Traduction de «nr 03-3789-d heeft » (Néerlandais → Allemand) :

Cambodja heeft in zijn verzoek uitgelegd dat zijn rijwielindustrie aanzienlijke inspanningen heeft verricht om stapsgewijs te voldoen aan de (in bijlage 22-03 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/2446 vastgelegde) oorsprongsregels van de Unie voor de minst ontwikkelde landen, volgens welke een product alleen als van oorsprong uit een minst ontwikkeld land mag worden beschouwd, als het percentage voor de productie ervan gebruikte en uit andere land en ingevoerde materialen niet hoger dan 70 % is.
Kambodscha erklärte in seinem Antrag, seine Fahrradindustrie habe beträchtliche Anstrengungen unternommen, um schrittweise die Einhaltung der (in Anhang 22-03 der Delegierten Verordnung (EU) 2015/2446 festgelegten) Ursprungsregeln der Union für die am wenigsten entwickelten Länder zu erreichen, wonach eine Ware nur dann als Ursprungsware eines der am wenigsten entwickelten Länder gelten kann, wenn die für ihre Herstellung verwendeten und aus anderen Ländern eingeführten Vormaterialien 70 % nicht überschreiten.

BALTFISH heeft tevens kennisgenomen van het advies van het Wetenschappelijk, Technisch en Economisch Comité voor de visserij (WTECV), dat de lidstaten advies over alle elementen van teruggooiplannen heeft verstrekt op speciaal daartoe bijeengeroepen bijeenkomsten van de deskundigenwerkgroep (EWG 13-23, EWG 13-17, EWG 14-06 en EWG 17-03) in 2013, 2014 en 2017.
BALTFISH hat darüber hinaus das Gutachten des Wissenschafts-, Technik- und Wirtschaftsausschusses für die Fischerei (STECF) zur Kenntnis genommen, der auf zu diesem Zweck einberufenen Sitzungen von Expertengruppen in den Jahren 2013, 2014 und 2017 (EWG 13-23, EWG 13-17, EWG 14-06 und EWG 17-03) den Mitgliedstaaten zu allen Aspekten der Rückwurfpläne Leitlinien an die Hand gab.

De onzekerheid en de aarzeling bij de Raad over de keuze van de rechtsgrond vormen ook een factor die dit jaar de besluitvormingsprocedure verder heeft opgehouden, ondanks het arrest van het Hof van Justitie van 13 september 2005 in zaak C-176/03.
Die Zweifel und Unsicherheit des Rates hinsichtlich der Wahl der Rechtsgrundlage, die eine weitere Ursache für Verspätungen waren, haben die Rechtssetzung auch in diesem Jahr trotz des Urteils des Gerichtshofs vom 13. September 2005 in der Rechtssache C-176/03 noch weiter verzögert.

Bij zijn arrest nr. 13/2014 van 29 januari 2014 heeft het Hof de beroepen tot vernietiging, in zoverre zij waren gericht tegen de basisallocaties 03.002.42.01.4510 en 03.003.42.01.4510, verworpen, aangezien, hoewel de bestreden basisallocaties voorzagen in kredieten in gemeenschapsmateries, was voldaan aan de voorwaarden bepaald in artikel 83bis van de bijzondere wet van 12 januari 1989 met betrekking tot de Brusselse instellingen, dat bepaalt :
In seinem Entscheid Nr. 13/2014 vom 29. Januar 2014 hat der Gerichtshof die Nichtigkeitsklagen insofern, als sie gegen die Zuweisungen 03.002.42.01.4510 und 03.003.42.01.4510 gerichtet waren, zurückgewiesen, weil trotz der Tatsache, dass die beanstandeten Zuweisungen Haushaltsmittel in Gemeinschaftsangelegenheiten vorsahen, die Voraussetzungen nach Artikel 83bis des Sondergesetzes vom 12. Januar 1989 über die Brüsseler Institutionen erfüllt waren, der bestimmt:

Overwegende dat de " S.P.G.E" . 14 aanvragen van de erkende saneringsinstellingen en/of gemeenten heeft ontvangen, die onder 13 wijzigingsnummers worden verzameld (de wijziging nr. 04.03 omvat tegelijkertijd een overgang van het gemeenschappelijke saneringsstelsel naar het autonome saneringsstelsel en een overgang van het tijdelijke saneringsstelsel naar het gemeenschappelijke saneringsstelsel);
In der Erwägung, dass die " S.P.G.E" . 14 von den zugelassenen Sanierungseinrichtungen und/oder den Gemeinden eingesandten Anträge erhalten hat, die unter 13 Abänderungsnummern umgruppiert wurden (die Abänderung Nr. 04. 03 umfasst gleichzeitig einen Ubergang vom kollektiven Sanierungsverfahren zum autonomen Sanierungsverfahren und einen Ubergang vom vorübergehenden Sanierungsverfahren zum kollektiven Sanierungsverfahren);

Bij brief van 16 juni 2003 (doc. nr. 03-3789-D) heeft de Autoriteit de Noorse autoriteiten meegedeeld dat de regeling, aangezien deze reeds sinds 1 januari 2002 en dus vóór de aanmelding ten uitvoer werd gelegd, zou worden onderzocht als „onrechtmatige steun” overeenkomstig hoofdstuk 6 van de formele en materiële regels op het gebied van overheidssteun (6).
Mit Schreiben vom 16. Juni 2003 (Dok. Nr. 03-3789-D) teilte die Behörde Norwegen mit, dass die Maßnahme gemäß Kapitel 6 der verfahrens- und materiellrechtlichen Vorschriften der EFTA-Überwachungsbehörde auf dem Gebiet der staatlichen Beihilfen (6) als „unrechtmäßige Beihilfe“ zu betrachten sei, weil die Regelung bereits zum 1. Januar 2002 in Kraft getreten ist, d. h. vor der Anmeldung.

Aangezien het onderhavige voorstel alleen gericht is op een verlenging van de tijdelijke afwijking waarin Verordening (EG) nr. 546/2009 voorziet en waarover het Europees Economisch en Sociaal Comité zich reeds heeft uitgesproken in zijn op 24/03/2009 goedgekeurde advies CESE 627/2009 (1), heeft het Comité tijdens zijn 474e zitting van 21 en 22 september 2011 (vergadering van 21 september 2011) met 160 stemmen vóór en 2 stemmen tegen, bij 12 onthoudingen, besloten geen nieuw advies ter zake op te stellen maar te verwijzen naar het standpunt dat het reeds in zijn bovengenoemde advies heeft ingenomen.
Angesichts der Tatsache, dass sich dieser Vorschlag darauf beschränkt, die vorübergehend geltende Ausnahmeregelung im Rahmen der Verordnung (EG) Nr. 546/2009, zu der sich der Ausschuss bereits in seiner am 24. März 2009 verabschiedeten Stellungnahme CESE 627/2009 (1) geäußert hat, zu verlängern, beschloss der Ausschuss auf seiner 474. Plenartagung am 21./22. September 2011 (Sitzung vom 21. September) mit 160 gegen 2 Stimmen bei 12 Enthaltungen, von der Ausarbeitung einer neuen Stellungnahme abzusehen und auf den Standpunkt zu verweisen, den er in der oben genannten Stellungnahme vertreten hat.

Het rechtszekerheidsbeginsel is een algemeen rechtsbeginsel van de Unie dat in het bijzonder verlangt dat een regeling die nadelige gevolgen voor particulieren heeft, duidelijk en nauwkeurig is en dat de toepassing ervan voor de justitiabelen voorzienbaar is (zie arresten van 14 april 2005, België/Commissie, C‑110/03, Jurispr. blz. I‑2801, punt 30; 7 juni 2007, Britannia Alloys Chemicals/Commissie, C‑76/06 P, Jurispr. blz. I‑4405, punt 79, en 14 januari 2010, Stadt Papenburg, C‑226/08, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie, punt 45).
Der Grundsatz der Rechtssicherheit stellt einen allgemeinen Grundsatz des Unionsrechts dar, der u. a. gebietet, dass eine Regelung, die nachteilige Folgen für Einzelne hat, klar und bestimmt und ihre Anwendung für die Einzelnen voraussehbar sein muss (vgl. Urteile vom 14. April 2005, Belgien/Kommission, C‑110/03, Slg. 2005, I‑2801, Randnr. 30, vom 7. Juni 2007, Britannia Alloys Chemicals/Kommission, C‑76/06 P, Slg. 2007, I‑4405, Randnr. 79, und vom 14. Januar 2010, Stadt Papenburg, C‑226/08, Slg. 2010, I‑0000, Randnr. 45).

De verzoekende partij in de zaak nr. 3789 voert aan dat zij als echtgenote van de verzoekende partij in de zaak nr. 3694 morele schade heeft geleden door de bedoelde krantenartikelen en dat ze schadevergoeding wenst te verkrijgen van de anoniem gebleven collega's van haar man.
Die klagende Partei in der Rechtssache Nr. 3789 führt an, sie habe als Ehegattin der klagenden Partei in der Rechtssache Nr. 3694 moralischen Schaden erlitten durch die betreffenden Zeitungsartikel und möchte Schadensersatz von den anonym gebliebenen Kollegen ihres Mannes erhalten.

Zoals het Gerecht in punt 55 van het bestreden arrest in wezen heeft geoordeeld, moet de wettigheid van die beslissingen derhalve alleen op basis van deze verordening worden beoordeeld en niet op basis van een eerdere beslissingspraktijk van de kamers van beroep (arrest Gerecht van 15 september 2005, BioID/BHIM, C‑37/03 P, nog niet gepubliceerd in de Jurisprudentie, punt 47).
Die Rechtmäßigkeit dieser Entscheidungen ist daher, wie das Gericht in Randnummer 55 des angefochtenen Urteils im Wesentlichen festgestellt hat, allein auf der Grundlage der Verordnung Nr. 40/94 und nicht auf der Grundlage einer vorherigen Entscheidungspraxis zu beurteilen (Urteil vom 15. September 2005 in der Rechtssache C‑37/03 P, BioID/HABM, Slg. 2005, I‑0000, Randnr. 47).