Door dit Interinstitutionele Akkoord zitten wij gevangen in een oeverloos gekibbel tussen netto-betalers, netto-ontvangers, het oude Europa, het nieuwe Europa, de Raad en het Parlement, en dat op een moment waarop wij als één Europa zouden moeten functioneren, omdat wij anders het risico te lopen dat er geen Europa overblijft.
Mit dieser Interinstitutionellen Vereinbarung wird das endlose Gezerre zwischen den Nettozahlern, den Nettoempfängern, dem alten und dem neuen Europa, dem Rat und dem Parlament niemals aufhören. Gerade das können wir in einer Zeit, in der Europa einig sein muss, wenn es Bestand haben will, am allerwenigsten gebrauchen.