Evenmin kan ik voorbijgaan aan het feit dat het debat over dit verslag
plaatsvindt in een “nieuw tijdperk” van het monetair beleid – met rentevoeten die sinds enige tijd een stijgende lijn vertonen en nog verder dreigen te stijg
en – en in een fase waarin we in zee gaan met het door de Commissie herziene Stabiliteits- en groeipact, en waarin de lidstaten, voor de eerste maal, rekenschap moeten afleggen voor de Europese instellingen van wat zij in hun nationale hervormingsplannen hebben gedaan met de Lissabon-strate
...[+++]gie.
Ein weiterer Punkt, den ich nicht ignorieren darf, ist, dass dieser Bericht in einer währungspolitisch „neuen Ära“ – mit Zinssätzen, die sich seit einiger Zeit nach oben bewegt haben und weiter anzusteigen drohen –, und in einer Etappe diskutiert wird, in der wir den von der Kommission überarbeiteten neuen Stabilitäts- und Wachstumspakt in Gang setzen und in der die Mitgliedstaaten erstmals vor den europäischen Institutionen Rechenschaft darüber ablegen, was sie in ihren nationalen Reformplänen hinsichtlich der Lissabon-Strategie getan haben.