Traduction de «ogenschijnlijk identieke » (Néerlandais → Allemand) :

TERMINOLOGIE

corresponderende netvliespunten | corresponderende punten | dekpunten | identieke punten | identieke punten in de retina
Deckpunkte

identiek feit
identische Tat

ogenschijnlijke fout
augenscheinlicher Fehler

identiek | van dezelfde oorsprong
identisch

in wezen identieke transactie
im Wesentlichen gleichartige Transaktion

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en T. Giet, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 18 december 2014 in zake Mr. F. Van Vlaenderen, handelend in zijn hoedanigheid van voogd van N.Y., tegen Famifed (voorheen de Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers), waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 januari 2015, heeft de Arbeidsrechtbank te Gent, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt het artikel 1 van de wet van 20 juli 1971 tot instelling van een gewaarborgde gezinsbijslag de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat het personen die zich in een ogenschijnlijk identieke of vergelijkbare situatie bevinden, niet op dezelfde manier behandelt, nu dit artikel geen uitzondering voorziet op het principe dat een kind hoofdzakelijk of uitsluitend ten laste moet zijn van een in België verblijvende natuurlijke persoon, wanneer dit kind wees is geworden, terwijl voor kinderen die wees zijn geworden en voor wie de toepassing geldt van het K.B. van 19 december 1939 inzake de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, daarentegen wel een specifieke wezenbijslagregeling geldt ?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût und T. Giet, unter Assistenz des Kanzlers P.-Y. Dutilleux, unter dem Vorsitz des Richters A. Alen, erlässt nach Beratung folgenden Entscheid: I. Gegenstand der Vorabentscheidungsfrage und Verfahren In seinem Urteil vom 18. Dezember 2014 in Sachen RA F. Van Vlaenderen, handelnd in seiner Eigenschaft als Vormund von N.Y., gegen Famifed (vormals Landesamt für Familienbeihilfen zugunsten von Lohnempfängern), dessen Ausfertigung am 12. Januar 2015 in der Kanzlei des Gerichtshofes eingegangen ist, hat das Arbeitsgericht Gent, Abteilung Gent, folgende Vorabentscheidungsfrage gestellt: « Verstößt Artikel 1 des Gesetzes vom 20. Juli 1971 zur Einführung garantierter Familienleistungen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er Personen, die sich in einer anscheinend identischen oder vergleichbaren Situation befinden, nicht auf eine gleiche Weise behandelt, da in diesem Artikel keine Ausnahme von dem Prinzip vorgesehen ist, wonach ein Kind ausschließlich oder hauptsächlich einer in Belgien wohnhaften natürlichen Person zu Lasten sein muss, wenn dieses Kind Waise geworden ist, während für Kinder, die Waise geworden sind und für die die Anwendung des königlichen Erlasses vom 19. Dezember 1939 zur Koordinierung der Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger gilt, dagegen wohl eine besondere Waisenzulagenregelung gilt?

« Schendt artikel 1 van de wet van 20 juli 1971 tot instelling van een gewaarborgde gezinsbijslag de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europese Verdrag voor de rechten van de mens, doordat het personen die zich in een ogenschijnlijk identieke of vergelijkbare situatie bevinden, niet op dezelfde manier behandelt, nu dit artikel geen uitzondering voorziet op het principe dat een kind hoofdzakelijk of uitsluitend ten laste moet zijn van een in België verblijvende natuurlijke persoon, wanneer dit kind wees is geworden, terwijl voor kinderen die wees zijn geworden en voor wie de toepassing geldt van het KB van 19 december 1939 inzake de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, daarentegen wel een specifieke wezenbijslagregeling geldt ?
« Verstößt Artikel 1 des Gesetzes vom 20. Juli 1971 zur Einführung garantierter Familienleistungen gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, an sich oder in Verbindung mit Artikel 14 der Europäischen Menschenrechtskonvention, indem er Personen, die sich in einer anscheinend identischen oder vergleichbaren Situation befinden, nicht auf eine gleiche Weise behandelt, da in diesem Artikel keine Ausnahme von dem Prinzip vorgesehen ist, wonach ein Kind ausschließlich oder hauptsächlich einer in Belgien wohnhaften natürlichen Person zu Lasten sein muss, wenn dieses Kind Waise geworden ist, während für Kinder, die Waise geworden sind und für die die Anwendung des königlichen Erlasses vom 19. Dezember 1939 zur Koordinierung der Gesetze über die Familienbeihilfen für Lohnempfänger gilt, dagegen wohl eine besondere Waisenzulagenregelung gilt?

« Schendt artikel 6, § 2, van de wet van 22 maart 2001 op de inkomensgarantie voor ouderen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat het personen die zich in een ogenschijnlijk identieke of vergelijkbare situatie bevinden, op dezelfde manier behandelt, te weten gerechtigden op een inkomensgarantie voor ouderen die hun gemeenschappelijke woning delen met een persoon, (andere dan deze waarvoor de wetgever een wettelijk vermoeden instelt dat zij niet geacht worden de hoofdverblijfplaats te delen) wiens ' samenwoning ' hen een economisch voordeel kan opleveren en de gerechtigden die hun gemeenschappelijke woning delen met een persoon wiens ' samenwoning ' voor hen geen economisch voordeel kan opleveren ?
« Verstößt Artikel 6 § 2 des Gesetzes vom 22. März 2001 zur Einführung einer Einkommensgarantie für Betagte gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er Personen, die sich in einer augenscheinlich identischen oder vergleichbaren Situation befinden, auf die gleiche Weise behandelt, das heißt die Empfänger einer Einkommensgarantie für Betagte, die ihre gemeinsame Wohnung teilen mit einer Person - andere als diejenigen, für die der Gesetzgeber eine gesetzliche Vermutung einführt, dass nicht davon ausgegangen wird, dass sie den Hauptwohnort teilen -, deren ' Zusammenwohnen ' ihnen einen wirtschaftlichen Vorteil bringen kann, und die Empfänger, die ihre gemeinsame Wohnung teilen mit einer Person, deren ' Zusammenwohnen ' ihnen keinen wirtschaftlichen Vorteil bringen kann?

« Schendt artikel 6, § 2, van de wet van 22 maart 2001 op de inkomensgarantie voor ouderen de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat het personen die zich in een ogenschijnlijk identieke of vergelijkbare situatie bevinden, op dezelfde manier behandelt, te weten gerechtigden op een inkomensgarantie voor ouderen die hun gemeenschappelijke woning delen met een persoon, (andere dan deze waarvoor de wetgever een wettelijk vermoeden instelt dat zij niet geacht worden de hoofdverblijfplaats te delen) wiens samenwoning hen een economisch voordeel kan opleveren en de gerechtigden die hun gemeenschappelijke woning delen met een persoon wiens samenwoning voor hen geen economisch voordeel kan opleveren ?
« Verstösst Artikel 6 § 2 des Gesetzes vom 22hhhhqMärz 2001 zur Einführung einer Einkommensgarantie für Betagte gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung, indem er Personen, die sich in einer augenscheinlich identischen oder vergleichbaren Situation befinden, auf die gleiche Weise behandelt, das heisst die Empfänger einer Einkommensgarantie für Betagte, die ihre gemeinsame Wohnung teilen mit einer Person - andere als diejenigen, für die der Gesetzgeber eine gesetzliche Vermutung einführt, dass nicht davon ausgegangen wird, dass sie den Hauptwohnort teilen -, deren Zusammenwohnen ihnen einen wirtschaftlichen Vorteil bringen kann, und die Empfänger, die ihre gemeinsame Wohnung teilen mit einer Person, deren Zusammenwohnen ihnen keinen wirtschaftlichen Vorteil bringen kann?

De Ministerraad aanvaardt - in tegenstelling tot de procureur-generaal - dat artikel 10, § 1, 2°, b), van de hormonenwet twee verschillende omschrijvingen van misdrijven omvat, maar er zou slechts een ogenschijnlijke identieke behandeling zijn omdat de rechter bij het bepalen van de individuele strafmaat het opzettelijk handelen steeds zal onderscheiden van de nalatigheid.
Der Ministerrat lasse - im Gegensatz zum Generalstaatsanwalt - gelten, dass Artikel 10 § 1 2° b) des Hormongesetzes zwei verschiedene Bewertungen von Vergehen enthalte, doch es liege nur augenscheinlich eine gleiche Behandlung vor, da der Richter bei der Festlegung des individuellen Strafmasses immer zwischen der vorsätzlichen Handlung und der Unachtsamkeit unterscheiden werde.