Traduction de «nr 1150 2000 sedert 1999 alleen » (Néerlandais → Allemand) :

De werking van het stelsel voor de controle van de traditionele eigen middelen wordt om de drie jaar behandeld in een verslag aan het Europees Parlement en de Raad[1]. De rechtsgrond voor het stelsel voor de controle van de traditionele eigen middelen wordt gevormd door Besluit 2000/597/EG, Euratom van de Raad van 29 september 2000[2], Verordening (EG, Euratom) nr. 1150/2000 van de Raad van 22 mei 2000[3] en Verordening (EG, Euratom) nr. 1026/1999 van de Raad van 10 mei 1999[4]. Dit verslag is het vijfde verslag van dit type[5] en en beschrijft en analyseert de werking van het stelsel voor de controle van de traditionele eigen middelen voor de periode 2003-2005.
Alle drei Jahre wird ein Bericht über das Funktionieren des Systems zur Kontrolle der traditionellen Eigenmittel (TEM) an das Europäische Parlament und den Rat gerichtet[1]. Grundlage der Kontrolle des Eigenmittelsystems sind der Beschluss 2000/597/EG, Euratom des Rates vom 29. September 2000[2], die Verordnung Nr. 1150/2000 des Rates vom 22. Mai 2000[3] und die Verordnung Nr. 1026/1999 des Rates vom 10. Mai 1999[4]. In diesem Bericht, der der fünfte dieser Art[5] ist, wird das Funktionieren des Systems zur Kontrolle der TEM im Zeitraum 2003 bis 2005 dargestellt und untersucht.

De rechtsgrond voor het stelsel voor de controle van de TEM wordt gevormd door Besluit 2007/436/EG, Euratom van de Raad van 7 juni 2007[2], Verordening nr. 1150/2000 van de Raad van 22 mei 2000[3] en Verordening nr. 1026/1999 van de Raad van 10 mei 1999[4].
Rechtsgrundlage der Kontrolle des Systems der TEM sind der Beschluss 2007/436/EG, Euratom des Rates vom 7. Juni 2007[2], die Verordnung (EG, Euratom) Nr. 1150/2000 des Rates vom 22. Mai 2000[3] und die Verordnung (EG, Euratom) Nr. 1026/1999 des Rates vom 10. Mai 1999[4].

geboren in 1944; hoogleraar aan de katholieke universiteit en aan de universiteit Nova van Lissabon; voormalig hoogleraar aan de universiteit van Coimbra en aan de universiteit Lusíada van Lissabon (directeur van het instituut voor Europese studies); lid van de Portugese regering (1980‑1983): staatssecretaris bij het ministerie van Binnenlandse Zaken, bij het voorzitterschap van de Raad van Ministers en bij Europese Zaken; lid van het Portugese parlement, vicevoorzitter van de groep van de christendemocraten; advocaat-generaal bij het Hof van Justitie (1986‑1988); president van het Gerecht van eerste aanleg van de Europese Gemeenschappen (1989‑1995); advocaat bij de balie van Lissabon, gespecialiseerd in het Europese recht en het mededingingsrecht (1996‑2012); lid van de reflectiegroep inzake de hervorming van het communautaire rechterlijke stelsel „Groep Due” (2000); voorzitter van de raad van discipline van de Europese Commissie (2003‑2007); voorzitter van de Portugese vereniging voor Europees recht (sedert 1999); rechter in het Hof van Justitie sedert 8 oktober 2012.
Geboren 1944; Professor an der Katholischen Universität und der Neuen Universität von Lissabon; ehemals Professor an der Universität Coimbra und der Universidade Lusíada de Lisboa (Leiter des Instituts für Europäische Studien); Mitglied der portugiesischen Regierung (1980-1983); Staatsekretär im Innenministerium, beim Präsidium des Ministerrats und für europäische Angelegenheiten; Abgeordneter des portugiesischen Parlaments; stellvertretender Vorsitzender der christlich-demokratischen Fraktion; Generalanwalt am Gerichtshof (1986-1988); Präsident des Gerichts erster Instanz der Europäischen Gemeinschaften (1989-1995); Rechtsanwalt in Lissabon, spezialisiert auf Europarecht und Wettbewerbsrecht (1996-2012); Mitglied der Reflexionsgruppe über die Reform des Gerichtssystems der Gemeinschaften „Due-Gruppe“ (2000); Vorsitzender des Disziplinarrats der Europäischen Kommission (2003-2007); Vorsitzender der Portugiesischen Vereinigung für Europarecht (seit 1999); Richter am Gerichtshof seit dem 8. Oktober 2012.

geboren in 1974; gediplomeerde in de rechten (universiteiten van Tartu en Poitiers); adviseur bij het ministerie van Justitie (1995‑1999); hoofd van het secretariaat van de grondwettelijke commissie van het Estse parlement (1999‑2000); rechter in het hof van beroep te Tallinn (sedert 2002); lid van de examencommissie voor de magistratuur (sedert 2005); deelneming aan wetgevingswerkzaamheden voor constitutioneel recht en bestuursrecht; rechter in het Gerecht sedert 23 oktober 2013.
Geboren 1974; Studium der Rechtswissenschaften (Universitäten Tartu und Poitiers); Berater im Justizministerium (1995-1999); Leiter des Sekretariats des Verfassungsausschusses des estnischen Parlaments (1999-2000); Richter am Berufungsgericht Tallin (seit 2002); Mitglied des Prüfungsausschusses für Richter und Staatsanwälte (seit 2005); Mitwirkung an Gesetzgebungsarbeiten im Bereich des Verfassungs- und des Verwaltungsrechts; Richter am Gericht seit dem 23. Oktober 2013.

geboren in 1971; gediplomeerde in de rechten van de universiteit van Silezië en van het Europacollege te Brugge; doctor in de rechtsgeleerdheid (2000); habilitatie in de rechtsgeleerdheid (2009); hoogleraar in de rechtsgeleerdheid (2013); Visiting Scholar aan het Jesus College, Cambridge (1998), aan de universiteit van Luik (1999) en aan het Europees Universitair Instituut te Florence (2003); advocaat (2001‑2008); lid van het comité internationaal privaatrecht van de commissie voor codificatie van het privaatrecht bij het ministerie van Justitie (2001‑2008); lid van het curatorium van de Europese rechtsacademie te Trier (sedert 2008); lid van de Research Group on existing EC Private Law (Acquis Group) (sedert 2006); ondersecretaris van staat bij het bureau van het comité voor Europese integratie (2008‑2009), vervolgens bij het ministerie van Buitenlandse Zaken (2010‑2013); vicepresident van de wetenschappelijke raad van het instituut voor Justitie; gemachtigde van de Poolse regering in een groot aantal zaken voor de rechterlijke instanties van de Europese Unie; hoofd van de Poolse delegatie bij de onderhandelingen over het Verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en bestuur in de Economische en Monetaire Unie; redactielid voor verschillende juridische tijdschriften; auteur van een groot aantal publicaties op het gebied van het Europees recht en het internationaal privaatrecht; advocaat-generaal in het Hof van Justitie sedert 23 oktober 2013.
Geboren 1971; Absolvent der rechtwissenschaftlichen Fakultät der Universität von Schlesien und des Europakollegs, Brügge; Doktor der Rechte (2000); Habilitation in Rechtswissenschaften (2009); Professor für Rechtswissenschaften (2013); Visiting Scholar am Jesus College, Cambridge (1998), an der Universität Lüttich (1999) und am Europäischen Hochschulinstitut, Florenz (2003); Rechtsanwalt (2001-2008), Mitglied des Unterausschusses für internationales Privatrecht des Ausschusses für die Kodifizierung des Zivilrechts beim Justizministerium (2001-2008); Kuratoriumsmitglied der Europäischen Rechtsakademie Trier (seit 2008); Mitglied der Research Group on EC Private Law (Acquis Group) (seit 2006); Unterstaatssekretär im Amt des Ausschusses für Europäische Integration (2008-2009), dann im Außenministerium (2010-2013); Vizepräsident des Wissenschaftlichen Beirats des Instituts für Justiz; Bevollmächtigter der polnischen Regierung in zahlreichen Rechtssachen vor den Gerichten der Europäischen Union; Leiter der polnischen Delegation bei den Verhandlungen zum Vertrag über Stabilität, Koordinierung und Steuerung in der Wirtschafts- und Währungsunion; Mitglied der Schriftleitung mehrerer juristischer Fachzeitschriften; Verfasser zahlreicher Veröffentlichungen zum Europarecht und internationalen Privatrecht; Generalanwalt am Gerichtshof seit dem 23. Oktober 2013.

Daar het verslag van artikel 17, lid 3, van Verordening nr. 1150/2000 sedert 1999 alleen betrekking heeft op bedragen van meer dan 10 000 EUR, had de procedure van steekproef A, die op deze zelfde gegevens gebaseerd was, geen zin meer.
Da sich der Bericht, der gemäß Artikel 17 Absatz 3 der Verordnung Nr. 1150/2000 erstellt wird, seit 1999 nur auf noch Ansprüche im Betrag von mehr als 10.000 EUR bezieht, ist das Verfahren der Stichprobe A, bei dem die Stichprobe anhand derselben Daten aufgestellt wird, hinfällig geworden.

Sedert 1999-2000 wordt in de Europese Unie geleidelijk een concurrerende interne markt voor elektriciteit en gas tot stand gebracht [1].
Seit 1999/2000 wurde in der gesamten Europäischen Union nach und nach ein wettbewerbsorientierter Binnenmarkt für Strom und Gas realisiert[1].

Antonio Tizzano, advocaat-generaal bij het Hof van Justitie sedert 7 oktober 2000, volgt Antonio Mario La Pergola op, die van 7 oktober 1994 tot 31 december 1994 het ambt van rechter in het Hof van Justitie, van 1 januari 1995 tot 14 december 1999 het ambt van advocaat-generaal en sedert 15 december 1999 opnieuw het ambt van rechter in het Hof van Justitie heeft uitgeoefend.
Herr Antonio Tizzano, Generalanwalt am Gerichtshof seit 7. Oktober 2000, folgt Herrn Antonio Mario La Pergola nach, der vom 7. Oktober 1994 bis 31. Dezember 1994 das Amt des Richters am Gerichtshof, vom 1. Januar 1995 bis 14. Dezember 1999 das des Generalanwalts und seit 15. Dezember 1999 erneut das des Richters am Gerichtshof ausgeübt hat.

Geboren in 1955; licentiaat in de rechten (universiteit van Thessaloniki, 1977); bijzondere licentie Europees recht (Institut d'études européennes van de Université libre de Bruxelles, 1980); doctor in de rechten (universiteit van Thessaloniki, 1984); jurist-linguïst bij de Raad van de Europese Gemeenschappen (1980-1982); vorser bij het centrum voor internationaal en Europees economisch recht te Thessaloniki (1982-1984); administrateur bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen en de Commissie van de Europese Gemeenschappen (1986-1990); hoogleraar gemeenschapsrecht, internationaal privaatrecht en mensenrechten aan de Panteion-universiteit te Athene (sedert 1990); extern medewerker voor Europese aangelegenheden bij het ministerie van Justitie en lid van het permanent comité van het Verdrag van Lugano (1991-2004); lid van de nationale mededingingscommissie (1999- 2005); lid van de nationale commissie voor telecommunicatie en posterijen (2000-2002); lid van de balie te Thessaloniki, advocaat bij het Hof van Cassatie; medeoprichter van de Unie van Europese advocaten (UAE); geassocieerd lid van de Académie internationale de droit comparé; rechter in het Gerecht voor ambtenarenzaken sedert 6 oktober 2005.
Geboren 1955; Lizentiat der Rechte (Universität Thessaloniki, 1977); Fachlizentiat im Europarecht (Institut für europäische Studien der Freien Universität Brüssel, 1980); Doktor der Rechte (Universität Thessaloniki, 1984); Sprachjurist beim Rat der Europäischen Gemeinschaften (1980-1982); Forschungstätigkeit am Zentrum für internationales und europäisches Wirtschaftsrecht Thessaloniki (1982-1984); Verwaltungsrat beim Gerichtshof der Europäischen Gemeinschaften und bei der Kommission der Europäischen Gemeinschaften (1986-1990); Professor für Gemeinschaftsrecht, internationales Privatrecht und Menschenrechte an der Universität Panteion Athen (seit 1990); externer Mitarbeiter für europäische Angelegenheiten beim Justizministerium und Mitglied des Ständigen Ausschusses des Lugano-Übereinkommens (1991-2004); Mitglied der nationalen Wettbewerbskommission (1999-2005); Mitglied der nationalen Kommission für Telekommunikation und das Postwesen (2000-2002); Mitglied der Anwaltschaft von Thessaloniki, Anwalt mit Zulassung beim Kassationsgericht; Gründungsmitglied des Europäischen Anwaltsvereins; assoziiertes Mitglied der Académie internationale de droit comparé.

Verordening nr. 1026/1999 van de Raad van 10 mei 1999 [10] is van toepassing in het kader van de controles op grond van artikel 18, leden 2 en 3, van Verordening nr. 1150/2000 die samen met de diensten van de lidstaten worden uitgevoerd [11].
Die Verordnung (EG, Euratom) Nr. 1026/99 [10] des Rates vom 10. Mai 1999 findet im Rahmen der Kontrollen gemäß Artikel 18 Absatz 2 und 3 der Verordnung Nr. 1150/2000 Anwendung, die gemeinsam mit den Verwaltungen der Mitgliedstaaten durchgeführt werden [11].