von Frauen betro
ffen sind, die nahezu zum Nulltarif in Nachtschichten arbeiten, um das niedrigste Angebot auf dem Markt
...[+++] mit einem noch günstigeren zu unterbieten.