Traduction de «neemt er weliswaar » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

Overeenkomstig artikel 5 van Protocol nr. 22 betreffende de positie van Denemarken, gehecht aan het Verdrag betreffende de Europese Unie en het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, neemt Denemarken niet deel aan de uitwerking en de uitvoering van besluiten en acties van de Europese Unie die gevolgen hebben op defensiegebied. [Denemarken neemt niet deel aan de uitvoering van dit besluit en draagt derhalve niet bij aan de financiering van deze missie (operatie).]
Gemäß Artikel 5 des dem Vertrag über die Europäische Union und dem Vertrag über die Arbeitsweise der Europäischen Union beigefügten Protokolls Nr. 22 über die Position Dänemarks beteiligt sich Dänemark nicht an der Ausarbeitung und Durchführung von Beschlüssen und Maßnahmen der Union, die verteidigungspolitische Bezüge haben.[Dänemark beteiligt sich nicht an der Durchführung dieses Beschlusses und beteiligt sich daher nicht an der Finanzierung dieser Mission (Operation).]

bedrijf dat werklozen in dienst neemt
Eingliederungsunternehmen

tenuitvoerlegging van de gefinancierde maatregelen die meerdere jaren in beslag neemt
mehrjährige Durchführung der finanzierten Maßnahmen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Weliswaar neemt het Europees Hof voor de Rechten van de Mens aan dat, wat het recht op een eerlijk proces betreft, een inverdenkinggestelde in het kader van een strafvermindering in ruil voor een schuldbekentenis (plea bargaining), die voldoende vergelijkbaar is met een minnelijke schikking wanneer de strafvordering is ingesteld, kan onderhandelen met het openbaar ministerie in de loop van de strafprocedure ten gronde, maar zulks geldt enkel op voorwaarde dat de inverdenkinggestelde de schikking vrijwillig aanvaardt met het volle besef van de feiten van de zaak en van de juridische gevolgen van een schikking, maar ook op voorwaarde dat de rechter een voldoende controle kan uitoefenen op de inhoud van de schikking en de wijze waarop die werd bereikt (EHRM, 29 april 2014, Natsvlishvili en Togonidze t. Georgië, § 92).
Der Europäische Gerichtshof für Menschenrechte nimmt zwar an, dass in Bezug auf das Recht auf ein faires Verfahren ein Beschuldigter im Rahmen einer Herabsetzung der Strafe im Tausch gegen ein Schuldanerkenntnis (plea bargaining), die hinreichend vergleichbar ist mit einem Vergleich, wenn die Strafverfolgung eingeleitet worden ist, im Laufe des Strafverfahrens zur Sache mit der Staatsanwaltschaft verhandeln kann, aber dies gilt nur unter der Bedingung, dass der Beschuldigte den Vergleich freiwillig und in voller Kenntnis des Sachverhalts sowie der rechtlichen Folgen eines Vergleichs annimmt, jedoch auch unter der Bedingung, dass der Richter eine hinreichende Kontrolle über den Inhalt des Vergleichs und die Art und Weise, wie sie erzielt wurde, ausüben kann (EuGHMR, 29. April 2014, Natsvlishvili und Togonidze gegen Georgien, § 92).

Weliswaar is de griffier met belangrijke taken in het kader van een behoorlijke rechtsbedeling belast en dient hij in de ogen van het publiek onafhankelijkheid en onpartijdigheid uit te stralen, doch neemt hij - in tegenstelling tot de magistraten van de zetel en van het openbaar ministerie - niet deel aan de eigenlijke rechtsprekende functie of het daadwerkelijk op gang brengen van een vervolging.
Der Greffier ist zwar mit wichtigen Aufgaben im Rahmen einer geordneten Rechtspflege betraut und muss in den Augen der Öffentlichkeit Unabhängigkeit und Unparteilichkeit ausstrahlen, doch er nimmt - im Gegensatz zu den Magistraten der Richterschaft und der Staatsanwaltschaft - nicht an der eigentlichen Rechtsprechungsfunktion oder der tatsächlichen Einleitung einer Verfolgung teil.

Weliswaar is de griffier met belangrijke taken in het kader van een behoorlijke rechtsbedeling belast, doch neemt hij - in tegenstelling tot de magistraten van de zetel en van het openbaar ministerie - niet deel aan de eigenlijke rechtsprekende functie of het daadwerkelijk op gang brengen van een vervolging.
Der Greffier ist zwar mit wichtigen Aufgaben im Rahmen einer geordneten Rechtspflege betraut, doch er nimmt - im Gegensatz zu den Magistraten der Richterschaft und der Staatsanwaltschaft - nicht an der eigentlichen Rechtsprechungsfunktion oder der tatsächlichen Einleitung einer Verfolgung teil.

Het is weliswaar de taak van het Gerecht voor ambtenarenzaken, en niet van de Commissie, om na te gaan of dat vertrouwelijke karakter daadwerkelijk verhinderde dat de betrokken stukken in het dossier werden opgenomen en aan de wederpartij werden gegeven, doch dit neemt niet weg dat het Gerecht voor ambtenarenzaken gebruik had moeten maken van de daartoe in zijn Reglement voor de procesvoering voorziene bepaling.
Auch wenn es Sache des Gerichts für den öffentlichen Dienst und nicht der Kommission war, zu prüfen, ob dieser vertrauliche Charakter tatsächlich ein Hindernis dafür darstellte, dass die betreffenden Unterlagen zu den Akten gereicht und der anderen Partei übermittelt werden, hätte das Gericht für den öffentlichen Dienst doch von der zu diesem Zweck vorgesehenen Vorschrift seiner Verfahrensordnung Gebrauch machen müssen.

Dat koninklijk besluit verduidelijkt weliswaar de rechten van de al dan niet uitkeringsgerechtigde werklozen ten aanzien van de respectievelijk bij de artikelen 40 en 42bis van de gecoördineerde wetten bedoelde kinderbijslag en toeslagen, maar dat neemt niet weg dat het artikel 42bis, eerste lid, zelf is dat het voordeel van de toeslag waarin het voorziet, voorbehoudt, wanneer het gaat om de kinderen van de werklozen, aan de kinderen van de « uitkeringsgerechtigde volledig werkloze » - en aldus de kinderen van de niet uitkeringsgerechtigde volledig werkloze uitsluit van het voordeel van die toeslag.
Es trifft zwar zu, dass dieser königliche Erlass die Rechte dieser entschädigten oder nichtentschädigten Arbeitslosen in Bezug auf die Familienbeihilfen und Erhöhungen präzisiert, die in den Artikeln 40 bzw. 42bis der koordinierten Gesetze vorgesehen sind, doch Artikel 42bis Absatz 1 behält selbst den Vorteil der darin vorgesehenen Erhöhung in Bezug auf die Kinder von Arbeitslosen denjenigen der « entschädigten Vollarbeitslosen » vor und schliesst somit die Kinder von nichtentschädigten Vollarbeitslosen vom Vorteil dieser Erhöhung aus.

« Schendt artikel 100, eerste lid, 1°, van het koninklijk besluit van 17 juli 1991 houdende coördinatie van de wetten op de Rijkscomptabiliteit, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het voorziet in een vijfjarige verjaringstermijn voor een vordering tot schadevergoeding op grond van de buitencontractuele aansprakelijkheid van de overheid, aanvang nemend op de eerste januari van het begrotingsjaar waarin zij is ontstaan, ook wanneer de schade weliswaar niet onmiddellijk, maar wel vóór het verstrijken van de vijfjarige termijn, tot uiting is gekomen, terwijl de verjaringstermijn voor een dergelijke vordering gericht tegen een particulier slechts een aanvang neemt vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon ?
« Verstösst Artikel 100 Absatz 1 Nr. 1 des königlichen Erlasses vom 17. Juli 1991 zur Koordinierung der Gesetze über die Staatsbuchführung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er eine fünfjährige Verjährungsfrist für eine Schadenersatzklage aufgrund der ausservertraglichen Haftung der öffentlichen Hand vorsieht, die am ersten Januar des Haushaltsjahres, in dem die Forderung entstand, anfängt, und zwar auch dann, wenn der Schaden zwar nicht sofort, aber immerhin vor Ablauf der fünfjährigen Frist zutage getreten ist, während die Verjährungsfrist für eine ähnliche Klage gegen eine Privatperson erst ab dem Tag läuft, der demjenigen folgt, an dem der Benachteiligte von dem Schaden oder dessen Verschlimmerung und von der Identität der dafür haftenden Person Kenntnis erhalten hat?

26 Weliswaar voorzien het Statuut van het Hof van Justitie en het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht in een mogelijke regularisatie van een verzoekschrift, waarin bepaalde vormvereisten zijn verzuimd, maar dat neemt niet weg dat de niet-nakoming van de verplichting zich te laten vertegenwoordigen door een advocaat die bevoegd is om op te treden voor een rechterlijke instantie van een lidstaat of van een andere staat die partij is bij de EER-overeenkomst, niet behoort tot de vereisten waarvoor regularisatie na het verstrijken van de beroepstermijn overeenkomstig artikel 21, tweede alinea, van het Statuut van het Hof van Justitie en artikel 44, lid 6, van het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht mogelijk is.
26 Zwar sehen die Satzung des Gerichtshofs und die Verfahrensordnung des Gerichts die Möglichkeit vor, die einer Klageschrift anhaftenden Mängel zu heilen, falls sie bestimmten Formerfordernissen nicht genügt, doch gehört jedenfalls die Nichtbeachtung der Pflicht zur Vertretung durch einen Anwalt, der berechtigt ist, vor dem Gericht eines Mitgliedstaats oder eines anderen Vertragsstaats des EWR‑Abkommens aufzutreten, nicht zu den Erfordernissen, die nach Ablauf der Klagefrist gemäß Art. 21 Abs. 2 der Satzung des Gerichtshofs und Art. 44 § 6 der Verfahrensordnung des Gerichts geheilt werden können.

23 Dienaangaande merkt de Commissie op dat het Statuut van het Hof van Justitie en het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht weliswaar de mogelijkheid bieden het verzuim van bepaalde vormvereisten voor het verzoekschrift door regularisatie te herstellen, maar dat neemt niet weg dat zelfs in die gevallen het verzoekschrift bij niet-regularisatie binnen de door de griffier gestelde termijn, zoals blijkt uit artikel 44, lid 6, van dit Reglement niet-ontvankelijk is.
23 Hierzu führt die Kommission aus, zwar erlaubten die Satzung des Gerichtshofs und die Verfahrensordnung des Gerichts, die Nichteinhaltung bestimmter für die Klageschrift geltender Formerfordernisse in einem Heilungsverfahren zu beheben, doch bewirke selbst in diesen Fällen die Nichteinhaltung einer vom Kanzler gesetzten Frist zur Heilung, wie aus Art. 44 § 6 der Verfahrensordnung hervorgehe, die Unzulässigkeit der Klage.

Weliswaar voorzien het Statuut van het Hof van Justitie en het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht in een mogelijke regularisatie van een verzoekschrift waarin bepaalde vormvereisten zijn verzuimd, maar dat neemt niet weg dat de niet-nakoming van de verplichting zich te laten vertegenwoordigen door een advocaat die bevoegd is om op te treden voor een rechterlijke instantie van een lidstaat of van een andere staat die partij is bij de Overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte, niet behoort tot de vereisten waarvoor regularisatie na het verstrijken van de beroepstermijn overeenkomstig artikel 21, tweede alinea, van het Statuut van het Hof van Justitie en artikel 44, lid 6, van het Reglement voor de procesvoering van het Gerecht mogelijk is.
Zwar sehen die Satzung des Gerichtshofs und die Verfahrensordnung des Gerichts die Möglichkeit vor, die einer Klageschrift anhaftenden Mängel zu heilen, falls sie bestimmten Formerfordernissen nicht genügt, doch gehört jedenfalls die Nichtbeachtung der Pflicht zur Vertretung durch einen Anwalt, der berechtigt ist, vor einem Gericht eines Mitgliedstaats oder eines anderen Vertragsstaats des Abkommens über den Europäischen Wirtschaftsraum aufzutreten, nicht zu den Erfordernissen, die nach Ablauf der Klagefrist gemäß Art. 21 Abs. 2 der Satzung des Gerichtshofs und Art. 44 § 6 der Verfahrensordnung des Gerichts geheilt werden können.

« Schendt artikel 100, eerste lid, 1°, van het koninklijk besluit van 17 juli 1991 houdende coördinatie van de wetten op de Rijkscomptabiliteit, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het voorziet in een vijfjarige verjaringstermijn voor een vordering tot schadevergoeding op grond van de buitencontractuele aansprakelijkheid van de overheid, aanvang nemend op de eerste januari van het begrotingsjaar waarin zij is ontstaan, ook wanneer de schade weliswaar niet onmiddellijk, maar wel vóór het verstrijken van de vijfjarige termijn, tot uiting is gekomen, terwijl de verjaringstermijn voor een dergelijke vordering gericht tegen een particulier slechts een aanvang neemt vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon ?
« Verstösst Artikel 100 Absatz 1 Nr. 1 des königlichen Erlasses vom 17hhhhqJuli 1991 zur Koordinierung der Gesetze über die Staatsbuchführung gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, insofern er eine fünfjährige Verjährungsfrist für eine Schadensersatzklage aufgrund der ausservertraglichen Haftung der öffentlichen Hand vorsieht, die am ersten Januar des Haushaltsjahres, in dem die Forderung entstand, anfängt, und zwar auch dann, wenn der Schaden zwar nicht sofort, aber immerhin vor Ablauf der fünfjährigen Frist zutage getreten ist, während die Verjährungsfrist für eine ähnliche Klage gegen eine Privatperson erst ab dem Tag läuft, der demjenigen folgt, an dem der Benachteiligte von dem Schaden oder dessen Verschlimmerung und von der Identität der dafür haftenden Person Kenntnis erhalten hat?