Traduction de «onder meer doordat er vanaf nul moest » (Néerlandais → Allemand) :

Dit komt onder meer doordat er vanaf nul moest worden begonnen en door tekortkomingen op het gebied van infrastructuur, personele middelen en coördinatie. Pas één hotspot is momenteel volledig operationeel (op Lesbos).
Bisher ist lediglich eine einzige Registrierungsstelle (Lesbos) in Betrieb.

Dit komt onder meer doordat er vanaf nul moest worden begonnen en door tekortkomingen op het gebied van infrastructuur, personele middelen en coördinatie. Twee hotspots zijn volledig operationeel (Lampedusa en Pozzallo) en een derde (Trapani) volgt, zodra de laatste hand is gelegd aan renovatie.
Zwei Registrierungsstellen (Lampedusa und Pozzallo) sind voll funktionsfähig, und eine dritte (Trapani) wird voll funktionsfähig sein, sobald die laufenden Renovierungsarbeiten abgeschlossen sind.

De gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag, die veronderstelt dat de ouders gezamenlijk de financiële last van de kinderen op zich nemen, impliceert echter niet noodzakelijk een gelijkmatig verdeelde huisvesting door de gescheiden ouders, doordat die vorm van huisvesting pas door de wetgever werd bevoorrecht vanaf de inwerkingtreding van de wet van 18 juli 2006 « tot het bevoorrechten van een gelijkmatig verdeelde huisvesting van het kind van wie de ouders gescheiden zijn en tot regeling van de gedwongen tenuitvoerlegging inzake huisvesting van het kind », die onder meer artikel 374 van het Burgerlijk Wetboek heeft gewijzigd.
Die gemeinsame Ausübung der elterlichen Gewalt, die voraussetzt, dass die Eltern gemeinsam für die finanziellen Auslagen des Kindes aufkommen, beinhaltet jedoch nicht notwendigerweise, dass getrennte Eltern es im gleichen Maße unterbringen, denn diese Form der Unterbringung hat der Gesetzgeber erst seit dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 18. Juli 2006 « zur bevorzugten gleichmäßig aufgeteilten Unterbringung des Kindes, dessen Eltern getrennt leben, und zur Regelung der Zwangsvollstreckung in Sachen Unterbringung des Kindes » vorgezogen, durch das insbesondere Artikel 374 des Zivilgesetzbuches abgeändert wurde.

Die wijziging werd als volgt verantwoord : « Het wetsontwerp [stelt] enkele technische verbeteringen voor die discussiepunten kunnen vermijden, onder meer op procedureel vlak. [...] Bij reorganisaties met een groot aantal schuldeisers is het bijzonder omslachtig om alle schuldeisers te betrekken bij een hoger beroep. Het was nodig te preciseren hoe het hoger beroep moest worden opgesteld. Het hof van beroep zal in elk geval bij zijn beoordeling rekening kunnen houden met alle betrokken vorderingen die in het dossier van gerechtelijke reorganisatie zullen voorkomen. Het volstaat het hoger beroep in te stellen tegen de schuldeisers die formeel partij zijn doordat zij in de loop van de rechtspleging volgens de in deze wet bepaalde vormen zijn tussengekomen » (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2692/001, pp. 8 en 26).
Diese Abänderung wurde wie folgt begründet: « Im Gesetzentwurf werden einige technische Verbesserungen vorgeschlagen, die Kontroversen vermeiden können, insbesondere verfahrenstechnischer Art. [...] Im Falle von Reorganisationen, an denen zahlreiche Gläubiger beteiligt sind, ist es besonders komplex, alle Gläubiger an einer Berufung zu beteiligen. Es musste präzisiert werden, wie die Berufung zu gestalten ist. In seiner Beurteilung kann der Appellationshof in jedem Fall alle betroffenen Forderungen berücksichtigen, die in der Akte über die gerichtliche Reorganisation enthalten sind. Es genügt, Berufung gegen die Gläubiger einzureichen, die formell Parteien sind, weil sie dem Verfahren beigetreten sind gemäß den im Gesetz vorgesehenen Modalitäten » (Parl. Dok., Kammer, 2012-2013, DOC 53-2692/001, SS. 8 und 26).

De gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag, die veronderstelt dat de ouders gezamenlijk de financiële last van de kinderen op zich nemen, impliceert echter niet noodzakelijk een gelijkmatig verdeelde huisvesting door de gescheiden ouders, doordat die vorm van huisvesting pas door de wetgever werd bevoorrecht vanaf de inwerkingtreding van de wet van 18 juli 2006 « tot het bevoorrechten van een gelijkmatig verdeelde huisvesting van het kind van wie de ouders gescheiden zijn en tot regeling van de gedwongen tenuitvoerlegging inzake huisvesting van het kind », die onder meer artikel 374 van het Burgerlijk Wetboek heeft gewijzigd.
Die gemeinsame Ausübung der elterlichen Gewalt, die voraussetzt, dass die Eltern gemeinsam für die finanziellen Auslagen des Kindes aufkommen, beinhaltet jedoch nicht notwendigerweise, dass getrennte Eltern es im gleichen Masse unterbringen, denn diese Form der Unterbringung hat der Gesetzgeber erst seit dem Inkrafttreten des Gesetzes vom 18. Juli 2006 « zur bevorzugten gleichmässig aufgeteilten Unterbringung des Kindes, dessen Eltern getrennt leben, und zur Regelung der Zwangsvollstreckung in Sachen Unterbringung des Kindes » vorgezogen, durch das insbesondere Artikel 374 des Zivilgesetzbuches abgeändert wurde.

« Schendt artikel 13 van de wet van 21 april 2007 betreffende de verhaalbaarheid van de erelonen en de kosten verbonden aan de bijstand van een advocaat, in zoverre het bepaalt dat de artikelen 2 tot 12 van die wet van toepassing zijn op de zaken die hangende zijn op het moment dat ze in werking treden, het met name in de artikelen 10 en 11 van de Grondwet vervatte beginsel van gelijkheid en niet-discriminatie, doordat de rechtzoekenden die een procedure hebben ingesteld vóór 26 oktober 2007 (afkondigingsdatum van het koninklijk besluit waarin het nieuwe tarief van de kosten is vastgesteld dat vanaf 1 januari 2008 van kracht is), het financiële risico in het geval dat zij in het ongelijk worden gesteld, niet konden voorzien, wat niet het geval is bij de rechtzoekenden die hun procedure hebben ingesteld na de bekendmaking van de nieuwe tarieven, wetende dat het bedrag van de kosten na de hervorming ingevolge de voormelde wet, in geen verhouding staat tot het bedrag dat vóór de hervorming van kracht was, waarbij het basisbedrag dat uit het nieuwe tarief voortvloeit, in de onderhavige zaak overeenstemt met een bedrag dat meer dan elf keer hoger is dan dat onder de vroegere wetgeving ?
« Verstösst Artikel 13 des Gesetzes vom 21. April 2007 über die Rückforderbarkeit der Rechtsanwaltshonorare und -kosten, insofern er bestimmt, dass die Artikel 2 bis 12 dieses Gesetzes auf die beim Inkrafttreten dieser Bestimmungen laufenden Sachen Anwendung finden, gegen den insbesondere in den Artikeln 10 und 11 der Verfassung verankerten Gleichheits- und Nichtdiskriminierungsgrundsatz, indem die Rechtsuchenden, die vor dem 26. Oktober 2007 (Ausfertigungsdatum des königlichen Erlasses, der den ab dem 1. Januar 2008 geltenden neuen Kostentarif bestimmt) ein Verfahren eingeleitet haben, das finanzielle Risiko in dem Fall, wo sie unterliegen würden, nicht vorhersehen konnten, was nicht auf jene Rechtsuchenden zutrifft, die ihr Verfahren nach der Veröffentlichung der neuen Tarife eingeleitet haben, unter Berücksichtigung dessen, dass der Kostenbetrag nach der infolge des vorerwähnten Gesetzes durchgeführten Reform in keinem Verhältnis zu dem vor der Reform geltenden Betrag steht, wobei der Basisbetrag, der sich aus dem neuen Tarif ergibt, im vorliegenden Fall mit einem Betrag, der mehr als elf Mal höher liegt als der unter der vorigen Gesetzgebung geltende Betrag, übereinstimmt?

« Dienen de artikelen 53 en 89 van de wet van 3 februari 2003 als een schending van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet te worden beschouwd doordat zij artikel 36 van de wet van 29 juni 1976 wijzigen in de zin dat het pensioen van ambtenaren die naar aanleiding van de door hen voorheen uitgeoefende functie in bijambt in een wachtpositie werden geplaatst, wordt berekend op grond van hun laatste activiteitswedde die vanaf het ontstaan van de wachttoestand de evolutie van het indexcijfer der consumptieprijzen niet meer volgt, terwijl dit niet het geval is voor de overige pensioengerechtigde ambtenaren en waarbij voor zoveel als nodig rekening zal worden gehouden met de ontstaansgeschiedenis van deze wet alsmede met het gestelde in de rechterlijke beslissingen gewezen door respectievelijk de REA te Brussel d.d. 10 januari 1995, gekend onder A.R. nr. 92/11.804/A en het Hof van Beroep te Brussel d.d. 10 december 1996 gekend onder A.R. nr. 1995/AR/965 ?
« Sind die Artikel 53 und 89 des Gesetzes vom 3. Februar 2003 als ein Verstoss gegen die Artikel 10 und 11 der Verfassung zu betrachten, indem sie Artikel 36 des Gesetzes vom 29. Juni 1976 dahingehend abändern, dass die Pension der Beamten, die wegen ihrer vorher im Nebenamt ausgeübten Funktion in den Wartestand versetzt wurden, aufgrund ihres letzten Dienstgehalts berechnet wird, das nach dem Eintritt des Wartestandes der Entwicklung des Verbraucherpreisindexes nicht mehr folgt, während dies für die übrigen pensionsberechtigten Beamten nicht der Fall ist, wobei nötigenfalls die Entstehungsgeschichte dieses Gesetzes sowie die Darlegungen in den richterlichen Entscheidungen des Gerichtes erster Instanz Brüssel vom 10. Januar 1995, A.L. Nr. 92/11.804/A, bzw. des Appellationshofes Brüssel vom 10. Dezember 1996, A.L. Nr. 1995/AR/965, zu berücksichtigen sind?