Vertaling van "nationale bepaling zoals " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

nationale bepaling
einzelstaatliche Vorschrift

strafrechtelijke gevolgen zoals neergelegd in de nationale wetgeving
in der Gesetzgebung des Heimatstaats vorgesehene strafrechtliche Folgen

bepaling in verband met de nationale veiligheid
Bestimmung zur nationalen Sicherheit

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Is een nationale bepaling zoals de zevende aanvullende bepaling, lid 1, regel 3, sub b, van de Spaanse Ley General de la Seguridad Social, die voornamelijk gevolgen heeft voor vrouwen en volgens welke de opvulling van bijdrageonderbrekingen die vallen binnen de periode voor de vaststelling van de berekeningsgrondslag van een op bijdragen gebaseerde blijvende-arbeidsongeschiktheidsuitkering en volgen op deeltijdwerk, wordt berekend op basis van de telkens toepasselijke minimumbijdragegrondslagen zoals verminderd overeenkomstig de deeltijdcoëfficiënt van de aan de bijdrageonderbreking voorafgaande betrekking, terwijl zij niet worden verminderd indien sprake is van voltijdwerk, in strijd met artikel 4 van richtlijn 79/7/EEG van de Raad (1) van 19 december 1978 betreffende de geleidelijke tenuitvoerlegging van het beginsel van gelijke behandeling van mannen en vrouwen op het gebied van de sociale zekerheid?
Steht Art. 4 der Richtlinie 79/7/EWG des Rates (1) vom 19. Dezember 1978 zur schrittweisen Verwirklichung des Grundsatzes der Gleichbehandlung von Männern und Frauen im Bereich der sozialen Sicherheit einer nationalen Bestimmung wie Nr. 1 Regel 3 Buchst. b der Siebten Zusatzbestimmung des spanischen Allgemeinen Gesetzes über die soziale Sicherheit entgegen, die vornehmlich Frauen trifft und vorsieht, dass Beitragslücken, die im Anschluss an eine Teilzeitbeschäftigung in dem Zeitraum für die Berechnung des Grundbetrags für eine beitragsabhängige Rente wegen dauerhafter Erwerbsunfähigkeit entstanden sind, durch Heranziehung der jeweils geltenden Mindestbeitragsgrundlagen geschlossen werden, die durch Anwendung des Teilzeitkoeffizienten für die vor der Beitragslücke liegende Beschäftigung herabgesetzt werden, während sie im Fall einer Vollzeitbeschäftigung nicht herabgesetzt werden?

Is een nationale bepaling zoals de zevende aanvullende bepaling, lid 1, regel 3, sub b, van de Spaanse Ley General de la Seguridad Social, die voornamelijk gevolgen heeft voor vrouwen en volgens welke de opvulling van bijdrageonderbrekingen die vallen binnen de periode voor de vaststelling van de berekeningsgrondslag van een op bijdragen gebaseerde blijvende-arbeidsongeschiktheidsuitkering en volgen op deeltijdwerk, wordt berekend op basis van de telkens toepasselijke minimumbijdragegrondslagen zoals verminderd overeenkomstig de deeltijdcoëfficiënt van de aan de bijdrageonderbreking voorafgaande betrekking, terwijl zij niet worden verminderd indien sprake is van voltijdwerk, in strijd met clausule 5, lid 1, sub a, van richtlijn 97/81/EG van de Raad (2) van 15 december 1997 betreffende de door de Unice, het CEEP en het EVV gesloten raamovereenkomst inzake deeltijdarbeid?
Steht Paragraph 5 Abs. 1 Buchst. a der Richtlinie 97/81/EG des Rates (2) vom 15. Dezember 1997 zu der von UNICE, CEEP und EGB geschlossenen Rahmenvereinigung über Teilzeitarbeit einer nationalen Bestimmung wie Nr. 1 Regel 3 Buchst. b der Siebten Zusatzbestimmung des spanischen Allgemeinen Gesetzes über die soziale Sicherheit entgegen, die vornehmlich Frauen trifft und vorsieht, dass Beitragslücken, die im Anschluss an eine Teilzeitbeschäftigung in dem Zeitraum für die Berechnung des Grundbetrags für eine beitragsabhängige Rente wegen dauerhafter Erwerbsunfähigkeit entstanden sind, durch Heranziehung der jeweils geltenden Mindestbeitragsgrundlagen geschlossen werden, die durch Anwendung des Teilzeitkoeffizienten für die vor der Beitragslücke liegende Beschäftigung herabgesetzt werden, während sie im Fall einer Vollzeitbeschäftigung nicht herabgesetzt werden?

Het EG-Verdrag moet aldus worden uitgelegd dat de Europese Gemeenschap, gelet op de bepalingen van richtlijn 2001/77/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 september 2001 betreffende de bevordering van elektriciteitsopwekking uit hernieuwbare energiebronnen op de interne elektriciteitsmarkt, beschikt over een exclusieve externe bevoegdheid die in de weg staat aan een nationale bepaling zoals die welke in het hoofdgeding aan de orde is, die voorziet in de toekenning van een vrijstelling van de verplichting om groenestroomcertificaten aan te kopen wanneer uit een derde staat ingevoerde elektriciteit op de nationale verbruiksmarkt wordt gebracht, mits vooraf tussen de betrokken lidstaat en de betrokken derde staat een overeenkomst is gesloten op grond waarvan wordt gegarandeerd dat de aldus ingevoerde elektriciteit uit hernieuwbare energiebronnen is geproduceerd, volgens modaliteiten die identiek zijn aan die van artikel 5 van voormelde richtlijn.
Der EG-Vertrag ist dahin auszulegen, dass die Europäische Gemeinschaft in Anbetracht der Bestimmungen der Richtlinie 2001/77/EG des Europäischen Parlaments und des Rates vom 27. September 2001 zur Förderung der Stromerzeugung aus erneuerbaren Energiequellen im Elektrizitätsbinnenmarkt über eine ausschließliche Außenzuständigkeit verfügt, die einer nationalen Vorschrift wie der im Ausgangsverfahren streitigen entgegensteht, die wegen der Einspeisung von aus einem Drittstaat eingeführtem Strom in den inländischen Verbrauchsmarkt eine Befreiung von der Verpflichtung zum Erwerb grüner Zertifikate unter der Voraussetzung vorsieht, dass zuvor zwischen dem Mitgliedstaat und dem Drittstaat ein Abkommen geschlossen wurde, wonach der auf diese Weise eingeführte Strom nach identischen Modalitäten wie denen des Art. 5 der Richtlinie 2001/77 als aus erneuerbaren Energien erzeugter Strom garantiert wird.

Staat richtlijn 97/67/EG (1) van het Europees Parlement en de Raad van 15 december 1997 betreffende gemeenschappelijke regels voor de ontwikkeling van de interne markt voor postdiensten in de Gemeenschap en de verbetering van de kwaliteit van de dienst, zoals gewijzigd bij richtlijn 2008/6/EG (2) van het Europees Parlement en de Raad van 20 februari 2008, in het bijzonder artikel 9 daarvan, in de weg aan een nationale bepaling, op grond waarvan leveranciers van postdiensten verplicht zijn bij te dragen aan de financiering van de bedrijfskosten van de nationale regelgevende instantie, ongeacht of zij de universele dienst leveren?
Steht die Richtlinie 97/67/EG (1) des Europäischen Parlaments und des Rates vom 15. Dezember 1997 über gemeinsame Vorschriften für die Entwicklung des Binnenmarktes der Postdienste der Gemeinschaft und die Verbesserung der Dienstequalität, in der Fassung der Richtlinie 2008/6/EG (2) des Europäischen Parlaments und des Rates vom 20. Februar 2008, insbesondere deren Art 9, einer nationalen Regelung entgegen, wonach Postdiensteanbieter unabhängig davon zur Mitfinanzierung der betrieblichen Aufwendungen der nationalen Regulierungsbehörde verpflichtet sind, ob sie Universaldienstleistungen erbringen?

Krachtens artikel 44/5, § 1, eerste lid, 3°, van de wet op het politieambt, zoals ingevoegd bij de bestreden bepaling, kunnen de persoonsgegevens met betrekking tot de leden van een nationale of internationale groepering die de openbare orde zoals bedoeld in artikel 14 van die wet zou kunnen verstoren, worden verwerkt in de A.N.G en in de basisgegevensbanken, voor doeleinden van bestuurlijke politie.
Aufgrund von Artikel 44/5 § 1 Absatz 1 Nr. 3 des Gesetzes über das Polizeiamt, eingefügt durch die angefochtene Bestimmung, können die personenbezogenen Daten bezüglich der Mitglieder einer nationalen oder internationalen Gruppierung, die die öffentliche Ordnung im Sinne von Artikel 14 dieses Gesetzes stören könnten, zu verwaltungspolizeilichen Zwecken in der ANG und in den Basisdatenbanken verarbeitet werden.

Dit vooropgesteld, kan een nationale autoriteit of rechterlijke instantie die moet onderzoeken of een nationale bepaling of maatregel waarmee – in een situatie waarin het optreden van de lidstaten niet volledig door het Unierecht wordt bepaald – het Unierecht ten uitvoer wordt gebracht, de grondrechten eerbiedigt, daarbij nog steeds nationale maatstaven voor de bescherming van de grondrechten toepassen, op voorwaarde dat deze toepassing niet afdoet aan het door het Handvest geboden beschermingsniveau, zoals door het Hof uitgelegd, noch aan de voorrang, eenheid en doeltreffendheid van het Unierecht.
Hat das Gericht eines Mitgliedstaats zu prüfen, ob mit den Grundrechten eine nationale Vorschrift oder Maßnahme vereinbar ist, die in einer Situation, in der das Handeln eines Mitgliedstaats nicht vollständig durch das Unionsrecht bestimmt wird, das Unionsrecht durchführt, steht es den nationalen Behörden und Gerichten weiterhin frei, nationale Schutzstandards für die Grundrechte anzuwenden, sofern durch diese Anwendung weder das Schutzniveau der Charta, wie sie vom Gerichtshof ausgelegt wird, noch der Vorrang, die Einheit und die Wirksamkeit des Unionsrechts beeinträchtigt werden.

Na eraan te hebben herinnerd dat de nationale rechter de mogelijkheid heeft het Hof om een prejudiciële beslissing inzake de uitlegging van het recht van de Unie te verzoeken, verklaart het Hof dat de nationale rechter aan wie een geschil tussen particulieren werd voorgelegd moet verzekeren dat het beginsel van non-discriminatie op grond van leeftijd, zoals geconcretiseerd in richtlijn 2000/78, wordt nageleefd, waarbij hij indien nodig elke strijdige bepaling van de nationale regeling buiten beschouwing moet laten, ongeacht de mogelijkheid waarover hij beschikt om in de in artikel 267, tweede alinea, VWEU bedoelde gevallen het Hof om een prejudiciële beslissing inzake de uitlegging van dit beginsel te verzoeken.
Nachdem er auf die Möglichkeit für das nationale Gericht hingewiesen hat, den Gerichtshof im Wege der Vorabentscheidung um Auslegung des Unionsrechts zu ersuchen, stellt der Gerichtshof abschließend fest, dass es dem nationalen Gericht obliegt, in einem Rechtsstreit zwischen Privaten die Beachtung des Verbots der Diskriminierung wegen des Alters in seiner Konkretisierung durch die Richtlinie 2000/78 sicherzustellen, indem es erforderlichenfalls entgegenstehende Vorschriften des innerstaatlichen Rechts unangewendet lässt, unabhängig davon, ob es von seiner Befugnis Gebrauch macht, den Gerichtshof um eine Vorabentscheidung über die Auslegung dieses Verbots zu ersuchen.

Ten behoeve van de bepaling van de toeslagrechten in het kader van de integratie van de betalingen voor tabak, olijfolie, katoen en hop in de bedrijfstoeslagregeling dienen specifieke regels te worden vastgesteld met betrekking tot de nationale maxima zoals bedoeld in artikel 41 van Verordening (EG) nr. 1782/2003 en verschillende in artikel 42, leden 1 en 8, van die verordening geregelde aspecten van de nationale reserves.
Zur Festsetzung des Betrags und Bestimmung der Zahlungsansprüche im Rahmen der Einbeziehung von Zahlungen für Tabak, Olivenöl, Baumwolle und Hopfen in die Betriebsprämienregelung sind Sonderbestimmungen betreffend die nationalen Obergrenzen gemäß Artikel 41 der Verordnung (EG) Nr. 1782/2003 und verschiedene Aspekte der nationalen Reserve gemäß Artikel 42 Absätze 1 und 8 derselben Verordnung festzulegen.

de "opt-out"-bepaling wordt als een uitzondering beschouwd, en de werkweek van maximaal 48 uur is de algemene regel in de EU; de mogelijkheid om de "opt-out"-bepaling toe te passen moet worden opgenomen in de collectieve overeenkomst, het akkoord tussen de sociale partners of in de nationale wetgeving; werkgevers en werknemers moeten andere flexibiliteitsbepalingen overwegen, zoals een langere referentieperiode voor het berekenen van de arbeidstijd, vooraleer gebruik wordt gemaakt van de "opt-out"-bepaling; een lidstaat kan niet tegelijk gebruik maken van zowel de langere referentieperiode als de "opt-out"-bepaling; een werknemer die weigert om langer dan de gemiddelde arbeidstijd te werken, mag daar geen nadelige gevolgen van ondervinden; een bij het begin van de arbeidsovereenkomst ondertekende instemming is ongeldig; voor werknemers die instemmen met de "opt-out"-bepaling wordt een limiet voor de wekelijkse arbeidstijd vastgesteld; de nationale autoriteiten moeten voor follow-up zorgen; op Europees niveau moet een specifieke evaluatie worden verricht van de bepalingen betreffende de "opt-out" en de toepassing van langere referentieperioden; op basis van voornoemde evaluatie kan de Commissie indien nodig een voorstel tot herziening van de richtlijn indienen.
Die Opt-out-Klausel wäre als Ausnahme zu betrachten; als allgemeine Regel sollte in der EU gelten, dass die Wochenarbeitszeit höchstens 48 Stunden beträgt. Die Opt-out-Regelung ist im Wege von Tarifverträgen, Vereinbarungen zwischen den Sozialpartnern oder einzelstaatlichen Rechtsvorschriften umzusetzen. Vor Inanspruchnahme der Opt-out-Regelung müssen Arbeitgeber und Arbeitnehmer andere Flexibilitätsbestimmungen in Erwägung ziehen, beispielsweise den längeren Bezugszeitraum bei der Berechnung der Arbeitszeit. In den Mitgliedstaaten könnte nicht sowohl der längere Bezugszeitraum als auch die Opt-out-Klausel angewandt werden. Lehnt es ein Arbeitnehmer ab, länger als die Durchschnittsarbeitszeit zu arbeiten, so darf ihm daraus kein Nachteil entstehen.