Vertaling van "niet-strafgerecht waarbij " (Nederlands → Duits) :

TERMINOLOGIE

arbeid waarbij men niet blootgesteld wordt
Tätigkeit ohne Exposition

werkloosheidspercentage waarbij de inflatie niet verder oploopt | Nairu [Abbr.]
inflationsstabile Arbeitslosenquote | NAIRU [Abbr.]

lening aan een land waarbij de intresten niet geboekt worden
an ein im Zahlungsrückstand befindliches Land Kredite vergeben

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« Schenden de artikelen 848 tot 850 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre zij niet van toepassing zijn voor de strafgerechten, zelfs wanneer zij zich ertoe beperken uitspraak te doen over de burgerlijke vordering, en de beklaagde dus niet de mogelijkheid bieden om voor het strafgerecht waarbij de burgerlijke vordering op regelmatige wijze aanhangig is gemaakt, een procedure tot ontkentenis in te stellen tegen zijn vorige raadsman van wie hij zegt dat hij hem niet ertoe gemachtigd heeft hem te vertegenwoordigen, terwijl indien de burgerlijke vordering voor een burgerlijk rechtscollege was ingesteld, hij een vordering tot ontkentenis had kunnen instellen ?
« Verstoßen die Artikel 848 bis 850 des Gerichtsgesetzbuches gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem sie nicht vor den Strafgerichten anwendbar sind, auch wenn diese sich darauf beschränken, über die Zivilklage zu befinden, und es somit dem Angeklagten nicht ermöglichen, ein Verfahren auf Widerruf einer Prozesshandlung vor dem ordnungsmäßig mit der Zivilklage befassten Strafgericht gegen seinen früheren Beistand, den er nicht mit seiner Vertretung beauftragt haben soll, einzuleiten, während er einen Antrag auf Widerruf einer Prozesshandlung hätte einreichen können, wenn die Zivilklage vor einem Zivilgericht erhoben worden wäre?

Wanneer de dader van eenzelfde feit op een alternatieve wijze kan worden gestraft, zoals te dezen, heeft het Hof geoordeeld dat er in beginsel een parallellisme moet bestaan tussen de maatregelen van individualisering van de straf : wanneer voor dezelfde feiten de correctionele rechtbank een boete kan opleggen die minder bedraagt dan het wettelijk minimum indien verzachtende omstandigheden aanwezig zijn (artikel 85 van het Strafwetboek) of wanneer uitstel kan worden toegekend (wet van 29 juni 1964), moet het niet-strafgerecht, waarbij het beroep tegen de beslissing om een administratieve sanctie op te leggen aanhangig is gemaakt, in beginsel over dezelfde mogelijkheden van individualisering van de straf beschikken (arresten nrs. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 en 44/2011).
Der Gerichtshof hat geurteilt, dass dann, wenn der Täter für die gleiche Tat alternativ bestraft werden kann, wie im vorliegenden Fall, grundsätzlich ein Parallelismus zwischen den Maßnahmen zur Individualisierung der Strafe bestehen muss; wenn das Korrektionalgericht für die gleichen Taten eine geringere Geldbuße als das gesetzliche Mindestmaß wegen mildernder Umstände auferlegen kann (Artikel 85 des Strafgesetzbuches) oder wenn es einen Aufschub gewähren kann (Gesetz vom 29. Juni 1964), muss das Nicht-Strafgericht, das mit der Beschwerde gegen den Beschluss zur Auferlegung einer Verwaltungssanktion befasst ist, grundsätzlich über die gleichen Möglichkeiten zur Individualisierung der Strafe verfügen (Entscheide Nrn. 40/97, 45/97, 128/99, 86/2007, 42/2009 und 44/2011).

« Schendt artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek, zoals ingevoegd bij artikel 7 van de wet van 21 april 1997 [lees : 2007] en gewijzigd bij artikel 2 van de wet van 22 december 2008 (vóór de wijzigingen ervan bij artikel 2 van de wet van 21 februari 2010 en artikel 17 van de wet van 25 april 2014), de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre een rechtsplegingsvergoeding ten laste van de overtreder kan worden gelegd wanneer hij voor de arbeidsrechtbank in het ongelijk wordt gesteld in een vordering die is ingesteld tegen een beslissing waarbij hem een in het Sociaal Strafwetboek bedoelde administratieve geldboete wordt opgelegd, terwijl die vergoeding niet van hem kan worden gevorderd wanneer hij door het openbaar ministerie voor een strafgerecht wordt vervolgd en wanneer dat rechtscollege verklaart dat de te zijnen laste gelegde feiten zijn aangetoond ?
« Verstößt Artikel 1022 des Gerichtsgesetzbuches, eingefügt durch Artikel 7 des Gesetzes vom 21. April 1997 [zu lesen ist: 2007] und abgeändert durch Artikel 2 des Gesetzes vom 22. Dezember 2008 (vor seinen Abänderungen durch Artikel 2 des Gesetzes vom 21. Februar 2010 und Artikel 17 des Gesetzes vom 25. April 2014) gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 6 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem eine Verfahrensentschädigung dem Zuwiderhandelnden zur Last gelegt werden kann, wenn er in seiner Klage gegen eine Entscheidung, mit der ihm eine administrative Geldbuße nach dem Sozialstrafgesetzbuch auferlegt wurde, vor dem Arbeitsgericht unterliegt, während diese Entschädigung nicht von ihm verlangt werden kann, wenn er von der Staatsanwaltschaft vor einem Strafgericht verfolgt wird und der ihm zur Last gelegte Straftatsvorwurf von diesem Strafgericht als erwiesen erachtet wird?

Niet alle lidstaten hebben de definitie van "veroordeling" als "elke definitieve beslissing van een strafgerecht waarbij wordt vastgesteld dat een persoon schuldig is aan een strafbaar feit" formeel omgezet.
Nicht alle Mitgliedstaaten haben die Definition einer „Verurteilung“ als „jede rechtskräftige Entscheidung eines Strafgerichts, mit der eine Person einer Straftat schuldig gesprochen worden ist“ formal umgesetzt.

In tegenstelling tot de persoon die wordt gedagvaard om voor de correctionele rechtbank te verschijnen, kan de persoon die voor de rechtbank van eerste aanleg opkomt tegen de beslissing waarbij hem een fiscale geldboete wordt opgelegd, evenwel sommige wettelijke modaliteiten van individualisering van de straf, die enkel door een strafgerecht kunnen worden bevolen, niet genieten.
Im Gegensatz zu der vor das Strafgericht geladenen Person kann die Person, die vor dem Gericht erster Instanz die Entscheidung anficht, mit der ihr eine Geldbusse in Steuersachen auferlegt wird, einige gesetzliche Modalitäten der Individualisierung der Strafe, die nur durch ein Strafgericht angeordnet werden können, allerdings nicht beanspruchen.

De repressieve bedoeling ervan, die niet wordt aangetast door de vereenvoudigde procedure waarbij ze zijn opgelegd, verleent die tuchtstraffen daarom nog niet het karakter van strafrechtelijke sanctie : hoewel artikel 44 van de wet van 14 januari 1975, waarbij artikel 24 van de wet van 15 juni 1899 houdende titel I van het Wetboek van Militaire Strafvordering wordt gewijzigd, het het strafgerecht mogelijk maakt de verdachte militair naar diens korpscommandant te verwijzen, wanneer een misdrijf weinig ernstig schijnt te zijn, heeft het Hof van Cassatie beslist dat de korpscommandant in dat verband volledig onafhankelijk is en de commentaar die in de memorie van toelichting van de wet van 14 januari 1975 bij artikel 43 wordt gegeven, bevestigt dat de tuchtstraf van een andere orde is dan de strafrechtelijke sanctie; de zorg die daarin duidelijk wordt uitgedrukt om niet tweemaal te straffen wegens dezelfde feiten bevestigt dat, ongeacht de context waarin ze zich bevinden, maatregelen van « lichte tucht » sancties zijn.
Ihr repressives Ziel, das durch das vereinfachte Verfahren, mit dem sie auferlegt würden, nicht angetastet werde, verleihe diesen Disziplinarstrafen deshalb noch nicht den Charakter einer strafrechtlichen Sanktion; obgleich Artikel 44 des Gesetzes vom 14. Januar 1975, mit dem Artikel 24 des Gesetzes vom 15. Juni 1899 zur Einführung von Titel I des Militärstrafproze|gbgesetzbuches geändert worden sei, es dem Strafgericht ermögliche, die beschuldigte Militärperson an deren Korpskommandanten zu verweisen, wenn eine Straftat nicht sehr schwerwiegender Art zu sein scheine, habe der Kassationshof beschlossen, da|gb der Korpskommandant in diesem Zusammenhang völlig unabhängig sei, und der in der Begründung zum Gesetz vom 14. Januar 1975 über Artikel 43 abgegebene Kommentar bestätige, da|gb die Disziplinarstrafe einer anderer Kategorie angehöre als die strafrechtliche Sanktion; die darin deutlich ausgedrückte Sorge, nicht zweimal wegen derselben Straftaten zu bestrafen, bestätige, da|gb, ungeachtet des Kontextes, in dem sie sich befänden, Ma|gbnahmen « leichter Disziplin » Sanktionen seien.