Ik heb mijn twijfels bij een niet-formele naleving van het subsidiariteitsbeginsel, voor zover de verdragen voorzien in terreinen van exclusieve bevoegdheid van de Europese Unie, die in geen geval in twijfel kunnen worden getrokken, en waarvoor het er voor alle overige terreinen op lijkt dat bepaalde nationale parlementen nog niet in staat zijn om hun rechten op het betreffende gebied volledig uit te oefenen.
Grundlegend frage ich mich, ob das Subsidiaritätsprinzip anders als auf rein formelle Art eingehalten wird, da die Verträge Bereiche festlegen, in denen die Europäische Union die ausschließliche Kompetenz hat, die überhaupt nicht hinterfragt werden kann, während es in allen anderen Bereichen so scheint, als könnten die nationalen Parlamente ihre Rechte diesbezüglich immer noch nicht voll ausüben.